"Η Αναγκαιότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας"

"Το ζήτημα της ίδρυσης μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων εμπίπτει στο ευρύτερο ζήτημα των διαρθρωτικών αλλαγών για την παιδεία και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το κεντρικό ερώτημα στο οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς αλλά και...

το κοινωνικό σύνολο οφείλει να απαντήσει: τι είδους παιδεία θέλουμε.

Δεν μπορώ να δεχθώ οτι ως σήμερα ,το 2010, η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει ιδιωτικά πανεπιστήμια, αφήνοντας μάλιστα την ευκαιρία της συνταγματικής αναθεώρησης να χαθεί.

Η ίδρυση και λειτουργία των ιδιωτικών ΑΕΙ στη χώρα μας θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να εγγυώνται την ποιοτική αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών παιδείας αλλά και να συμβάλλουν στην εμπέδωση του ανταγωνισμού, με απώτερο σκοπό την άνοδο του πήχη και για τα κρατικά εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ετσι η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πανεπιστημίων θα έχει άμεσα και απτά αποτελέσματα στη βελτίωση της παιδείας με τους εξής τρόπους:

Πρώτον, η απορρόφηση μέρους του φοιτητικού πληθυσμού από τα πανεπιστήμια αυτά θα οδηγήσει στην αποσυμφόρηση των κρατικών πανεπιστημίων, με ευεργετικά αποτελέσματα στην αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Δεύτερον, θα εξοικονομηθούν πόροι ώστε να βελτιωθεί το κόστος ανά φοιτητή (για τη δημόσια Εκπαίδευση), που στη χώρα μας είναι περίπου οι μισοί σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τρίτον, θα μειωθεί δραστικά η αιμορραγία κεφαλαίων και νέων ανθρώπων που φοιτούν στο εξωτερικό. Ετσι, και χρήματα εξοικονομούνται αλλά και δεν έχουμε διαρροή σε υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, ενώ ταυτόχρονα η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων θα αποτελέσει πόλο προσέλκυσης για φοιτητές από γειτονικές χώρες και άρα εισροή συναλλάγματος και δυνατότητα εξαγωγής της ελληνικής παιδείας και του ελληνικού πολιτισμού.

Τέταρτον, θα μπορούμε να εγγυηθούμε την εξασφάλιση ίσων ευκαιριών για τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.

Πέμπτον, θα πρέπει άμεσα να συνδέσουμε τα προγράμματα σπουδών με την αγορά εργασίας, ώστε να ενισχυθεί η απασχολησιμότητα και έτσι να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη απορρόφηση των πτυχιούχων από την αγορά εργασίας.

Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μια τέτοια σύνδεση με την αγορά εργασίας δεν λειτουργεί απαξιωτικά για το πανεπιστήμιο. Αντίθετα, προσανατολίζει και εκσυγχρονίζει τον κύκλο και τα προγράμματα σπουδών στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, εφοδιάζοντας την κοινωνία με χρήσιμους ικανούς νέους στους οποίους εξασφαλίζει καλύτερες πιθανότητες εύρεσης εργασίας στο οικείο αντικείμενο σπουδών.

Το ζητούμενο, συνεπώς, είναι να δημιουργήσουμε πανεπιστήμια τα οποία να είναι σε θέση να λειτουργούν ανταγωνιστικά και να απαντούν στις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες της κοινωνίας και της ελεύθερης αγοράς. Και ας δούμε και λίγο πιο μπροστά. Δεν πρέπει να λησμονούμε τις εξελίξεις που κυοφορούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η διακήρυξη της Μπολόνια αποβλέπει στη δημιουργία ενός ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης με καθιέρωση δύο κύκλων σπουδών (ενός προπτυχιακού, τριετούς τουλάχιστον διάρκειας, και ενός μεταπτυχιακού) που θα καταλήγουν σε συμβατά και συγκρίσιμα μεταξύ τους πτυχία με σκοπό να ενθαρρύνουν τη φοιτητική κινητικότητα μεταξύ ευρωπαϊκών πανεπιστημίων.

Διαμορφώνεται, συνεπώς, ένα νέο τοπίο παιδείας, μέσα στο οποίο θα πρέπει να έχουμε φροντίσει να διατυπώσουμε ευκρινώς τη δική μας πρόταση. Και αυτή θα πρέπει να αποτελείται από κρατικά και μη κρατικά μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πανεπιστημιακά ιδρύματα τα οποία θα υπόκεινται σε έλεγχο και αξιολόγηση με αυστηρά ποιοτικά κριτήρια, με την εμπέδωση όρων ανταγωνισμού, με αύξηση της ερευνητικής παραγωγής, με σύνδεση με την αγορά εργασίας.

Με τον τρόπο αυτό θα πετύχουμε τον διττό στόχο της ανόδου του εκπαιδευτικού επιπέδου στη χώρα μας αλλά και της επιτυχούς ανταπόκρισής του στις απαιτήσεις του ευρωπαϊκού και γενικότερα του διεθνούς εκπαιδευτικού περιβάλλοντος."

Αναγνώστης


Share on Facebook