"Για την εθνική Ελλάδος...απο κάποιον που ζεί στο εξωτερικό"

"Ζώ και στο εξωτερικό (Μόναχο) και εργάζομαι σε μια πολυεθνική εταιρεία στην οποία οι εργαζόμενοι προέρχονται απο όλα τα μήκη και πλάτη της γής (Αγγλια, Γαλλία, Ρουμανία, Πολωνία, Σλοβακία, Αμερική, Ινδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία κλπ)
Δεν θέλω να παραπονεθώ για την εμφάνιση της Εθνικής, ούτε να το παίξω προπονητής και να κατηγορήσω την τακτική του Ρεχαγκελ, στον οποίο...
οφέιλουμε πολλά.

Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μετά τον χθεσινό αγώνα η εικόνα των ηρώων Ελλήνων παιχτών απο τα ελληνικά ΜΜΕ, των διθυραμβικών σχολίων του τύπου πέσαμε με το κεφάλι ψηλά, οι φανφάρες του τύπου "έτσι ηρωϊκά πέφτουν οι 'Ελληνες" κλπ κλπ κλπ ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΔΩ.
Αντιθέτως σχόλια απο συναδέλφους (απλούς ποδοσφαιροφιλους δηλαδή) του τύπου: "Oh my god! what was that? Was it football?", "Now, at least I know Romania plays better and we definitely could be better in a tournament than Greece", "Ιt reminded me the football of the 50's, when I was 5 years old", "My eyes were hurting once again", "Are you really proud to see Greece play like yesterday?", "Were you even really playing for the qualification, especially after you knew the result from the other game?", "It is really unfair Greece to be in the world cup and not Ireland", "Still cannot believe how this country won the European title back in 2004"κλπ κλπ
Φυσικά δεν θέλω να αναφερθώ καθόλου στα σχόλια των τηλεπαρουσιαστών (παρακολουθούσα συγχρόνως BBC και ZDF). Ρίξτε επίσης μια ματιά στο site του BBC, gazzeta.it, elpais κλπ μόνο απο εκεί θα καταλάβετε το μέγεθος των αρνητικών σχολίων.

Ας μην γελιόμαστε και ας μην κρυβόμαστε στο καβούκι μας και πίσω απο την Εθνική υπερηφάνεια μας, η εικόνα που έχει δημιουργήσει η Εθνική ομάδα εκμηδενίζει κάθε καλή και όμορφη στιγμή που έχουμε ζήσει με αυτη την Εθνική του Ρεχαγκελ, δυστυχώς κανένας δεν πιστεύει ότι παίξαμε καλά π.χ. με την Νιγηρία κλπ
Και για να προλάβω κάποιους "καλοθελητές" να πώ οτι την περίοδο του ευρωπαϊκου το 2004 εργαζόμουν στις ΗΠΑ (μάλιστα στο πρώτο παιχνίδι έτυχε να βρίσκομαι στο Τορόντο του Καναδά που το ελληνικό στοιχείο πραγματικά ένιωσε "πολλά κιλα" περήφανο) και εκείνη την περίοδο, ακόμα και με τον τρόπο που παίζαμε υπήρχε κάπου στο βάθος σεβασμός και θαυμασμός στην προσπάθεια μας.

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μετά απο την κατάκτηση ενός Ευρωπαικού απο μια μικρή χώρα σαν εμάς, θα έπρεπε να γίνουμε με μιας υπερδύναμη, δηλ η Δανία, η Ολλανδία κλπ που έχουν κερδίσει και αυτες μόνο ενα ευρωπαϊκό έχουν καταφέρει να ξανακερδίσουν ένα τίτλο? ΟΧΙ, αυτοί όμως εκμεταλεύτηκαν αυτο το ευρωπαικό και κατάφεραν να διατηρήσουν ένα πολύ καλό ονομα στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη σε αντίθεση με εμάς που το καταστρέψαμε τελείως εντελώς."

Ένας ελληνας που εργάζεται στο εξωτερικό...και προσπαθεί να "προσπεράσει" με κομψό τρόπο & (ψεύτικο) humor τα πειράγματα των συναδέλφων του.








Share on Facebook