«Παγωµένοι» ώς το τέλος στην Παταγονία

Τα "καρφιά" της Διαμαντάκου για το reality και τον Αϊβάζη


Πάγωσαν, πείνασαν, σκαρφάλωσαν σε βράχους, κυλίστηκαν στο χιόνι, κρεµάστηκαν ανάποδα, βούτηξαν σε παγωµένα νερά, ξεπάστρεψαν ο ένας τον άλλον και απόµειναν τέσσερις άντρες να µάχονται για €100.000.


«Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα είµαι νικητής» είπε ο Βαγγέλης Γερασίµου, νικητής του ριάλιτι «Παταγο νία» που κέρδισε το µεγάλο έπαθλο των € 100.000
Νικητής ο Βαγγέλης, ο ένας εκ των τεσσάρων παικτών του ριάλιτι περιπέτειας του Μega που απέµειναν στην Παταγονία να δίνουν τη µάχη της νίκης. Και ξέσπασε από ενθουσιασµό και κόπωση. Αναµενόµενο. Τι ριάλιτι θα ήταν! «Απέδειξα ότι αξίζω. Και στον εαυτό µου και στον πατέρα µου και σε µερικούς ακόµη συγγενείς που θεωρούσαν ότι δεν έχω δυνατότητες...». Το δράµα µιας ζωής εκεί, στην «άκρη της Γης», όπως ισχυρίζεται ο διαφηµιστικός τουριστικός µύθος της Παταγονίας και που γι’ αυτό ακριβώς θεωρήθηκε κατάλληλο ντεκόρ για να φιλοξενήσει ένα από τα σκληρά ριάλιτι επιβίωσης που έγιναν µόδα τα τελευταία χρόνια. Σε µεγέθυνση όλα, λόγω της εξωτικής γης και της κάµερας. Και ο καηµός για αναγνώριση και η νίκη. Ο πραγµατικός κόσµος παραµένει πιο σκληρός και πιο απαιτητικός.
Πάντως έδωσε τη µάχη του ο Βαγγέλης, µαζί µε τον Κωστή και τον Παναγιώτη. Εµειναν οι τρεις τους µετά την αποχώρηση και του Νικόλα από την προτελευταία δοκιµασία.
Σκαρφάλωσαν σε απόκρηµνο χιονισµένο βράχο, µετά κρεµάστηκαν ανάποδα από σχοινιά για να διασχίσουν µια χαράδρα και µετά κατρακύλησαν από µια άλλη πλαγιά.
Ο πρώτος έφτανε ένα παλούκι µε την ελληνική σηµαία και τη σήκωνε ψηλά.
Τόσος χαµένος κόπος! Τόση ενέργεια από τρεις άντρες για ένα θέαµα που ελάχιστα ανταποκρινόταν στην πραγµατική προσπάθεια που έκαναν! Οχι µόνο γιατί ήταν ακόµη ένα ανάµεσα σε δεκάδες βασανιστικά ακροβατικά τηλεπαιχνίδια που έχουν γίνει του συρµού, πότε χιουµοριστικά (σαν το «Wipe out»), πότε χορευτικά, πότε µε διάφορα extreme sports, όπου παίρνουν µέρος από διασηµότητες µέχρι τηλεοπτικό κοινό, αλλά και γιατί η Παταγονία ως τόπος εξωτικός δεν µας έπεισε. Να φταίνε τα πλάνα, να φταίει ότι οι κάτοικοι της Παταγονίας ήταν άφαντοι από παντού και έµοιαζε σαν να διαδραµατίζεται το ριάλιτι κάπου στην Ελλάδα _ και µάλιστα όχι στα καλύτερα τοπία της _, να φταίει που ουδόλως συγκινεί ένα καλύβι και µια χούφτα άνδρες και γυναίκες που τρώγονται µε τα ρούχα τους και µεταξύ τους;
Πάντως µπορεί η παραγωγή να είχε ετοιµάσει ένα σωρό χαϊµαλιά, άλλο για τον αρχηγό, άλλο για τον υποψήφιο προς αποχώρηση, άλλο για τον µονοµάχο και να τους τα έδινε µε ύφος τελετουργικό ο παρουσιαστής Αϊβάζης, αλλά µε το δικό µας Μοναστηράκι τίγκα στα κρεµαστάρια «λαϊκής τέχνης» λίγο µας συγκίνησαν τα παταγονέζικα. Στο φινάλε, τα τοπία από το νησί των πιγκουίνων έδιναν µια πινελιά οικολογική, έχοντας όµως χαζέψει εντυπωσιακά ντοκιµαντέρ µε το ίδιο θέµα µόνον οι παίκτες µπορούσαν δικαίως να δηλώσουν ευχαριστηµένοι επειδή έφτασαν στον τελικό και έχουν το προνόµιο να βρίσκονται σε ωραία φύση.
Αραγε δεν ενοχλήθηκε η σπάνια και πολύτιµη πανίδα από τις κάµερες και τα φουσκωτά; Ή οι ανάγκες του τουρισµού µιας φτωχής χώρας ξεπερνούν τέτοιου είδους εµπόδια;
Οσο για τις ίντριγκες και τα αγωνίσµατα, όπου υποτίθεται τα ανθρώπινα πάθη, τα ξεσπάσµατα, οι καηµοί, οι φιλίες θα ύφαιναν τον «ιστό» ενός σκληρού ριάλιτι ουδόλως πρωτοτύπησαν από πολλά παρόµοια που έχουµε δει. Τα κορίτσια ήταν επόµενο να φύγουν πρώτα, καθώς µόνον η Ντέµι Μουρ εξ όσων γνωρίζουµε έχει αντέξει κινηµατογραφικώς ανάλογες λοκατζίδικες δοκιµασίες.
Τα αγόρια, πάλι, συνδέθηκαν µε τις παραδοσιακές φιλίες που κάνουν ως φαντάροι.
Πλάκα είχε ο εκ Κρήτης Κώστας που κουβαλούσε τη σηµαία και πανό µε το όνοµα του χωριού του και τα έστηνε παντού, δηλώνοντας περήφανος που κατάφερε να πάει τα σύµβολα του τόπου και της εθνικής του ταυτότητας τόσο µακριά. Μόνο που δεν τα πήγε µε ίδιες δυνάµεις. Αλλά η φαντασίωση έχει σηµασία.
http://digital.tanea.gr/Default.aspx
Share on Facebook