"Οι σφήκες ανακάλυψαν πρώτες την πενικιλίνη"

"Οι σφήκες έμαθαν πώς να χρησιμοποιούν εξεζητημένα αντιβιοτικά εκατομμύρια χρόνια πριν την ανακάλυψη της πενικιλίνης, σύμφωνα με μία νέα έρευνα.
Οι σφήκες του είδους Philanthus, εκμεταλλεύονται τα ωφέλιμα βακτήρια για να παρασκευάσουν ένα κοκτέιλ φαρμάκων, που προστατεύει τις προνύμφες τους από τις μολύνσεις.
Οι επιστήμονες, που έκαναν...


την ανακάλυψη, πιστεύουν πως θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων παραγόντων για την καταπολέμηση των ανθρώπινων «υπερμικροβίων».


Η εποχή των αντιβιοτικών ξεκίνησε το 1928, όταν ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ ανακάλυψε πώς η πενικιλίνη, που παράγεται από τον πράσινο μύκητα, σκοτώνει τα βακτήρια. Πολύ καιρό, όμως, πριν, οι σφήκες Philanthus επικάλυπταν τα κουκούλια τους με αντιβιοτικά για να εξοντώσουν τα βλαβερά μικρόβια.

Τα έντομα, όχι μόνο εξέλιξαν μία μέθοδο παραγωγής αντιβιοτικών, αλλά τα χρησιμοποιούσαν και με άκρως αποτελεσματικό τρόπο, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες στο επιστημονικό περιοδικό Nature Chemical Biology.

Οι σφήκες συνδυάζουν διάφορα φάρμακα, που συνεργάζονται και καταστρέφουν πολλούς διαφορετικούς οργανισμούς.

Οι Γερμανοί επιστήμονες βρήκαν πως οι σφήκες συνεργάζονται με έναν τύπο βακτηρίων, τα λεγόμενα Streptomyces, σε μία συμβιωτική σχέση από την οποία επωφελούνται και τα δύο είδη.

Σε αντάλλαγμα για το «σπίτι» που τους παρείχαν, τα μικρόβια παρήγαγαν ένα κοκτέιλ από εννιά διαφορετικά αποτελεσματικά αντιβιοτικά κατά μίας ευρείας γκάμας βλαβερών βακτηρίων και μυκήτων.
Οι μύκητες εισβολείς και τα βλαβερά βακτήρια αποτελούν τεράστια απειλή για τις προνύμφες της σφήκας. Οι συνθήκες στη ζεστή και υγρή φωλιά της σφήκας, που περιέχει μεγάλες ποσότητες οργανικών υλικών υπό τη μορφή τροφής, ευνοούν την εμφάνιση μολύνσεων.
Τα Streptomyces μπορούν να κρατήσουν μακριά αυτά τα δυνητικά επικίνδυνα παθογόνα.

Οι θηλυκές σφήκες καλλιεργούν τα χρήσιμα μικρόβια σε συγκεκριμένους αδενοειδείς υποδοχείς των κεραιών τους και τα τοποθετούν στην οροφή των κελιών των ωαρίων τους. Οι προνύμφες, που αναπτύσσονται μέσα στα κελιά, παίρνουν στη συνέχεια τα βακτήρια και τα μεταφέρουν στις εξωτερικές επιφάνειες του κουκουλιού τους.

Εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν πως οι σφήκες χρησιμοποιούν μία προηγμένη μορφή «συνδυασμένων φαρμάκων», χρησιμοποιώντας εννέα ποικιλίες αντιβιοτικών.

Ο Johannes Kroiss, από το Ινστιτούτο Χημικής Οικολογίας Max Planck, στη Τζένα, αναφέρει: «Μία συνδυαστική θεραπεία με Streptochlorin και οχτώ διαφορετικά Piericidines, που καταφέραμε να απομονώσουμε από το κουκούλι, θα βοηθήσει να αποφύγουμε ένα πολύ μεγάλο φάσμα μικρο-οργανισμών. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με μία μόνο ουσία, πράγμα που σημαίνει πως εκατομμύρια χρόνια πριν, οι σφήκες και οι συμβίοι τους είχαν ήδη αναπτύξει μία στρατηγική που είναι γνωστή σήμερα στην ανθρώπινη ιατρική ως συνδυαστική προφύλαξη.»

Η μέθοδος εκμεταλλεύεται τη «συμπληρωματική ή συνεργαστική δράση» δύο ή περισσοτέρων φαρμάκων, και είναι γνωστό ότι βοηθάει στην πρόληψη της ανάπτυξης ανθεκτικών υπερμικροβίων.

Ο Martin Kaltenpoth, επικεφαλής μίας ερευνητικής ομάδας του Max Planck πάνω στη «συμβίωση εντόμων-βακτηρίων», δήλωσε: «Υποθέτουμε πως η προστατευτική συμβίωση, όπως αυτή μεταξύ των σφηκών και των βακτηρίων Streptomyces, είναι πολύ πιο συνήθης στο ζωικό βασίλειο απ' ότι νομίζαμε μέχρι σήμερα. Μία ανάλυση των ουσιών αυτών δεν βοηθά μόνο στην κατανόηση της εξέλιξης μίας τέτοιας συμβίωσης αλλά μπορεί να οδηγήσει και στην ανακάλυψη ενδιαφερόντων νέων φαρμάκων για την ανθρώπινη ιατρική.»"
http://rc-cafe.blogspot.com/
Share on Facebook