"Χτυποκάρδια στη…διοίκηση του θρανίου"

Πραγματικά πιστεύει κανείς σε αυτή τη χώρα, ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με ένα καλό νομοσχέδιο ή μια ακόμη μεταρρύθμιση θα γίνει αυτό που όλοι ονειρευόμαστε?...

Είναι δυνατόν με παλιά υλικά να φτιάξεις φρέσκια τούρτα..? Μπορείς να ελπίζεις πραγματικά σε ένα σύγχρονο σχολείο όταν οι καθηγητές του σταματούν να διορθώνουν «τα όνειρα » των παιδιών επειδή θα πάρουν 10 σεντς λιγότερα ανά γραπτό.. Και πως θα βελτιωθεί η διοίκηση του συστήματος αυτού όταν στελεχώνεται από αποσπασμένους καθηγητές που δεν ξέρουν απολύτως τίποτα από διοίκηση εκπαιδευτικών οργανισμών και απλά κατάφεραν να αποφύγουν την τάξη και να βρίσκονται στα γραφεία της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της περιφέρειας τους ή σε κάποια υπηρεσία του Υπουργείου?


Πώς να επιτευχθούν στόχοι εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί όταν τα βασικά στελέχη της εκπαίδευσης λειτουργούν μόνο ως παιδαγωγοί και συνδικαλιστές ενώ το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας απόλυτος γραφειοκράτης στραγγαλιστής. Πως είναι δυνατόν να διοικούνται οι σχολικές μονάδες από καθηγητές –δασκάλους μεγάλης παιδαγωγικής εμπειρίας και μηδενικής διοικητικής εμπειρίας

Η διαδικασία της διοίκησης ενός εκπαιδευτικού οργανισμού όπως το σχολείο είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον τύπο του εκπαιδευτικού οργανισμού αλλά και το θεσμικό πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος μέσα στο οποίο κινείται και δραστηριοποιείται. Όσο περισσότερο συγκεντρωτικό είναι το σύστημα τόσο περισσότερο ο διευθυντής του εκπαιδευτικού οργανισμού έχει διαχειριστικό και λειτουργικό χαρακτήρα. Επίσης το γεγονός ότι υπάρχει μια πληθώρα οργάνων που λαμβάνουν πολλές φορές αντικρουόμενες αποφάσεις οδηγεί σο συμπέρασμα ότι τα περιθώρια ευέλικτων και αποτελεσματικών αποφάσεων φαντάζουν δύσκολα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: http://kbourletidis.blogspot.com/2010/06/blog-post_27.html


Share on Facebook