Εγκώμιο του προέδρου "Λούλα" ντα Σίλβα, μετά τον θάνατο του Ζοζέ Σαραμάγκο

Ο θάνατος του τιμημένου, με το Βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας του 1998, συγγραφέα, Ζοζέ Σαραμάγκο, "αποτελεί μία δυσαναπλήρωτη απώλεια... για τον πορτογαλόφωνο λογοτεχνικό κόσμο", τόνισε με δηλώσεις του ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Λουΐθ Ινάθιο "Λούλα" ντα Σίλβα, ενώ η λατινοαμερικανική Αριστερά αποχαιρετά τώρα τον "μεγάλο φίλο".

"Ο Σαραμάγκο (σ.σ.: απεβίωσε την Παρασκευή σε ηλικία 87 ετών, από λευχαιμία, ενώ βρισκόταν στο ισπανικό νησί Lanzarote), ποτέ δεν λησμόνησε την καταγωγή του, έγινε δε μέρα με την ημέρα αγωνιστής γιά τις κοινωνικές υποθέσεις, μέχρι τα τέλη της ζωής του...Σαυτήν την οδυνηρή στιγμή, στο όνομα των Βραζιλιάνων, στέκομαι αλληλέγγυος με τον πορτογαλικό λαό, μπροστά στον θάνατο ενός επιφανούς τέκνου του", επισήμανε εξάλλου στην επίσημη ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της Βραζιλίας.

Αλλωστε η "Βραζιλιάνικη Ακαδημία των Γραμμάτων", γιά τον θάνατο του Πορτογάλου νομπελίστα, γιού αστυνομικού, κήρυξε ένα τριήμερο πένθος.

--Στο Μεξικό, το "Επαναστατικό Δημοκρατικό Κόμμα" εξέφρασε δημόσια "την λύπη" του γιά τον θάνατο του Σαραμάγκο, "του ανθρώπου, που υπερασπίστηκε τους λιγότερο ευνοημένους" (...)"επιτιθέμενος στις μεγάλες εξουσίες και εξέφρασε τη μεγάλη δυσφορία του γιά την Αδικία".

Η πεζογραφία του θανόντα συγγραφέα και ποιητή χαρακτηρίζεται από τη ζωηρή φαντασία του λογοτέχνη, που ξεκίνησε ως δημοσιογράφος, αλλά τελικά "αφιερώθηκε" στη λογοτεχνία.

Σ ένα μυθιστόρημά του, η Ιβηρική χερσόνησος αποκόπτεται από την υπόλοιπη Ευρώπη και 'ταξιδεύει' στον Ατλαντικό, ενώ σ άλλο μία μυστηριώδης ασθένεια πλήττει όλον τον πληθυσμό μιάς ακατανόμαστης χώρας και τον τυφλώνει...

Τάχθηκε υπέρ της ενοποίησης Ισπανίας και Πορτογαλίας σ ένα κράτος, που να ονομάζεται η "Ιβηρική".

Στα ταξίδιά του, σε όλο τον πλανήτη, παρακινούσε τα ακροατήριά του να "θυμώνουν και να εξεγείρονται", "αντί να παραμένουν απαθείς, που είναι το σύμπτωμα της νόσου, από την οποία πάσχει ο σύγχρονος άνθρωπος".-


Share on Facebook