Ο Μάριος Ζ. είναι προφυλακισμένος από τις 11 Μαρτίου με την ψευδή κατηγορία ότι έριξε μολότοφ σε όργανο της Τάξης (...) που τον συνέλαβε έχοντας καλυμμένο τάχα το πρόσωπό του.
Δέκα πολίτες όμως που ήσαν μαζί του φωνάζουν ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Ούτε μολότοφ έριξε ούτε είχε καλυμμένο το πρόσωπό του. Αυτό αποδεικνύεται εύκολα, αφού στο σακίδιό του είχε αντικείμενα της εργασίας του (αφρόλουτρο, μπουρνούζι, γυαλιά κολύμβησης) ως δάσκαλος κολύμβησης, στο ΟΑΚΑ, σε μικρά παιδιά και νήπια.
Η υπεράσπισή του υπέδειξε τους δέκα αυτόπτες μάρτυρες να καταθέσουν στον ανακριτή, αλλ' αυτός αρνήθηκε(!). Εδειξε και τις φωτογραφίες που αποδεικνύουν τη χαλκευμένη κατηγορία. Ανένδοτος ο ανακριτής. (Σε ποιον τάχα να λογοδοτήσει;)
Θύμα ενός βρώμικου αστυνομικού παιχνιδιού ο Μάριος Ζ., ίσως γιατί δεν...
έχει πίσω του ένα σωματείο, μια οργάνωση, ένα κόμμα. Ενας απλός άνθρωπος που διαδήλωσε ελεύθερα και ειρηνικά κατά της κυβερνητικής πολιτικής της λιτότητας και της επιβολής αντιλαϊκών μέτρων. Να τι λέει ο ίδιος μέσα από τη φυλακή: «Κάποιος να στείλει την αγάπη μου και δύο μπουρμπουλήθρες στα παιδάκια μου στο κολυμβητήριο. Θα είναι ίσως το πιο δύσκολο απ' όλα να τους εξηγήσω τι συνέβη. Να συνεχίσουν να χτυπάνε πάντα δυνατά τα ποδαράκια τους για να ξεφύγουν απ' αυτούς που δεν φροντίζουν για ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτά».
Τι σχέση μπορούν να έχουν «η αγάπη και οι δύο μπουρμπουλήθρες» με τον νοσηρό εγκέφαλο των οργάνων ή με τις εντολές άνωθεν που λαμβάνουν να τρομοκρατούν τους νέους φορτώνοντάς τους με χυδαίες κατηγορίες και συλλαμβάνοντάς τους; Σαφώς καμία. Τα όργανα φέρονται όπως γουστάρουν, αφού δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα, αφού έχουν τη στήριξη ενός πανίσχυρου μηχανισμού αστυνομικού - δικαστικού και αφού βλέπουν ότι η κοινωνία αδρανεί και δεν ενδιαφέρεται να καταγγείλει τις αυθαιρεσίες του. Η σύλληψη και προφυλάκιση του Μάρκου Ζ. εντάσσεται στο νέο πλαίσιο «επιμόρφωσης» του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη...
Εκφοβισμός, τρομοκράτηση προς πάσαν κατεύθυνση. Αυτή είναι η «φιλοσοφία» του «προστάτη» υπουργού. Αλλά τι να πει κανείς για έναν άνθρωπο που κάνει έκκληση στις ένοπλες οργανώσεις να σταματήσουν τις επιθέσεις τους γιατί κάνουν κακό στην εικόνα της χώρας(!) ή που επιτρέπει τη χρήση απαγορευμένων (διεθνώς) χημικών γιατί έχει στοκ το μαγαζί (το κράτος, καλέ). Τι να κάνει ο άνθρωπος. Να τα πετάξει; Τζάμπα τα πλήρωσε; Η όλη συμπεριφορά των οργάνων και του υπουργού τους θα μπορούσε να είναι γελοία εάν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, να καταστρέφει δηλαδή καριέρες και να ψαλιδίζει τα όνειρα νέων ανθρώπων που διαδηλώνουν για μια δημοκρατικότερη κοινωνία, για μια κοινωνία απασχόλησης και ελεύθερης συμβίωσης.
ΟΜάριος Ζ. θα μπορούσε να είναι το παιδί όλων μας. Είκοσι εφτά χρονώ παλικάρι υφίσταται τις συνέπειες της «ιδεολογίας» ενός αλλόφρονος υπουργού που έχει βάλει σκοπό να σώσει την Ελλάδα από τα «κακοποιά στοιχεία», που έχει αφήσει αδέσποτα τα όργανά του να κάνουν ό,τι τους κατέβει. Στα Εξάρχεια δεν μπορείς πλέον να περπατήσεις. Σκοντάφεις σε ασπίδες και κλομπ και ανέκφραστα αστυνομικά πρόσωπα. Ας δείξει η κοινωνία επιτέλους εμπράκτως το δικό της πρόσωπο της αλληλεγγύης, της αντίστασης στην κρατική αυθαιρεσία και καταστολή απαιτώντας την άμεση αποφυλάκιση του νεαρού. Ας φανούν οι καινούργιες συλλογικότητες της γειτονιάς, των πανεπιστημίων των απλών εργαζομένων, των νεαρών δικηγόρων. Διαφορετικά θα καταλήξουμε οι περισσότεροι σ' ένα ωραιότατο σκοτεινό κελί.
ΥΓ. Υπογραφές για την άμεση αποφυλάκισή του συγκεντρώνουν οι φίλοι του στο http://petitiononline.com/mariosz/petition.html
www.enet.gr
Share on Facebook