Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

"Έφτασε το... μέλλον για την Εθνική! "


"Toυ Ανδρέα Σερεβέτα

Η επιστροφή της ελληνικής αποστολής από την Νότια Αφρική έγινε με ανάμικτα συναισθήματα. Τα μέλη της εθνικής ομάδας και οι δημοσιογράφοι ήταν ικανοποιημένοι από τις δυνατές συγκινήσεις που έζησαν αλλά παράλληλα πικραμένοι γιατί χάθηκε η πρόκριση στην φάση των «16» της διοργάνωσης λόγω των...

λαθών που έγιναν στο ματς με την Νότια Κορέα. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν κατάφερε τον θεωρητικό στόχο που είχε θέσει πριν την συμμετοχή του στο τουρνουά αλλά τον ρεαλιστικό και εφικτό. Έγραψε ιστορία πετυχαίνοντας την πρώτη του νίκη και όχι ένα αλλά δύο γκολ. Δεν τα παράτησε μετά την ήττα στο πρώτο ματς, επανήλθε δριμύτερο στον αγώνα με την Νιγηρία και στο τέλος πάλεψε, κοντάροντας στα ίσια την εθνική Αργεντινής. Το κυριότερο όμως είναι άλλο. Η ομάδα προσγειώθηκε σαν οικογένεια στην Νότια Αφρική και απογειώθηκε πιο δεμένη από αυτή.

Με τον Ότο Ρεχάγκελ όμως να παραμένει στο Ντέρμπαν. Η ομάδα έφυγε με προπονητή και επέστρεψε ακέφαλη. Η τελευταία σελίδα γύρισε και το βιβλίο έκλεισε μια για πάντα. Στο περιεχόμενο του υπάρχουν σε συντριπτικό ποσοστό περισσότερες καλές από κακές στιγμές και ένας ίσως ανεπανάληπτος θρίαμβος. Παρατηρούσα τον γερμανό τεχνικό στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την Αργεντινή και από μπροστά μου περνούσαν διάφορες εικόνες. Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω ότι ζούσα το τέλος και την αρχή μίας νέας εποχής. Όλοι όσοι ασχολούνται με το ρεπορτάζ ήξεραν πριν από το Μουντιάλ ότι φεύγει ο Ότο και έρχεται ο Φερνάντο. Όποιος όμως αναλαμβάνει από εδώ και πέρα το τιμόνι της εθνικής αναπόφευκτα θα συγκρίνεται με τον Ρεχάγκελ. Η σκιά του θα καλύπτει πάντα αυτή την ομάδα. Η κατάκτηση του γιούρο στην Πορτογαλία, οι προκρίσεις του στις μεγάλες διοργανώσεις ακόμη και η πρώτη νίκη στο Μουντιάλ θα βαραίνει την πλάτη κάθε προπονητή. Οι δημοσιογράφοι και οι φίλαθλοι θα ζητάνε τα ρέστα στις αποτυχίες.

Μαζί με τον Ότο τελειώνουν και αρκετοί διεθνείς. Κάποιοι δεν είχαν διάθεση στο αεροπλάνο της επιστροφής από την Νότια Αφρική. Είχαν χάσει τον ποδοσφαιρικό τους πατέρα. Δεν θα αποκαλύψω ονόματα γιατί δεν έχει σημασία. Ούτε εκείνων που δεν στενοχωρήθηκαν πολύ για την αποχώρηση του. Θα καταλάβετε στο κοντινό μέλλον σε ποιους αναφέρομαι. Άλλωστε ήδη κάποιοι εκτέθηκαν με δηλώσεις τους.

Από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής θα θυμάμαι πολλά πράγματα. Αλησμόνητη θα μου μείνει η ψυχραιμία των διεθνών όταν τα πράγματα «στράβωσαν» στο παιχνίδι με την Νότια Κορέα. Τα μεταξύ τους πειράγματα στις προπονήσεις. Η πίστη τους για πρόκριση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αξίζουν όλοι συγχαρητήρια γιατί ήταν ομάδα επαγγελματιών και όχι περιοδεύων θίασος. Θα μου μείνει αξέχαστη η φιλοξενία των ντόπιων. Λευκών ή μαύρων σε μία χώρα που δεν ήταν έτοιμη για να διοργανώσει το Μουντιάλ. Ήταν όμως φιλότιμοι και ευγενικοί.

Αφιερώνω τις τελευταίες γραμμές σε όλους τους πρωταγωνιστές της ελληνικής αποστολής. Παίκτες, τεχνική ηγεσία, φροντιστές, ΕΠΟ, δημοσιογράφοι πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων διαχειρίστηκαν με σοβαρότητα όλα τα γεγονότα. Όλοι αποκόμισαν πλούσιες εμπειρίες οι οποίες θα τους βοηθήσουν σημαντικά στο μέλλον. Ιδιαίτερα την ελληνική ομάδα και την Ομοσπονδία. Η πρόκριση χάθηκε στις λεπτομέρειες. Αν δεν αργήσει να έρθει η επόμενη ευκαιρία το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα έχει καλύτερη τύχη σε Μουντιάλ. Οι βάσεις έχουν μπει."

http://www.soccerplus.gr


Share on Facebook