"Εντύπωση εξακολουθεί να μου προξενεί το εύρος ενασχόλησης των ΜΜΕ με την περίπτωση Κασιδόκωστα. Ο λαϊκισμός δέ απο ορισμένα μέσα των ΜΜΕ είναι πρωτοφανής. Εξ άλλου χιλιάδες υποθέσεις, ή μάλλον καλύτερα περιπτώσεις, λιποτακτών, "βυσμάτων", και προνομιούχων κατακλύζουν το στράτευμα τουλάχιστον απο τότε που θυμάμαι εγώ (μία πρόχειρη έρευνα θα αποκάλυπτε πράγματα και θαύματα). Και, όχι μόνο αυτό, αλλά και ορμόμενοι απο την συγκεκριμένη περίπτωση, προβαίνουν και σε χαρακτηρισμούς που προάγουν τον κοινωνικό ρατσισμό, όπως η "έννοιες" πλουσιόπαιδο...
υπερπολυτελή αγαθά, αυτοκίνητα, βίλες και άλλα πολλά τα οποία προκαλούν το κοινωνικό άισθημα περί αξιοκρατίας, του αγανακτισμένου μικρομεσαίου ανθρώπου του μόχθου, ο οποίος, με τη συμβολή των αριθμολάγνων και σαφώς κερδοσκοπικών ΜΜΕ, διψάει να ξορκίσει τον πλούτο και τη χλιδή στο "πύρ το εξώτερον".
Ας πεί κάποιος σε αυτούς που καλλιεργούν το "περι δικαίου αίσθημα" πως όλα τα "πλουσιόπαιδα" ΔΕΝ είναι το ίδιο. Υπάρχουν παιδιά που έχουν οικονομική άνεση, όμως παράλληλα "τους βγαίνει το λάδι". Μετρούν τις αποτυχίες και τις άκαμπτες δυσκολίες τη μία μετά την άλλη, και συνεχίζουν να προσπαθούν χωρίς τυμπανοκρουσίες και φαμφάρες, και όχι για να αυξήσουν την οικονομική τους επιφάνεια και τη κοινωνική τους θέση, αλλά γιατι αισθάνονται την υποχρέωση αυτή απέναντι στον εαυτό τους και την οικογένειά τους, αλλά και για να σταθούν απέναντι στην παμφάγα και βαθιά μισαλόδοξη κοινωνία.
Ας πεί κάποιος σε αυτούς που καλλιεργούν τον κοινωνικό ρατσισμό, πως υπάρχουν "πλουσιόπαιδα" που δεν υπολογίζουν σε καμία "βοηθεια" για να απαλαγούν απο τη στρατιωτική εκπαίδευση.
Ο καθένας κρίνει και κρίνεται.
Η σχετική ευφυία, η μόρφωση, και πάνω απ όλα η παιδεία, πρωτίστως προερχόμενη απο το στενό οικογενειακό περιβάλλον, είναι, κατά την άποψή μου, τα βασικά συστατικά για την δημιουργία συνειδητοποιημένων χαρακτήρων και ατσάλινων συνειδήσεων.
Η συγκεκριμένη περίπτωση του παιδιού στη Καραϊβική, δεν είναι τίποτε περισσότερο απο την αποτύπωση μιάς πραγματικότητος που υφίσταται η πολύπαθη χώρα μας, απο το καιρό της τουρκοκρατίας, και ακόμη παλαιότερα.
Ατυχής δέ και η παρέμβαση του πρεσβυτέρου να δικαιολογήσει το οτιδήποτε, καθ ότι δυσκολεύεται ακόμη και στο να ολοκληρώσει μια σαφή πρόταση."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Share on Facebook