Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

"Αντίο Μάνα"


"Την ώρα που οι Αθηναίοι έψαχναν διέξοδο από το βασανιστικό καύσωνα, εμείς μαυροντυμένοι αποχαιρετούσαμε την Κυρά- Σταυρούλα.Μια Μάνα που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να την πιάσει στο στόμα του...



Που στάθηκε Βράχος στον άντρα της και Τίγρης για τα παιδιά της.
Καταραμένη παλιοαρρώστια...είχε χρόνια πολλά μπροστά της η κυρά Σταυρούλα.
Πως έγιναν όλα τόσο γρήγορα...
Πως θα ζήσει αυτός ο δύστυχος ο άντρας σου που από'κεινη τη μέρα μας κοιτάει σα χαμένος...
Αντίο Μανούλα.
Μας λείπεις.
Λειπεις και στη μικρή μας Σταυρούλα...
Πόσο χαίρομαι Θεέ μου που αξιώθηκες ν'ακούσεις τ'όνομά σου πριν φύγεις...
Θυμάσαι που με αυταπάρνηση ζητούσες να βγάλουμε την πεθερά μου και όχι εσένα?
Λες και το ξέραμε ότι εσύ θα φύγεις πρώτη Μανούλα μας...
Να μας προσέχεις από'κει πάνω...
Αντίο..."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

-------------------------------------------------------------------------------------

"Η λεξη αναντικαταστατος ισχυει μονο για την μανα..εσεις σημερα την αποχαιρετησατε με καυσωνα,εμεις πριν 17 μηνες την αποχαιρετησαμε σε μια πολυ παγωμενη μερα..κοιταγα τους γυρω μου που κρυωνανε κ εγω δεν ενιωθα τιποτα..εχω απο παιδι προβλημα με το κρυο αλλα δεν ενιωθα τιποτα..μου λεγανε μετα απο μερες οτι κατα συμπτωση εκεινη τη μερα οτι το κρυο διαπερνουσε καθε εκατοστο του σωματος κ ομως δεν καταλαβα τιποτα..νεοτατη η μανουλα μου εφτασε μεχρι τα 55..την εφαγε η αρρωστια..ενα χρονο αντεξε..εχουν περασει 17 μηνες κ εχω κανει καποια βηματα..ο πο! νος ομως παραμενει τοσο δυνατος..φιλε/φιλη μου εισαι ακομη στην αρχη..στο σταδιο της μη συνειδητοποιησης στο σταδιο της συγχυσης κ εχεις ακομη πολυ δυσκολο κ επωδυνο δρομο..διοτι η απωλεια της μανας ειναι συγκλονιστικη κ πιστεψε με δεν ηξερα πως υπαρχει τετοιος πονος...Δεν θα σου πω συλληπητηρια γιατι οποιος το εχει περασει ξερει καλα πως ειναι..Δεν θα σου πω να την θυμασαι γιατι πιστεψε με θα ειναι καθε μερα στο μυαλο σου..Σου ευχομαι ολοψυχα να εχεις δυναμη κ κουραγιο..κ να μπορεσεις να δεχτεις την απωλεια της..να μιλας στο παιδακι σου καθε μεÏ! �α για εκεινη για να την θυμαται εκεινο οπως κανουμε κ εμεις στο εγγονακι της που την προλαβε 2 χρονια μονο..καμια φορα μας λεει φρασεις που του ελεγε εκεινη η καποιες καταστασεις που θεωρουσαμε πως δεν θα θυμαται κ μενουμε αναυδοι..τωρα πια κοιταει το αστερακι που του εχουμε πει οτι εχει παει κ παντα στελνει μια καληνυχτα σε εκεινο το αστερακι το φωτεινο..οσο για εμας......τα πραγματα ειναι πολυ πιο επωδυνα.Γιατι ακομη κ τωρα την ψαχνουμε παντου..Να εισαι καλα κ να εχεις δυναμη στην ψυχη σου...."

ANAΓΝΩΣΤΗΣ

Share on Facebook