Σολωμέ, Δε σε γνώρισα ποτέ...
'Αν και ήμουν στη Δερύνεια εκείνη τη μέρα. Φοιτήτρια ήμουν και ήμουν και λίγες μέρες πριν στην πορεία των μοτοσικλετιστών.
Αλλά η εικόνα σου που...
κυρίως την είδα από την τηλεόραση λίγο μετά και οι μνήμες εκείνης της μέρας, θα με στοιχειώνουν για όλη μου τη ζωή...
Αναρωτιέμαι Σολωμέ.
Έδωσες τη ζωή σου για εμάς. Για να κατεβάσεις την τουρκική σημαία από ένα ιστό.
Για να δείξεις ότι δεν έχει αυτή η σημαία θέση σε τούτη τη γη.
Θα περίμενες ποτέ Σολωμέ, ότι θα ερχόταν η μέρα που θα διώκαμε αυτούς που προσπαθούν να κατεβάσουν τη σημαία για την οποία εσύ πέθανες; Που θα εισβάλλαμε στα σπίτια των ανθρώπων που προσπαθούν να συντηρήσουν ζωντανές τις ιδέες για τις οποίες εσύ έδωσες τη ζωή σου;
Που θα βρίσκονταν συμπατριώτες σου (αυτοί που έσπευσαν να σε κατηγορήσουν ως "τρελλό" μετά το θάνατό σου), που θα έφταιγαν το λαό μας για την κατοχή και που θα παρουσίαζαν τον κάθε Τούρκο φασίστα ότι "θέλει λύση" και "εμείς δε θέλουμε";
Για ποιους πέθανες Σολωμέ; Γι' αυτούς που εκλέγουν αυτούς που σε προσβάλλουν;
Γι' αυτούς που δε συνέχισαν τον αγώνα σου; Γι' αυτούς που μετρούν την πατρίδα και τη λευτεριά με τον πήχυ; Που τρέχουν στον Αττίλα για τα ψίχουλά του;
Για ποιους ρε Σολάκη; Για ποιους πέθανες;
Άξιζε να πεθάνεις ΕΣΥ για εμάς;
Άξιζε εμείς τα μαλακισμένα να έχουμε τέτοιο μάρτυρα;
http://tiresias-press.blogspot.com/2010/06/blog-post_6280.html
Share on Facebook