Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Η «κατάρα» του Νικοπολίδη


Τρία χρόνια, τέσσερεις μήνες και δεκαέξι ημέρες. Αυτό ήταν το μόνο λάθος του Κώστα Χαλκιά, η μόνη αμαρτία του. Να γεννηθεί με αυτή την διαφορά από τον Αντώνη Νικοπολίδη. Σαν να ήταν μία «κατάρα» ο θρυλικός διεθνής πορτιέρο θα...


σκιάζει τον Χαλκιά σε όλη του την διαδρομή.
Η ιστορία ξεκίνησε εδώ και πολύ καιρό, σχεδόν από τα τέλη του 20ου αιώνα. Τότε εμφανίστηκε ο υψηλόσωμος τερματοφύλακας, ο Κώστας Χαλκιάς, ο οποίος είχε καταφέρει να διακριθεί στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού και είχε δοθεί δανεικός στον Απόλλωνα Αθηνών για να πάρει παιχνίδια και να επιστρέψει. Στον Παναθηναϊκό η κατάσταση δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή για αυτόν. Μετά τον θρυλικό Πολωνό Γιόζεφ Βάντσικ, ακολουθούσε έχοντας ανοδική πορεία ο Αντώνης Νικοπολίδης. Μετά από τρεις σεζόν και αφού ξαναπέρασε από τον Παναθηναϊκό εξαιτίας των πολύ καλών εμφανίσεών του με την φανέλα του Ηρακλή, ο Χαλκιάς αποφάσισε να αναζητήσει το μέλλον του στο εξωτερικό.

Νέοι στόχοι στο εξωτερικό

Την στιγμή που ο Νικοπολίδης αποφάσισε να μεταγραφεί στον αιώνιο αντίπαλο, τον Ολυμπιακό ο Χαλκιάς ξεκίνησε μία νέα περιπέτεια για δύο σεζόν.
Την περίοδο αυτή είχε αρχίσει να αναδεικνύεται ένα νέο ταλέντο στα φυτώρια του Παναθηναϊκού, ο Αλέξανδρος Τζόρβας.
Η πρώτη σεζόν στο εξωτερικό ήταν στην Αγγλία και η επόμενη στην Ισπανία. Στην συνέχεια επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και τον Άρη Θεσσαλονίκης, όπου μεταγράφηκε και ο τρίτος τερματοφύλακας του ελληνικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, ο Μιχάλης Σηφάκης. Τώρα ο Χαλκιάς παίζει στον ΠΑΟΚ.

Ο Σηφάκης είναι ο νεώτερος από τους τρεις διαδόχους του θρόνου του Νικοπολίδη και είχε συναντηθεί με τον απερχόμενο πορτιέρο στο πέρασμά του από τον Ολυμπιακό.
Πλέον η Ελλάδα έχει τρεις καλούς τερματοφύλακες να παλεύουν εκεί που μέχρι πρότινος υπήρχε το αδιαφιλονίκητο φαβορί, ο Νικοπολίδης. Μένει να μάθουν πως να κουμαντάρουν το ελληνικό «πειρατικό» στον δρόμο για το ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας.
«Σε όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν σκαμπανεβάσματα με την επιλογή τερματοφύλακα στην Εθνική. Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε πάντα σαν οικογένεια. Να θέλει η νέα ομάδα να γίνει σαν τους βετεράνους της. Και οι βετεράνοι που μπορούν, να συνεχίσουν να παίζουν ώστε να μην αλλάξει αυτό ποτέ» δήλωσε χαρακτηριστικά ο διεθνής τερματοφύλακας του Euro 2004 κατά την αποχώρησή του από την εθνική ομάδα.

Το ζήτημα του Ρεχάγκελ

Χαλκιάς και Τζόρβας που έχουν ζήσει περισσότερο τον «παραγκωνισμό» ελέω Νικοπολίδη, θα πρέπει να συνεχίσουν την κληρονομιά που βρήκαν. Ποιος θα είναι αυτός που τελικά θα επιλεγεί να προφυλάσσει τα ελληνικά δίχτυα, δεν το ξέρει κανείς άλλος παρά μόνο ο ομοσπονδιακός τεχνικός των Ελλήνων, Ότο Ρεχάγκελ.
Πάντως το πιο δύσκολο έργο αναμένεται να έχει ο Σηφάκης που μετά και τον τραυματισμό του στο φιλικό με την Κορέα μειώθηκαν σημαντικά οι όποιες πιθανότητες είχε για να λάβει το χρίσμα του βασικού. Πλέον θεωρείται αμφίβολη ακόμα και η συμμετοχή του στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής.
Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο Νικοπολίδης, είχε πέσει και αυτός θύμα παραγκωνισμού από τον Γιόζεφ Βάντσικ, ο οποίος τον είχε κρατήσει στον πάγκο μεταξύ 1990 και 1997. Τότε άρχισε να απολαμβάνει τα πρώτα του λεπτά συμμετοχής με τον Παναθηναϊκό...στα 26 του χρόνια! Ίσως είναι τo τίμημα που πρέπει να καταβάλει κανείς για να γίνει θρύλος! Όντας τόσο υψηλό το επίπεδο όμως, αξίζει τον κόπο.

theplayer.gr

Share on Facebook