Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

"Σχετικα με το "Για τον ελληνικό στρατό""


"Δεν ειναι μονο οι στρατιωτικοι γιατροι που δεν πληρωνονται τις εφημεριες τους. Ειμαι ειδικευομενος γιατρος σε μεγαλο νοσοκομειο της περιφερειας και εχω να πληρωθω... εφημεριες απο το Φεβρουαριο. Η συζυγος μου δε δουλευει, διοτι προσεχει το 9 μηνων μωρο μας και δεν εχουμε καμια οικογενειακη βοηθεια. Η ζωη μας ειναι πλεον δουλεια(απληρωτη), σπιτι και μονο. Η βραδυνη μας ...διασκεδαση ειναι να μετραμε τα χρηματα που χρωσταμε σε νοικι,δεη,τηλεφωνο, ιατρικες απαραιτητες περιθαλψεις και να περιμενουμε το επομενο 15νθημερο για να ξεχρεωσουμε ως ενα βαθμο το προηγουμενο. Ψαχνω για δευτερη νυχτερινη δουλεια(εκτος αντικειμενου μου) μπας και καταφερω να προσφερω ελαχιστα καλυτερη ποιοτητα ζωης στην οικογενεια μου. Ντρεπομαι, που εχω μια γυναικα 30 χρονων και δεν εχω τη δυνατοτητα να της προσφερω μια βραδυνη εξοδο, εστω μια φορα το μηνα και ειναι αναγκασμενη να ειναι κλεισμενη στο σπιτι σα δουλα. Τα Σαββατοκυριακα που δεν εφημερευω, βρισκω δικαιολογιες για να μην ταξιδεψω σε διπλανη πολη οπου βρισκονται οι οικογενειες μας και οι φιλοι μας, διοτι το κοστος της βενζινης ειναι πλεον δυσβαστακτο.
Ντρεπομαι, να κοιταξω τη γυναικα μου στα ματια, εχω χασει τον υπνο μου και με εχουν φτασει στο σημειο να επαιτω για τα δεδουλευμενα μου. Ντρεπομαι που εχω φτασει στο σημειο να κοινοποιω, εστω και ανωνυμα την κατασταση μου. Και το χειροτερο απο ολα ειναι οτι δεν ελπιζω σε κατι καλυτερο πλεον. Η υπουργος με καλει να καταλαβω τη δυσμενη οικονομικη κατασταση της χωρας, αλλα θα ηθελα πολυ να τη δω να τα καταφερνει να επιβιωνει κατω απο τις συνθηκες που ζω εγω. Πολυ αμφιβαλλω αν θα τα καταφερνε. Το μονο που με κρατα ειναι το αθωο γελιο της κορης μοÏ! …. Ακομα και επαιτης αξιζει να ειμαι γι'αυτην. Σας ευχαριστω που μου δωσατε βημα."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ


Share on Facebook