Χαιρετισμός στο Στέλιο

Έχουν περάσει πλέον 10 μήνες από το χαμό του φίλου μας, Στέλιου Ξυδάκη. Ο Στέλιος, βιολόγος, δεινός ψαροντουφεκάς, αρθρογράφος περιοδικού... υποβρύχιας κατάδυσης, καθηγητής κατάδυσεων με 18 χρόνια εμπειρίας στη θάλασσα και συμμετοχή σε επιστημονικές αποστολές προστασίας απειλούμενων θαλάσσιων ειδών, χάθηκε από τον πιο μεγάλο κίνδυνο που μπορεί να συναντήσει κανείς στη θάλασσα... τον άνθρωπο.

Ήταν 6 Αυγούστου του 2009 όταν ο χειρότερος εφιάλτης του Στέλιου έγινε πραγματικότητα, το «καρτέρι» στα 20 μέτρα δε τον τρόμαζε όσο τον τρόμαζε ο ήχος ταχύπλοου που έτρεχε πάνω απο το όριο και πολύ κοντά στη στεριά. Και γι’αυτό πάντα προσπαθούσε να συνετίσει τους οδηγούς που δεν σέβονταν τους κανόνες της θάλασσας. Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν κανείς δε βρέθηκε πιο πριν να συνετίσει τον ασυνείδητο που εκείνο το απόγευμα της 6ης Αυγούστου του έκοψε το νήμα της ζωής.

Ο Στέλιος έβαζε την ασφάλεια πάνω απο όλα και γι’ αυτό 2 σημαδούρες σημείωναν τη θέση του κι ας ήταν σε περιοχή με χαμηλή κίνηση – έξω απο το αλιευτικό καταφύγιο των Λιμνιών, στη Βολισσό της Χίου. Αλλά όλα τα μέτρα ασφαλείας προϋποθέτουν την ύπαρξη λογικής... μιας λογικής που δυστυχώς παραμερίζεται μπροστά στη μάστιγα αυτής της χώρας, αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητας που γεννάει επιδειξιομανία και ακατάσχετη ανάγκη για ταχύτητα λίγα μέτρα μακρυά απο τη παραλία, ή το πεζοδρόμιο. Ακατάσχετη ανάγκη για ταχύτητα που οδήγησε σε ακατάσχετη αιμορραγία… Τι κι αν ο Στέλιος φώναξε επανειλλημένα και τόσο δυνατά που τραντάχτηκε όλη η παραλία, ο ασυνείδητος ήταν ο μόνος που αγνόησε τις κραυγές του για βοήθεια με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα λεπτά και ένας ανεκτίμητος άνθρωπος.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν ατύχημα ή κακή στιγμή. ‘Ομως οι 5,2 νεκροί και 8,2 τραυματίες το χρόνο από ατυχήματα προκληθέντα από ταχύπλοα σκάφη & λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής* επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας νοοτροπίας που αγνοεί κανονισμούς και περιφρονεί την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Μια νοοτροπία που ο Στέλιος συναντούσε χρόνια στη θάλασσα, την πολεμούσε και εκπαίδευε όλους μας να την αποφεύγουμε. Δυστυχώς η τελευταία του βουτιά τέλειωσε μαζί με τη ζωή του σ’ ένα κομμάτι του Αιγαίου που, όπως κάθε καλοκαίρι, κάποιος ιδιοποιήθηκε κι αφού το «όργωσε», αποφάσισε ποιους θ’ αφήσει πίσω του ζωντανούς, ποιους τραυματίες και ποιους νεκρούς.

Πόσο ειρωνικό και πόσο άδικο είναι να χάνεται ένας άνθρωπος που στα ούτε 30 χρόνια ζωής του, είχε σώσει 4 συνανθρώπους μας απο πνιγμό. Το θάρρος και η κολυμβητική του δεινότητα έκανε για όλους όσους τον γνώριζαν την καταδυτική εμπειρία μαζί του ασφαλή και αξέχαστη, αλλά εμείς δεν τον θυμόμαστε μόνο γι’αυτό. Τον θυμόμαστε γιατί ήταν ο ορισμός της λέξης “φίλος”, έτοιμος να μοιραστεί και να δώσει τα πάντα για τους φίλους του όποτε και αν χρειαστεί.

Τον θυμόμαστε γιατί μας έμαθε την αξία της οικολογικής συνείδησης και πόσο άρρηκτα δεμένοι είμαστε με το περιβάλλον. Τον θυμόμαστε γιατί μας έμαθε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με κριτική σκέψη και να μη βάζουμε ποτέ νερό στο κρασί των αξιών μας. Εν τέλει τον θυμόμαστε γιατί αδιαφορούσε για οτιδήποτε ματαιόδοξο και επικεντρωνόταν μόνο στις σημαντικές αξίες αυτής της ζωής, αξίες που εμφύσησε σε όλους εμάς που ήμασταν τόσο τυχεροί ώστε να είμαστε φίλοι του.

Αυτό το μήνυμα εκτός απο χαιρετισμός έχει και έναν άλλο σκοπό: να θυμίσει σε όλους τους οδηγούς ταχύπλόων τώρα που ξεκίναει μια καινούρια θερινή περίοδος να έχουν πάντα σα πρώτη προτεραιότητα στο μυαλό τους την ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Ειδικά όταν πλέουν κοντά στην ακτή, να μη ξεχνούν τα παρακάτω:

1) Κρατάτε απόσταση τουλάχιστον 150 μέτρα από σημαδούρα δύτη.

2) Σε περιοχές οπου υπάρχουν λουόμενοι, καθώς και σε απόσταση μέχρι 200 μέτρα απο την οποιαδήποτε ακτή, βράχο η βραχονησίδα, η ταχύτητα δε θα πρέπει να υπερβαίνει τους 3 κόμβους και δε θα πρέπει να δημιουργεί επικίνδυνο κυματισμό για οποιονδήποτε.

3) Ο μόνος τρόπος να σε σεβαστεί η θάλασσα είναι να τη σεβαστείς πρώτα εσύ.

Γιατί ο καλός καπετάνιος είναι αυτός που στο τέλος της μέρας έχει σώσει και δεν έχει πάρει ζωές.


Φίλε Στέλιο, σου ευχόμαστε καλά νερά να έχεις... καλά νερά.

ΠΗΓΗ: http://steliosxydakis.blogspot.com/2010/06/blog-post.html

Share on Facebook