"Μεσημέρι Σαββάτου αποφασίζω να πάρω την αμαξοστοιχία 503 απο Θεσσαλονίκη για Λιβαδειά στις 16:33.Έχοντας χάσει το πορτοφόλι μου, την κάρτα αναλήψεως στην βραδινή έξοδο της Παρασκευής και με 8 ευρώ στην τσέπη,πιεσμένος απο την ανάγκη να γυρίσω στο σπίτι μου,έβγαλα εισιτήριο για Κατερίνη αντι του πραγματικού μου προορισμού και χωρίς να έχω ενημερώσει τον ελεγκτή.Βεβαίως και έσφαλα,βεβαίως ήμουν παράνομος,αλλά με την εξέλιξη που είχε το ...
θέμα,το ηθικό αυτό ζήτημα το άφησα σε δεύτερη μοίρα.Καθώς το τρένο αναχωρούσε από Κατερίνη,ο συγκεκριμένος υπάλληλος μου ζήτησε το εισιτήριο μου,έχοντας προφανώς αντιληφθεί την παρανομία μου.Δεν ήξερα πως να αντιδράσω και ασυναίσθητα του είπα ότι το έχω στην τσάντα μου.Ξέροντας οτι αυτό δεν θα με βοηθούσε,παραδέχθηκα αμέσως οτι δεν έχω εισιτήριο,οτι έκανα λάθος που δεν τον ενημέρωσα εξ’ αρχής για την κατάστασή μου.Με απαθέστατο βλέμμα μου είπε οτι θα κατέβεις στην Λάρισα.Του επισήμανα οτι δεν έχω καθόλου λεφτά,με έχουν κλέψει,τονίζοντας συνέχεια την λάθος πράξη μου και την μεταμέλεια μου και τον παρακάλεσα να μου κόψει το αντίστοιχο εισιτήριο Λάρισσας-Λιβαδειάς και ότι άλλο πρόστιμο προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις,να το πληρώσω στον σταθμό Λιβαδείας την επόμενη μέρα,έτσι ώστε να φτάσω σπίτι μου.Μετά απο έναν γρήγορο διάλογο,ήταν αμετάπειστος και μη θέλοντας να δώσω συνέχεια στο θέμα αποφάσισα να κατέβω στην Λάρισα και να συνεχισω το ταξίδι μου προς την “Ιθάκη”μου με το ΚΤΕΛ.
Το τρένο έκανε στάση στην Λάρισσα για 15 λεπτά.Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα,προσπαθούσα να βρω δρομολόγια για τον προορισμό μου..Αποτέλεσμα:μηδέν δρομολόγια για Αθήνα με το ΚΤΕΛ(αν έβρισκα θα μίλαγα με τον αρμόδιο υπάλληλο του ΚΤΕΛ,λέγοντας του να με αφήσει να μπω και να πληρώσω το εισιτήριο στην Λιβαδειά την επόμενη μερα).Όντας πλέον άφραγκος και με κανένα τρόπο να γυρίσω σπίτι μου αποφάσισα να γυρίσω στην ίδια αμαξοστοιχία καθώς ήταν ακόμα εκεί.
Ο συγκεκριμένος υπάλληλος μόλις με είδε οτι κατευθυνόμουν προς το τρένο ξανά,βγήκε έξω και μου φώναζε να φύγω και ότι δεν θα μπω στο τρένο.Το εξήγησα σε ήρεμο ύφος ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γυρίσω σπίτι μου και τον παρακάλεσα για ακόμα μια φορά να μου κόψει εισιτήριο και πρόστιμο και να επιβιβαστώ στο τρένο.Άρχιζε και φώναζε οτι δεν τον ενδιαφέρει αν θα παω σπίτι μου και οτι δεν υπάρχει περίπτωση να μπω.Εδώ έγινε το εξής αξιοσημείωτο και μια πράξη που μακάρι να επαναλαμβάνεται και σε διαφορετικούς τρόπους συχνότερα.
Καθώς είχαν πέσει πάνω του, ελεγκτές,υπεύθυνοι του σταθμού της Λάρισσας και απλοί πολίτες παρακαλώντας τον να με αφήσει να γυρίσω σπίτι μου και λέγοντας του οτι αυτό είναι ανθρώπινο και μπορεί να συμβεί στον ΚΑΘΕΝΑΝ,ένα ζευγάρι απο μεσήλικες,τον πλησίασε και του είπε οτι θα πληρώσουν αυτοί για μένα!!!!Για το παιδί,θα πληρώσουμε εμείς το εισιτήριο!!!Και όμως εκείνος αρνήθηκε και ΑΥΤΟ!Χωρίς λόγο και αιτία,ούτε που προφασίστηκε τίποτα,τους είπε οτι εσείς δεν έχετε καμιά δουλειά και οτι αυτός δεν θα μπει μέσα,δίνοντας εντολή να ξεκινήσει το τρένο.Με καταδίκασε,μόνο μου στο σταθμό της Λάρισσας,άφραγκο και χωρίς δυνατότητα να γυρίσω σπίτι μου!!Το ζευγάρι δεν μπορούσε να πιστεψει στα αυτία του!Με βοήθησαν δίνοντας μου και χρήματα σε περίπτωση που βρω τρόπο να γυρίσω!!!! Ρωτάω τώρα εγω:αναγνωρίζω οτι έσφαλλα και το παραδεχτηκα απο την πρώτη στιγμή,είναι ομως λόγος να αφήνεις έναν άνθρωπο στην μέση του πουθένα?να κρατάς μια τόσο αδιάλλακτη στάση σε ένα τέτοιο πρόβλημα?οχι μονο να μην τον διευκολύνεις να γυρίσει σπίτι του αλλά και να στέκεσαι εμπόδιο σε αυτο?να ξέρεις οτι εγώ! δεν θα μπορώ φύγω απο την Λάρισα γιατί δεν υπάρχει τρόπος?με τι δικαίωμα αρνείσαι να πληρώσουν το εξαιρετικό αυτό ζευγάρι το εισιτήριο μου?πες μου!!!! που είναι λοιπόν ένα ίχνος ανθρωπιάς?που είναι μια δόση κριτικής ικανότητας?Πρέπει σε εμάς τους απλούς πολίτες να εξαντλείτε την αυστηρότητα σας,ενώ σε άλλες σοβαρότερες παραβάσεις να κλείνετε τα μάτια και να γίνεστε συμμέτοχοι?Αν νομίζεις οτι αυτή η πράξη τονώνει το κύρος σου,κάνεις λάθος.Αντικατροπτίζει την προσωπικότητα σου..Εγώ μπορεί να πάω σπίτι μου στις 4 το πρωι αντι στις 8 το απόγευμα,! αλλά θα κοιμηθώ ήσυχος.ΕΣΥ????Μάλλον θα σε νανουρίζει ο ήχος από το μηχάνημα που ελέγχει τα εισιτήρια..Έχεις πολλά “ταξίδια” “φίλε” ακόμα..
Θέλω να δώσετε βαρύτητα στην ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ αυτή πράξη των ενάρετων αυτών ανθρώπων..Αυτός είναι ο λόγος που γράφω.Σας ευχαριστώ εκ βαθέων...
Σίγουρα αυτά τα περιστατικά εμπάθειας συμβαίνουν καθημερινά ΔΥΣΤΥΧΩΣ.Σήμερα ήμουν εγώ...αύριο μπορεί εσυ.Τέτοιες πράξεις όμως είναι αυτές που σε γεμίζουν χαρά, ελπίδα και σε κάνουν να πιστεύεις οτι κάποιες αξίες παραμένουν αναλλοίωτες."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Share on Facebook