"Βουτσινάς. Μιά ζωή στο κόκκινο"

"Έζησε πάντα στο…κόκκινο και έμελλε ακόμα και στο τέλος της ζωής του, να μείνει σ’αυτό, ο Ανδρέας Βουτσινάς που μας άφησε στον «Ερυθρό Σταυρό».
Τον θυμάμαι ταύρο σε υαλοπωλείο πάντοτε. Οργίλο στις συνεντεύξεις μας, που δεν χαριζόταν πουθενά, εκρηκτικό στις πρόβες του -ούτε κι εκεί χαριζόταν πουθενά- τρελλά παθιασμένο στους έρωτές του- εκεί…


χαριζόταν!.Τι παράξενο.

Στις 4 του μήνα έκλεισαν δύο χρόνια από την ημέρα που χάσαμε τον Νίκο Σεργιανόπουλο, στις 8 χάσαμε τον μέντορά του κι επιστήθιο φίλο του Ανδρέα Βουτσινά… Τους θυμάμαι στις πρόβες της σπουδαίας «Μήδειας», που έκαναν στην Επίδαυρο -η Λυδία Φωτοπούλου στον ομώνυμο ρόλο συνάρπαζε. «Τρώγονταν» με μανία, κάπνιζαν ασταμάτητα και έπειτα, ενώ ξημέρωνε, έπεφταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου…Έτσι τον θυμάμαι τον Ανδρέα Βουτσινά. Εκεί που ήθελες να τον…σκοτώσεις, ήθελες την επόμενη στιγμή να τον σφίξεις στην αγκαλιά σου. Εκεί που έβριζε, κατέβαζε τη φωνή για να σου πει για έναν έρωτά του και ένιωθες να μουδιάζεις ολόκληρος.

Πάντα στο κόκκινο ο «ακριβός» μου Ανδρέας… Ένα καλοκαίρι θυμάμαι, του την «είχαν πέσει» άγρια για την πειραγμένη «Ηλέκτρα» του με την Φιλαρέτη Κομνηνού και είχα γράψει ένα κείμενο στα ασπρόμαυρα «Πρόσωπα» του Άρη Δαβαράκη.

«Και εσύ ένα πεδίο βολής» έγραφα. Με πήρε στο τηλέφωνο κλαίγοντας.

«Να ξέρεις πως εκεί που αισθανόμουν νεκρός απ’τις σφαίρες των άλλων, μου’δωσες φιλί ζωής».

Αργότερα μου έκανε σκηνές και γκρίνιες που τον είχα ξεχάσει ή είχα γράψει κάτι που δεν ήταν κολακευτικό για αυτόν…

«Παίρνε με τηλέφωνο, μπορείς να μη χάνεσαι;» μου έλεγε. Χάθηκα.Τελευταία φορά τον είδα σε μια πρόβα της Ζωής Λάσκαρη. Καταπονημένο,με το μπαστούνι, να γκρινιάζει πάλι… «Έχεις άλλες…αγάπες τώρα» μου είπε. «Θα σας τηλεφωνήσω αύριο να τα πούμε, το υπόσχομαι». Δεν την κράτησα την υπόσχεσή μου. Έπειτα έμαθα ότι βρίσκεται στο νοσοκομείο σε κακό χάλι, με τον γιο του Μάριο στο πλάι του. Δεν πήγα. Ήθελα να τον κρατήσω μέσα μου έτσι όπως τον αγάπησα. Ταύρο σε υαλοπωλείο -στο κόκκινο πάντα…

Πάντα!




Ο διεθνής Ανδρέας Βουτσινάς,

μέλος του Actors Studio…

Γεννήθηκε στο Χαρτούμ του Σουδάν το 1931 και εργάστηκε ως ηθοποιός και σκηνοθέτης σε Λονδίνο, Νέα Υόρκη Παρίσι και Ελλάδα. Σπούδασε υποκριτική και ενδυματολογία στο Old Vic και στην Σχολή Δραματικής Τέχνης και Τραγουδιού του W. Douglas. Φοίτησε στη Σχολή του L. Strassberg και το 1957 έγινε μέλος του Actors’ Studios. Έχει σκηνοθετήσει πάνω από 130 παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου στο Λονδίνο, στον Καναδά, τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και την Ελλάδα. Έχει συνεργαστεί με διεθνούς φήμης ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων η Φαίη Ντάναγουέι, την Τζέην Φόντα, τον Ουόρεν Μπίτι, τη Φανί Αρντάν, την Ειρήνη Παπά και άλλους, σκηνοθέτησε επίσης στο Μπροντγουέι, την Κομεντί Φρανσέζ, το Θέατρο του Πήτερ Μπρουκ. Συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Εθνικό Θέατρο, την Πειραματική Σχολή της Τέχνης, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, το Θεσσαλικό Θέατρο και πολλούς θιάσους του ελευθέρου θεάτρου. Έχει παίξει στον κινηματογράφο σε ταινίες του Μελ Μπρουκς, Ζιλ Ντασέν και Λουί Μπεσόν. Τέλος έχει τιμηθεί από τη γαλλική κυβέρνηση με δύο ύψιστες τιμητικές διακρίσεις : Τον ανώτατο τίτλο τιμής ”Commandeur des Arts et des Lettres”, καθώς και τον τίτλο ”Chevalier de Merite”.Τελευταία του σκηνοθεσία στο θέατρο είναι το έργο του Τζορτζ Μπερνάρ Σο "Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν" που ανέβηκε το περασμένο χειμώνα στη σκηνή του θεάτρου "Ορφέας". Ο Ανδρέας Βουτσινάς απέκτησε ένα γιο τον Μάριο."
http://mediasoup.gr/
Share on Facebook