Κλειστόν λόγω… ασχετοσύνης

Μονάχα η ταμπελίτσα λείπει αυτή τη στιγμή έξω από τα γραφεία του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι. Η ταμπελίτσα έξω από την πόρτα που θα γράφει «κλειστόν λόγω ασχετοσύνης». Υπερβάλλουμε; Καθόλου. Η ομάδα που κατέκτησε 12 πρωταθλήματα τα τελευταία 14 χρόνια έχει γίνει έρμαιο...



ανθρώπων που η σχέση τους με το ποδόσφαιρο είναι τόση όση έχουμε εμείς, εσείς και όλος ο κόσμος με την πυρηνική φυσική. Ο Ολυμπιακός μοιάζει με… σχεδία στον ωκεανό αυτή τη στιγμή και τα αίτια είναι πολλά και εντελώς ακατανόητα. Τάσεις αυτοκτονίας επιδεικνύει η λαοφιλέστερη ομάδα της χώρας από πέρυσι το καλοκαίρι και το «The Player» αναλύει σήμερα το πώς και το γιατί…

Το ντουέτο της συμφοράς

Δύο άνθρωποι κάνουν τα «κουμάντα» στις επιλογές προπονητών και παικτών την τελευταία διετία στον Ολυμπιακό. Ο γενικός διευθυντής της ΠΑΕ Γιάννης Χρυσικόπουλος και ο αθλητικός διευθυντής Δημήτρης Θεοδωρίδης. Η σχέση του πρώτου με το ποδόσφαιρο έχει διάρκεια τριών χρόνων, όσα δηλαδή εργάζεται στον Ολυμπιακό. Πριν αναλάβει πόστο στους ερυθρόλευκους δεν ήξερε καν την ενδεκάδα της ομάδας. Και ενώ ξεκίνησε ως οικονομικός διευθυντής κάτι στο οποίο έχει προσφέρει και θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα περισσότερα, βρέθηκε να έχει λόγο στο ποιος θα καθίσει στον πάγκο και στο πώς θα στελεχωθεί το ρόστερ. Αν του έλεγες πριν πέντε χρόνια «αριστερό χαφ» ή «δημιουργικός μέσος» θα σου απαντούσε ότι του μιλάς κινέζικα. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος είχε αναλάβει να κλείσει παίκτες όπως ο Ντούσερ, ο Ντούντα, ο Κουαρέσμα, ο Μαντσίνι, ο Φερναντίνιο τους οποίους βέβαια δεν είδαμε ποτέ στον Πειραιά. Αντ’ αυτών, κατάφερε να ολοκληρώσει το «deal» για τον Όσκαρ έναντι 3 εκατομμυρίων ευρώ. Κατάφερε να ολοκληρώσει το «deal» για τον Ντάρμπισιρ έναντι 3.5 εκ. ευρώ. Κατάφερε να γίνει το όνομα του Ολυμπιακού «ανέκδοτο» στη Βραζιλία πληρώνοντας 10 εκατομμύρια ευρώ στην Πορτουγκέζα για τον Ντιόγκο. Τελευταίο του «ναυάγιο»; Δεν μπόρεσε να φέρει στην Ελλάδα τον Ερνέστο Βαλβέρδε με τον οποίο μίλαγε κάθε τρεις και λίγο στο τηλέφωνο εδώ και ένα τετράμηνο. Στην «πιάτσα», οι μάνατζερ έχουν να λένε για το πόσο «άσχετος» είναι με το άθλημα ο κ. Χρυσικόπουλος.

Ο δεύτερος υπεύθυνος της «κατάντιας» ο Δημήτρης Θεοδωρίδης. Ο γιος του Σάββα Θεοδωρίδη και της Ελένης Κόκκαλη, σε αντίθεση με τον Γιάννη Χρυσικόπουλο, γνωρίζει αρκετά από ποδόσφαιρο αλλά μέχρις εκεί. Το να γνωρίζεις πέντε, δέκα, είκοσι, χίλιους παίκτες δεν σημαίνει ότι στα τριάντα σου μπορείς να διαχειριστείς τις τύχες του Ολυμπιακού. Τα λάθη που έχει κάνει σε επιλογές προπονητών και παικτών είναι τεράστια και η ευθύνη που τον βαραίνει εξίσου μεγάλη. Τελευταίο παράδειγμα; Ο Μπεν Αρφά των 8 εκατομμυρίων ευρώ που ποτέ δεν ήρθε στην Ελλάδα. Δικιά του αποκλειστική «επιτυχία» είναι ο Μαρέσκα όπως και οι Ντάρμπισιρ, Ζίκο…

Αυτοί οι δύο κύριοι λοιπόν, άφησαν πέρυσι το καλοκαίρι τον Ολυμπιακό χωρίς αριστερό χαφ. Για αυτούς, ήταν πολυτέλεια να υπάρχει ένα αριστερό χαφ στο ρόστερ. Ήταν πολυτέλεια να υπάρχει ένα δεκάρι στο ρόστερ. Ήταν φυσιολογικό να υπάρχουν τρεις συν δύο αριστεροί μπακ (Ραούλ Μπράβο, Λεονάρντο και Ντομί συν τους κατ’ ανάγκη Ζεβλάκοφ και Πάντο) αλλά κανένα αριστερό χαφ. Ήταν φυσιολογικό να υπάρχουν τρεις όλοι κι όλοι επιθετικοί (Ντιόγκο, Ντάρμπισιρ, Μήτρογλου) για να βγει η σεζόν και ας γνώριζαν ότι ο Άγγλος ήταν τραυματίας από το καλοκαίρι…

Τεχνικός διευθυντής

Δυστυχώς για τους φίλους του Ολυμπιακού, δεν υπάρχει άνθρωπος στο ποδοσφαιρικό τμήμα αυτή τη στιγμή που να έχει ορθολογική άποψη για το άθλημα. Άνθρωπος που να μπορεί να πει: «Επ, μάγκες, πού πάμε χωρίς αριστερό χαφ στο ρόστερ; Πώς θα βγει η χρονιά χωρίς δεκάρι;» και άλλα τέτοια στοιχειοθετημένα και απολύτως προβλεπόμενα για όσους έχουν μια σχέση με το ποδόσφαιρο. Κι όμως, έχεις εκεί έξω έναν ολόκληρο Κριστιάν Καρεμπέ να σε παρακαλάει εδώ και δυο μήνες να του δώσεις την ευκαιρία και δεν το κάνεις. Στον Ολυμπιακό που έχουν πάρει ευκαιρίες οι Ανδρέας Νινιάδης, Μπόζινταρ Μπάντοβιτς, Δημήτρης Μπαρμπαλιάς (αλήθεια τι έχουν επιδείξει αυτοί πριν αναλάβουν πόστα στην ομάδα;) κάποιοι «πιπιλίζουν» τον «εγκέφαλο» του Σωκράτη Κόκκαλη να μην δώσει ανάλογη ευκαιρία και στον Γάλλο που θέλει να προσφέρει από το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Διαπράττεται ένα τεράστιο «έγκλημα» σε αυτή την περίπτωση, «έγκλημα» το οποίο γίνεται ακόμα μεγαλύτερο από τη στιγμή που δεν ενεργοποιείται καν ένας Ντάρκο Κοβάσεβιτς ή έστω ένας Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Κι όλα αυτά για να συνεχίσουν το «θεσπέσιο» έργο τους οι Γ. Χρυσικόπουλος και Δ. Θεοδωρίδης…

Ρόστερ

Προσέξτε πώς είχε πέρυσι το ρόστερ του Ολυμπιακού και θα καταλάβετε το μέγεθος της ασχετοσύνης αυτών που το «διαχειρίζονται». Με τους παρακάτω ξεκίνησε η σεζόν…
ΓΚΟΛΚΙΠΕΡ: Νικοπολίδης, Πάρντο, Κόβατς, Παναγόπουλος.
ΔΕΞΙΑ ΜΠΑΚ: Τοροσίδης, Ζεβλάκοφ, Γκαλίτσιος, Πάντος
ΣΤΟΠΕΡ: Α. Παπαδόπουλος, Μέλμπεργκ. Κ. Παπαδόπουλος
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΑΚ: Ραούλ Μπράβο, Λεονάρντο, Ντομί
ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΧΑΦ: Λεντέσμα, Στολτίδης, Κατσικογιάννης
ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΜΕΣΟΙ: Ντουντού, Μαρέσκα, Γ. Παπαδόπουλος
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΧΑΦ: -
ΔΕΚΑΡΙΑ: Όσκαρ
ΔΕΞΙΑ ΧΑΦ: Ζαϊρί, Γκαλέτι
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μήτρογλου, Ντιόγκο, Ντάρμπισιρ

Τι παρατηρείτε; Σε ένα πολυπληθέστατο ρόστερ, της τάξεως των 26 ποδοσφαιριστών, υπάρχουν 20 αμυντικοί – αμυντικογενείς παίκτες. Μόλις 3 μέσοι – μεσοεπιθετικοί και άλλοι τόσοι καθαρόαιμοι επιθετικοί. Υπήρχε ποτέ περίπτωση κάποιος που γνωρίζει τα στοιχειώδη από μπάλα να επιτρέψει τέτοια ανομοιομορφία;. Νομίζουν οι κ. Γ. Χρυσικόπουλος και Δ. Θεοδωρίδης ότι οι ίδιοι οι παίκτες δεν βλέπουν όλο αυτό το «μπάχαλο»; Νομίζουν ότι δεν επηρεάζονται οι ποδοσφαιριστές βλέποντας ότι οι υπεύθυνοι δεν γνωρίζουν όχι την «γλώσσα του ποδοσφαίρου» αλλά ούτε καν το… αλφαβητάρι; Πού να πάει έτσι ο Ολυμπιακός; Μοιραία ήταν όλα όσα έγιναν την προηγούμενη σεζόν; Από νταμπλούχος, βρέθηκε στην 5η θέση πίσω ακόμα και από τη διαλυμένη ΑΕΚ, πίσω ακόμα και από τον Άρη.

Κολλητοί μάνατζερ

Πάρτι έχουν στήσει οι πέντε – δέκα μανατζαραίοι που έχουν καλές σχέσεις με τους Γ. Χρυσικόπουλο και Δ. Θεοδωρίδη την τελευταία διετία. Δεν θα γράψουμε τα ονόματά τους. Λίγο να δεις τι μεταγραφές έχει κάνει ο Ολυμπιακός στις τρεις τέσσερις τελευταίες μεταγραφικές περιόδους και θα καταλάβεις. Το θέμα είναι ότι έτσι δουλειά δεν γίνεται. Αν είναι να στελεχώνεται ο Ολυμπιακός με παίκτες αμφιβόλου αξίας μονάχα επειδή ο μάνατζέρ τους είναι κολλητός του Δημήτρη Θεοδωρίδη ή μιλάει την ιταλική που μιλάει και ο Ιωάννης Χρυσικόπουλος, τότε… φέξε μου και γλίστρησα. Οι ατάκες του τελευταίου όταν πρόκειται για μάνατζερ που ο ίδιος δεν «εγκρίνει» είναι μυθικές. Για τον Γ. Χρυσικόπουλο, όλοι οι ατζέντηδες πλην των πέντε – έξι που μιλάει αυτός είναι «απατεώνες» και «άχρηστοι» που θέλουν να ξεψαχνίσουν τον Ολυμπιακό… Το «μάρμαρο» βέβαια το πληρώνει η ομάδα η οποία έχει «χάσει» αρκετούς πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές επειδή δεν τους ήξερε ο Χρυσικόπουλος γιατί ο μάνατζέρ τους δεν ήταν «κολλητός».

Επιλογές προπονητών

«Εκπαιδευτήριο μαθητευόμενων προπονητών ο Θρύλος». Κάπως έτσι έχει το πράγμα τον τελευταίο χρόνο στον Ολυμπιακό. Ο Τιμούρ Κετσπάγια διέλυσε κυριολεκτικά την ομάδα. Από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας στο Ζέεφελντ, μέχρι και τις αρχές του Σεπτέμβρη που κούνησε «μαντήλι» πρόλαβε να «κάψει» τους ποδοσφαιριστές με τις πεπαλαιωμένες προπονήσεις που έκανε μαζί με έναν… εφοριακό που είχε για γυμναστή. Ακολούθησε ο Ζίκο. Θρυλικός ποδοσφαιριστής, «τουρίστας» προπονητής. Η προπόνηση που γινόταν στου Ρέντη ήταν από αυτές που λέμε: «Να περνάει η ώρα». Τι κι αν είχε χίλιες φορές περισσότερες παραστάσεις και γνώσεις από τον Κετσπάγια; Ο μίστερ – χλαμύδα θα ήταν ότι πρέπει για παρουσιαστής εκπομπών life – style στην τηλεόραση και όχι για τεχνικός στον Ολυμπιακό. Τέλος ο Μπόζινταρ Μπάντοβτς. Αυτή η προπονητική «διάνοια» που ήταν κρυμμένη στα… ενδότερα του Ρέντη. Τον «ανακάλυψαν» όμως οι «τσάκαλοι» και του έδωσαν το «τιμόνι» της ομάδας. Ο άνθρωπος «σκάουτερ του προσεχούς αντιπάλου» δήλωνε και εκεί είχε αρκετά προβλήματα, πόσο μάλλον να αναλάβει πρώτος προπονητής. Όχι μόνο δεν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου, αλλά έχοντας ανοίξει μέτωπο με όλους σχεδόν τους παίκτες και κάνοντας τραγικά λάθη στο στήσιμο και στο κοουτσάρισμα, οδήγησε τον Ολυμπιακό στον… πάτο.
Κι όμως όλα αυτά που συνέβησαν πέρυσι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν ο Ολυμπιακός δεν επέλεγε τον Κετσπάγια αλλά προχωρούσε σε μια κανονική λύση. Σούστερ, Περέν, Τερίμ, Μιχαΐλοβιτς, Λάουντρουπ, Ρικάρντο, Μπαλαρντίνι και αρκετοί ακόμα είχαν προταθεί αλλά στον Πειραιά ήθελαν τον Γεωργιανό…

Σωκράτης Κόκκαλης

Και μέσα στην «πλημμυρίδα ασχετοσύνης» υπάρχει ο Σωκράτης Κόκκαλης. Αυτός που πληρώνει 10 εκατομμύρια ευρώ για Ντιόγκο, κοντά στα 4 εκ. ευρώ για Λεονάρντο, 3,5 για Ντάρμπισιρ, πάνω από 3 εκ. ευρώ για Όσκαρ. Αυτός που δίνει για συμβόλαια 1.9 εκ. ευρώ στον Ντουντού, 1.5 εκ. ευρώ στον Μαρέσκα και τον Ραούλ και ένα… κάρο λεφτά για τις αμοιβές των ποδοσφαιριστών. Πληρώνει τις επιλογές του όμως. Δεν γίνεται να μην φέρει ευθύνη αυτός που έχει το «μαχαίρι» και το «καρπούζι». Αυτός έβαλε τον Γιάννη Χρυσικόπουλο και τον Δημήτρη Θεοδωρίδη να κάνουν κουμάντο στις μεταγραφές. Δεν τους βάλαμε εμείς. Αυτός επιμένει να μην φέρνει έναν κανονικό προπονητή και να προσανατολίζεται τώρα σε λύση Αλεξανδρή. Δεν το κάνουμε εμείς. Αυτός έχει μετατρέψει τον Ολυμπιακό σε «οικογενειακή επιχείρηση» βάζοντας μέσα τα παιδιά του και λοιπούς συγγενείς. Δεν το κάναμε εμείς. Στο χέρι του λοιπόν είναι να πάρει… φόρα και να τα αλλάξει όλα. Να βάλει τους σωστούς ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις για να ξαναγίνει ο Ολυμπιακός πρωταγωνιστής αλλά κυρίως για να μην πηγαίνουν… στράφι τα λεφτά που ρίχνει στην ομάδα. Γιατί ρίχνει και μάλιστα πολλά. Άσχετα που πάνε χαμένα…

theplayer.gr


Share on Facebook