"Σχετικά με τις πυρκαγιές"

"Οταν ο Ελληναρας δεν εχει μαθει να σεβεται τον εαυτο του, την κληρονομια του (ειτε ειναι πολιτιστικη, ειτε απτη με τη μορφη δασων, στην προκειμενη περιπτωση), οταν δεν εχει μαθει να... προστατευει το περιβαλλον του γιατι του χαλαει τη ζαχαρενια (εαν θελει ο θεριακλης να καπνισει σωνει και καλα μεσα σε ξερο δασος), οταν εχει μαθει οτι το παν στη ζωη ειναι η καλοπεραση και οτι δεν αξιζει να ασχολειται με κατι και δεν κανει κατι διαφορετικα απο τα πεπραγμενα, γιατι "και οι αλλοι ετσι κανουνε" (αληθεια, αν καποιος παει και φουνταρει απο τον 3ο οροφο θα το κανεις και εσυ ελληναρα γιατι το εκανε και αυτος? ) δεν μπορουμε να εχουμε την απαιτηση να προσεχει τα δαση. Ειναι μεγαλη η ευθυνη και ειναι γνωστο οτι ο ελληναρας δεν θελει να εχει καμμια ευθυνη, παρα μονο δικαιωματα και προνομια. Οταν η πεμπτουσια της υπαρξης εχει μειωθει στο κουτσομπολιο και ποσα αρσενικα εχει ξεπεταξει καθε εθνοπορνιδιο με υφος τραβεστι οταν το κοιταμε απο πισω. Οταν κοιταμε να φαμε και να ρουφιανεψουμε ο ενας τον αλλο. Οταν κλαιγομαστε οτι εναν καφε τον πληρωνουμε ακριβα, αλλα σα μαλακες παμε και παλι εκει που μας πιασανε κωτσο, γιατι απλα το "ιν" ειναι "ιν" και πρεπει να κανουμε και εφε! Οταν εχουμε χασει καθε ιχνος αυτου του ιδιαιτερου ανθρωπου που μας ανεδειξε μεσα στους αιωνες και εχουμε γινει προσκυνητες προσκυνημενων αλλοθρησκων και αλλοεθνων. Οταν λεμε οτι κατι πρεπει να αλλαξει αλλα την αρχη να την κανουνε αλλοι γιατι φοβομαστε οτι θα στιγματιστουμε (τοσες δεκαετειες μετα τον εμφυλιο υπαρχει οντως αυτος ο φοβος και ειναι υπαρκτος, αναλογα με το ποιος κυβερναει).. Οταν κλεινουμε τα ματια εθελοτυφλωντας εαν ο γειτονας μας κινδυνευει, χρησιμοποιωντας παλι την αποφυγη ευθυνης λεγοντας (μεσα στο αθανατο πλεον ελληνικο πνευμα ανευθυνοτητας) οτι ουτε και αυτος θα νοιαζοταν αν ειμασταν εμεις στη θεση του, αλλα οταν θα ειμαστε στην θεση του θα ωρυωμαστε οτι δεν υπαρχει κανεις να μας βοηθησει.....

Και υπαρχει και η αλλη διασταση, και ας χαρακτηριστω οπως θελετε. Την εκφραζω στο πλαισιο της ελευθεριας λογου. Με τοσους αλλοδαπους που ξερουνε οτι οι μερες τους αργα ή γρηγορα θα τελειωσουνε (μεχρι να μπουνε και παλι παρανομα μεσα) και που ισως και λογω νοοτροπιας ανευ αισθημα ευθυνης τι περιμενουμε? Περιβαλλοντολογικη ευαισθησια απο παρανομο Αλβανο, Πακιστανο, Σομαλο και καθε καρυδιας καρυδι? Αυτους τους νομιμοποιει η κυβερνηση του ΠΑΣΟΚ για να παρει ψηφους! Ο Πακιστανος χεστηκε για την πρασινη εκταση στο Λαυριο. Ξερει οτι ουτε ο ιδιος θα μεινει πολυ, αλλα ουτε και τα παιδια του! Βιτσια υπαρχουν πολλα και παντου.

Που παμε αληθεια? Οταν δεν εχουμε την στοιχειωδη παιδεια να προστατεψουμε το τσαρδι μας (ειναι καθαρα θεμα παιδειας), εχουμε την απαιτηση να εχουμε μελλον?

Ειμαστε αξιοι της μοιρας μας. Οταν ενας λαος ειναι απαιδευτος, χανει νοημα υπαρξης, ξεχναει το παρελθον του (με αποτελεσμα να μη μαθαινει για το μελλον του), αδιαφορει και το μελλον του το εντασει στις δραστηριοτητες των επομενων 3 ημερων, εν τελει καποια στιγμη παυει να υφισταται. Εκει οδηγουμαστε - ή μας οδηγουνε.

Οσα προβατα πιστα προσελθετε, οι υπολοιποι ΞΥΠΝΑΤΕ!"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ


Share on Facebook