Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Σχόλιο για την Επιστολη του Χάρη Κατσιμίχα


"Είναι ντροπή και αίσχος να συγκρίνουμε ανθρώπους άξιους, σαν τον Χάρη που τίμησε μαζί με τον αδερφό του τον τόπο αυτόν με τα υπέροχα τραγούδια τους, με μικρούς δικτατορίσκους της κοινωνίας μας. Είναι πια σύνηθες το φαινόμενο να "πετάμε" άξιους ανθρώπους μέσα στον λασπόλακο της βολής και της μιζέριας μας, για να δικαιολογήσουμε την ανυπαρξία μας και να θέσουμε... συνυπεύθυνους όποιους μας ενοχλούν. Μακάρι άνθρωποι σαν τον Χάρη να βρίσκονταν εκείνοι στην πρώτη γραμμή του δημόσιου βίου και όχι όλοι αυτοί οι κύριοι με τις ατσαλάκωτες (sic) ηθικοπλαστικές αξίες τους, που από τη μια προσκυνούν ευλαβικά θείες εικόνες αγίων και από την άλλη απλώνουν το χεράκι τους σε ουρανοκατέβατα "δωράκια" τύπου μίζενς και μπλά μπλά μπλά...

Υ.Γ. Χάρη με συγχωρείς που αναφέρθηκα στο ονομά σου, χωρίς πληθυντικό ευγενείας, το θεώρησα σκόπιμο μιας και σε αισθάνομαι δικό μου άνθρωπο! Μακάρι να ακούγεται η φωνή σου πιο συχνά! Έχεις πολλά να πεις..."

Με εκτίμηση Δημήτρης
Share on Facebook