"Ονομάζομαι Ράπτης Ιωάννης. Κάποιοι ίσως να με έχουν γνωρίσει από την ιστορία με τη σκυλίτσα τη Λιλή σε παλαιότερη δημοσίευση που είχε υπάρξει στο συγκεκριμένο blog. Συνοπτικά λοιπό θα πώ πως η Λιλή είχε μείνει έγκυος τα Χριστούγεννα και 1 εβδομάδα πριν από το Πάσχα γέννησε 16 κουταβάκια.. Από τότε έχει ξεκινήσει μία Οδύσσεια για να μην καταλήξουν αυτές οι αθώες ψυχές στον δρόμο και παράλληλα συγκομιδή χρημάτων για την στείρωση της σκυλίτσας.4 από τα 16 δεν καταφέραμε να τα κρατήσουμε εν ζωή...
καθώς τα 2 πεθάνανε ελάχιστες ώρες μετά την γέννα τους και τα άλλα δύο είχανε βγει υπερβολικά αδύναμα σε σχέση με τα άλλα.Έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής λοιπόν να δώσουμε 5 πανέμορφες ψυχές σε 5 καλοσυνάτους ανθρώπους. 2 από αυτά έχουν ζητηθεί από 2 οικογένειες στην Κρήτη στο Ρέθυμνο. Κι εκεί που το χαμόγελο μας μεγάλωσε ότι τελικά σιγά σιγά βρίσκουμε λύσεις,έρχεται η ΑΝΕΚ να μας το κλείσει μία και καλά.. Μου έχει απαγορευτεί και σε τηλεφωνική επικοινωνία και σε προσωπική να μεταφέρω τα κουτάβια ασυνόδευτα στο δρομολόγιο Πειραιά-Κύθηρα-Ρέθυμνο που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010 στις 6:00 το απόγευμα. Οι ανθρωπόμορφοι της ΑΝΕΚ μου έχουν δηλώσει επανειλημμένα πως "επιχείρηση είμαστε,μπορούμε να καθορίσουμε όποια πολιτική της εταιρίας θελήσουμε εμείς". Σε απάντηση μου πως διατίθεμαι να να υπογράψω υπεύθυνη δήλωση του νόμου 105 πώς δέχομαι να αναλάβω οποιαδήποτε νομική συνέπεια σε περίπτωση που τα κουτάβια παραμείνουν στο καράβι και δεν εμφανιστούν οι οικογένειες" καθώς δήλωνα πως θα τοποθετήσω εγώ το φαγητό και το νερό τους, όπως επίσης και είχα κάθε διάθεση να δώσω και τα δικά μου στοιχεία αλλά και των οικογενειών που θα τα παραλάβουν η
απάντηση παρέμενε η ίδια. "Απαγορεύεται γιατί απαγορεύεται,δεν υπάρχει αιτιολογία", μου έλεγαν και ξανάλεγαν. "Κι αν πάθουν κάτι τα κουτάβια μέσα στο καράβι και φάμε μηνύσεις" ήταν μία άλλη απάντηση από αυτές που πήρα λες και γνώριζε η υπεύθυνη ότι τα σκυλιά θα πάθουν κάτι κατά την διάρκεια του ταξιδιού. Προφανώς έχει πολύ καλή πληροφόρηση για την άθλια κατάσταση που βρίσκονται τα "κλουβιά" φιλοξενίας των σκυλιών μέσα στο καράβι και σιγουρεύεται ότι θα πάθουν κάτι τα πλασματάκια αυτά.. (Λες αν μεταφέρανε εμάς με ένα κλουβί θα ήμασταν καλά, λες και το ζώο είναι λαμπατέρ και δεν έχει συναισθήματα)
Όπως καταλαβαίνετε βρίσκομαι σε πολύ δύσκολή κατάσταση καθώς έχω φύγει από την Μυτιλήνη που βρίσκονταν τα κουταβάκια,έχω σταματήσει την αναζήτηση δουλειάς ενώ οι λογαριασμοί τρέχουνε (καθώς τρέχω για τα κουτάβια πρωί βράδυ),έχω κατεβάσει 5 κουταβάκια με μεγάλη δυσκολία εδώ στην Αθήνα και περιμένω τα άλλα 3 σε μερικές ημέρες από την Μυτιλήνη αλλά προφανώς τι νοιάζουν όλα αυτά τους εκάστοτε εφοπλιστάδες;; Λεφτά να τρέχουνε.... Μην απορήσουμε την επόμενη φορά που θα δούμε αδέσποτο στον δρόμο από που έχει καταλήξει.."
http://trupokarudos.blogspot.com/2010/06/blog-post_24.html
Share on Facebook