Περί εξωσωματικής

"Καλησπέρα Τρωκτικό.
Είμαι μία "Βετεράνος" των εξωσωματικών και θα ήθελα να καταθέσω κι'εγώ την άποψή μου.
Ενα παιδί είναι, και πρέπει να είναι, η συνέχεια ενός μεγάλου έρωτα και μιας βαθιάς αγάπης.
Είναι αδιανόητο να αποφασιστεί ο ερχομός ενός παιδιού στον...

κόσμο, χωρίς να υπάρχει ένα δεμένο και αγαπημένο ζευγάρι.
Εμείς είμαστε.
Ο σύζυγός μου όμως ήταν σχεδόν αδύνατον να τεκνοποιήσει.
Καταφύγαμε στις εξωσωματικές.
Δηλαδή εκείνος έκανε θεραπεία σπέρματος και εμένα μου το" φυτεύανε"
Τραγικές διαδικασίες και εξαιρετικά επίπονες (το κόστος δεν το συζητώ).
Ενδιάμεσα φυσικά, είχε αποφασιστεί, κάναμε και αίτηση υιοθεσίας.
Για τη στάση του κράτους μας απέναντι στην υιοθεσία, μία μόνο λέξη μπορώ να πω: ΑΛΗΤΕΙΑ.
Τελικά έμεινα έγκυος.
Με την έκτη φορά, μετά από δύο αποβολές,στα 42 μου (προσπαθούσαμε δέκα χρόνια).
Η μικρή μας είναι τριών ετών και Δόξα Τω Θεώ μια χαρά.
Θα αποκτήσουμε κι'άλλο παιδί, ελπίζω.
Αλλά όχι, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις πως θα ξανατεκνοποιήσουμε.
Η αίτηση υιοθεσίας κοντεύει να εγκριθεί, απλώς πρέπει να επαναξεταστούν τα νέα δεδομένα της ζωής μας.
Θέλω να πω, πως θα υπάρχουν στην οικογένειά μας και οι δύο "πεποιθήσεις" των αναγνωστών, ένα παιδάκι δικό μας και ένα υιοθετημένο.
Γιατί πάντα θέλαμε δύο παιδιά.
Που το πρόβλημα??????????
Ομολογώ επίσης πως στη διαδικασία των εξωσωματικών μπήκα για ένα και μόνο λόγο- λάτρευα τον άντρα μου, τον λατρεύω και ήθελα να εξαντλήσω τις πιθανότητες να γεννηθεί ένα παιδί από μας τους δύο, όχι δικο ΜΟΥ η δικό ΣΟΥ αλλά δικό ΜΑΣ.
Να το θέσω διαφορετικά, δε θα επισκεπτομουν ποτέ τράπεζα σπέρματος λόγω ανικανότητας του άντρα μου. Δε με ενδιέφερε να είναι το παιδί δικό ΜΟΥ.
Η θα ήταν ΜΑΣ η υιοθεσία κατευθείαν...
Αυτό που γράφτηκε για τις πιθανοτητες εμφάνισης καρκίνου μετά την εξωσωματική ομολογώ πως το είχα ακούσει και ήμουν ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΗ, δεν είπα τίποτα στον άντρα μου γιατί θα σταματούσαμε την άλλη μέρα.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΆ ΜΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Είναι λεπτό το θέμα.

Τέλος, μια συμβουλή στα νέα ζευγάρια. Πριν απογοητευτείτε, πριν πάτε για εξωσωματική, πριν οτιδήποτε, παλλαγείτε μόνο από ένα πράγμα.
ΑΓΧΟΣ.
Μην το σκεφτεστε.
Οσο το σκέφτεστε,τόσο η κοιλίτσα δε θα φουσκώνει, το ΑΓΧΟΣ ευθύνεται γιατί το μωρό δεν έρχεται, στο 90/100 των περιπτώσεων.
Ξεχάστε το, κάντε έρωτα σα να μη θέλετε παιδί.
Κλείνω στέλνοντας τη συμπάθειά μου στο συμπαθέστατο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΠΑΠΑΚΑΛΙΑΤΗ που μέχρι χτες το βράδυ τον σιχαινόμουν.
Μπράβο για το μύνημα της υιοθεσίας.
Και μπράβο που πρόσεξες μια μικρή λεπτομέρεια- την ηλικία του παιδιού.
Από 3 χρονών και πάνω τα παιδιά δεν τα ζητάει κανείς.
Και αυτό αποτελεί μεγαλύτερη ματαιοδοξία από την επιλογή της εξωσωματικής, φίλοι μου....
Τρωκτικό, συγγνώμη που σε κούρασα."

Αναγνώστης
---------------------------------------------------------------------------------
"Καταρχάς συγχαρητήρια για τα πολύ ωραία λόγια που γράψατε και τα οποία με βρίσκουν ΕΝ ΜΕΡΕΙ σύμφωνο.
Η απάντησή μου ως Μοριακός Βιολόγος και Γενετιστής στο αν υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου σε παιδιά τα οποία γεννήθηκαν μέσω εξωσωματικής είναι η εξής:
Ο καρκίνος ειναι μία εν γένει γενετικη νοσος η οποία προκαλείται απο μεταλλάξεις του DNA σε περιοχές που παίζουν σημαντικό ρόλο στο κυτταρικο κύκλο.
Λογικά σκεπτόμενοι και με τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις δεν μπορει να υπαρχει αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου σε παιδια που γεννήθηκαν μέσω εξωσωματικής διαδικασίας (και λέω αυξημένη καθώς επιρρεπείς στην εμφάνιση καρκίνου είμαστε δυστυχώς όλοι!)
Παρόλα αυτά μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Ολλανδία έδειξε οτι τα παιδιά που είχαν γεννηθεί μέσω εξωσωματικής εμφάνιζαν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ρετινοβλάστωμα (μια σπάνια μορφή καρκίνου των ματιών που εμφανίζεται στην παιδική ηλικία). Η έρευνα όμως ειναι πολύ γενικευμένη και όταν μία έρευνα βασίζεται σε στατιστικά στοιχεία και μάλιστα με μικρό δείγμα τότε είναι υπό αμφισβήτηση. Επομένως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.

Όσον αφορά στην εμφάνιση καρκίνου στις γυναίκες που έχουν ''περάσει'' από τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης οι ανησυχίες σχετίζονται με το αν τα φαρμακα γονιμότητας τα οποία προκαλούν μεταβολή του ορμονικού περιβάλλοντος(συγκεκριμένα αύξηση των οιστρογόνων)μπορεί να είναι υπευθυνα για την πρόκληση γυναικολογικών καρκίνων όπως οι καρκίνοι του μαστού, του ενδομητρίου, των ωοθηκών.
Πραγματοποιήθηκαν μελέτες παγκοσμίως οι οποίες εδείξαν οτι τα φάρμακα γονιμότητας δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για γυναικολογικούς καρκίνους.
Τα αποτελέσματα είναι πραγματικά κατηγορηματικά."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ


Share on Facebook