"Εφημερίδα "Κέρδος" και απολύσεις..."

"Με το εκβιαστικό δίλημμα ή αποδέχεστε πρόσθετη εργασία και αντικατάσταση αδειούχων χωρίς αμοιβή ή προχωράμε σε απολύσεις ο διευθυντής της εφημερίδας «Κέρδος» Δημήτρης Ευαγγελοδήμος αποφάσισε...
χθες στις αρχές του καλοκαιριού να παίξει με τα μεροκάματα και τα κεκτημένα των εργαζομένων επικαλούμενος την οικονομική κρίση, η οποία ωστόσο σε καμμία περίπτωση δεν «ακύρωσε» την προνομιακή υποχρεωτική δημοσίευση ισολογισμών από τις οικονομικές εφημερίδες.
Δηλαδή χρέωσε απόλυτα στους συντάκτες το γεγονός της φυσιολογικής πτώσης του τζίρου της τάξης του 20% από τον κρατικοδίαιτο τομέα της ενημέρωσης στην Ελλάδα, ο οποίος εντελώς αντίθετος σε κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού επιτρέπει σε οικονομικές εφημερίδες που δεν πωλούν πάνω από 1.000(!) φύλλα η κάθε μία να εισπράττουν πάνω από 1.200.000 ευρώ ετησίως και να μοιράζονται πάνω από 86 εκατ. ευρώ, με τη μορφή καταχωρίσεων, προκηρύξεων, ανακοινώσεων. Λες και ζήτησαν ποτέ ή πήραν ποτέ οι εργαζόμενοι μέρισμα όταν η εφημερίδα ερχόταν πρώτη σε ισολογισμ! ούς. Και ορθώς δε ζήτησαν γιατί δεν είναι μέτοχοι αλλά εργαζόμενοι. Και ορθώς δεν αποδέχονται σήμερα καμμία καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων και απαιτήσεων που στόχο έχουν την αέναη διασφάλιση του κέρδους με κάθε τρόπο και τη συντήρηση της «άρρωστης» κατάστασης στον χώρο των ΜΜΕ.

Δεν είναι το θέμα ότι κόβεται ο μισθός ή η αντικατάσταση όπως εννοείται στα δημοσιογραφικά δρώμενα, αλλά το γεγονός ότι με πρόσχημα την κρίση ένας εργοδότης ακυρώνει εργατικά κεκτημένα. Ζητά να δουλεύει κάποιος έξτρα και τζάμπα με την τρομοκρατική απειλή της απόλυσης. Και γιατί η οικονομική κρίση να ρωτήσουμε εμείς χρεώνεται αποκλειστικά και μόνο στους συντάκτες και όχι στην κυβέρνηση και στις οικονομικές αλλά και τις άλλες προνομιακές εφημερίδες που μέσω της υποχρεωτικής δημοσίευσης των ισολογισμών επιβαρύνουν χωρίς λόγο την λειτουργία των επιχειρήσεων και συνεπώς την κατανάλωση και την οικονομία;

Πρόκειται για μοναδική στα διεθνή χρονικά υποχρέωση των επιχειρήσεων να δημοσιεύουν ισολογισμούς σε τρεις (τουλάχιστον) εφημερίδες κάθε χρόνο με υψηλό κόστος δημοσίευσης, η οποία δεν αφορά μόνον τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, οπότε ενδεχομένως εξυπηρετείται η ανάγκη ενημέρωσης του επενδυτικού κοινού, αλλά όλες τις Α.Ε. και ΕΠΕ της χώρας.
Πρόκειται ασφαλώς για αφανή έμμεση φορολογία τη στιγμή που οι ισολογισμοί θα μπορούσαν να κατατίθενται ατελώς στο οικείο Επιμελητήριο ή να δημοσιεύονται ηλεκτρονικά στα πόρταλς ή στη Εφημερίδα της κυβέρνησης κάτι που γίνεται ούτως ή άλλως.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι περίπου το 1/3 των 16 ημερήσιων Αθηναϊκων εφημερίδων, ζούν σχεδόν αποκλειστικά απο τις υποχρεωτικές αυτές δημοσιεύσεις, ιδιαίτερα τις κρατικές, μη έχοντας οι ίδιες καμμία ουσιαστική ανταπόκριση στο αναγνωστικό κοινό. Το ίδιο περίπου ισχύει για μεγάλη μερίδα του επαρχιακού Τύπου, όπου πολλοί επιτήδειοι, έστησαν τοπικές εφημερίδες για να προσπορισθούν αυτά ακριβώς τα κρατικά οφέλη που ξεπερνούν τα 100 εκατ ευρώ ετησίως.

Να είναι σίγουροι λοιπόν εκεί στο «Κέρδος» αλλά και σε κάθε ανάλογο εγχείρημα σε άλλη εφημερίδα, ότι οι εργαζόμενοι δεν συναινούν στα θολά σχέδια καμμιάς εργοδοσίας και δηλώνουν έτοιμοι να αντιδράσουν δυναμικά στο εκβιαστικό δίλημμα «να συμφωνήσουμε για να προχωρήσουμε χωρίς απολύσεις» έχοντας μαζί τους και το δίκιο αλλά και τη…λογική.

Λογική που έχει να κάνει με τις βιώσιμες προοπτικές ανάπτυξης των μέσων, την περιφρούρηση της ελευθερίας των ΜΜΕ, της ανεξαρτησίας των δημοσιογράφων και την ανάδειξη του περιεχομένου και της ποιότητας ιδιαίτερα μάλιστα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές της οικονομικής κρίσης. Για να μην καταντήσουν οι εφημερίδες «νεκρά δέντρα, λεκιασμένα με μελάνι».

Υ.Γ.

Στην έννοια της ελευθερίας της δημοσίευσης και του αγώνα της ελευθεροτυπίας θεωρώ ότι blogs σα τα δικά σας δίνουν βήμα για κάθε άποψη και λόγο. Οπως βέβαια και αντίλογο. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη δημοσίευση και πιστεύω ως ανθρωποι του τύπου κατανοείται την οδό αυτή που δεν έχει να κάνει μόνο με την τρομοκρατία της απόλυσης"
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Share on Facebook