"Σχετικά με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια – μη κυβερνητικά (…θέλω να τονίσω ότι δεν ανήκω πουθενά πολιτικά ) έχω ολοκληρώσει τις σπουδές μου εδώ και δυο χρόνια και έχω σχετικά πρόσφατες εικόνες από την σχολή μου και τις σχετικές συνέλευσεις με το θέμα αυτό...
Είναι αντιληπτό πιστεύω από όλους ότι υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα με διαφόρους ιδιοτες να ωθούν τους πολιτικούς μας προς αυτή την κατεύθυνση ..το κράτος επίσης προσπαθεί να ξεφορτωθεί το ελάχιστο οικονομικό κόστος των συγγραμμάτων και συντήρησης των κτηριακών εγκαταστάσεων και πληρωμής του διδακτικού προσωπικού …θα ήταν ποιο συνετό το κράτος αν θέλει να αναβάθμιση την παιδεία όπως λέει να κάνει αυστηρό οικονομικό έλεγχο σε κονδύλια που δίνονται σε πανεπιστήμια κλπ και επιτέλους να κάνει αξιολόγηση στο διδακτικό προσωπικό των πανεπιστημίων που πχ οι έδρες μοιράζονται κληρονομικά –κομματικά Ίσως να βγάζαμε κάποια άκρη ξεκινώντας τουλάχιστον από αυτό ..επίσης είναι σημαντικό να συνδεθεί το πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας καθώς σχεδόν καμία σχολή στην Ελλάδα δεν έχει σχέση με το επικρατεί στην αγορά …αν γινόταν αυτό ίσως να περιορίζαμε και λίγο την ανεργία και να αναβαθμίζαμε το κυρός των ελληνικών πανεπιστημίων μας …επίσης θέλω να επισημάνω για την άσχημη κατάσταση βρίσκετε η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση …εκεί όλοι οι μαθητές προτιμούν τα ιδιωτικά σχολειά ,φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα και όχι το δημόσιο σχολειό που είναι πλήρως απαξιωμένο!
Είναι αξιοσημείωτο ότι καμία κυβέρνηση δεν ασχολείται με την αναβάθμιση των Ελληνικών ΤΕΙ (δεν υπάρχει οικονομικό συμφέρον) που πολλές σχολές στην επαρχεία ανοιγοκλείνουν και σε πολλές αυτές δεν έχουν αποδοθεί πλήρως τα επαγγελματικά δικαιωματα ….μάλιστα πολλές δεν έχουν και διαζώματα! ..μάλιστα το ΤΕΕ πολλές φόρες καταστρατηγεί τα δικαιωματα ….πολλών τεχνολόγων απόφοιτων σχολών ΤΕΙ ..κάνοντας το ρυθμιστή στην επαγγελματική τους αποκατάσταση ..χωρίς να είναι κάποιος αξιόπιστος φορέας έλεγχου και αξιολόγησης απόφοιτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης"
Αναγνώστης
------------------------------------------------------------------------------------
"Να σας πω κι εγώ γιατί δεν πρέπει να γίνουν ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα μας, μία χιλιοειπωμένη συζήτηση που βρήκε αντίθετο το σύνολο σχεδόν του πανεπιστημιακού κόσμου (βλ. καταλήψεις και αγώνες 2006-2007). Εκείνοι οι αγώνες δεν κερδήθηκαν από παρατάξεις (ΔΑΠ και ΠΑΣΠ πρώτες δυνάμεις με διαφορά θέλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια) αλλά από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, γιατί πολύ απλά δεν θα γινόταν διαφορετικά.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε, ιδιωτική παιδεία σημαίνει κατακερματισμένη και μισή παιδεία. ενδεικτικά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τύπου εξωτερικού θα προσφέρουν πρόγραμμα σπουδών 3ετές πολύ χαμηλότερου επιπέδου. Και επιτρέψτε με να σας παροτρύνω να ελέγξετε και μόνοι σας τα προγράμματα σπουδών του τμημάτων ελληνικών πανεπιστημίων (ΑΣΟΕΕ, ΕΜΠ κλπ) με αντίστοιχα αγγλικά, γαλλικά κλπ. και να συγκρίνετε. Αρκεί να μην ακούσω την ατυχή (κατ'εμέ βαθειά βλακώδη) έκφραση "άχρηστα πράγματα μαθαίνουν" γιατί πολύ απλά δείχνει το επίπεδο των ανθρώπων που θα το ξεστομίσουν.
Το τριετές πρόγραμμα σπουδών είναι μάλιστα ένα πείραμα που επιχειρήθηκε και στη γερμανία με πολύ αποτυχημένα αποτελέσματα (ειδικά στα πολυτεχνειακά τμήματα). Όπως καταλαβαίνετε ο ανταγωνισμός δεν είναι πάντα θεμιτός, καθώς όταν το προς ανταγωνισμό είναι το πόσο γρήγορα θα σπουδάσεις αγόρι μου να τελειώνεις (ή αλλιώς πόσο χάλια, πιεσμένα κλπ θα σπουδάσεις), ας κάνουμε τις σπουδές 2 χρόνια να τελειώνουμε. Και αυτό το λέω γιατί όταν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αυτό ακριβώς θα προσφέρουν τα δημόσια θα πρέπει να ακολουθήσουν διαφορετικά θα χάσουν μεγάλη μερίδα ισχυρού φοιτητικού δυναμικού που θα θέλει πάσει θυσία να πιάσει μία δουλεία γρήγορα, τη στιγμή μάλιστα που η ανεργία είναι μάστιγα παγκοσμίως και οι νέοι ειδικά έχουν παραδοθεί στο βωμό της κρίσης. (αρχίζει να φαίνεται ότι οι επιταγές της αγοράς και η εκπαίδευση δεν πάνε καλά μαζί).
Το κόστος της εκπαίδευσης ανα φοιτητή πρέπει να ανέβει και όχι να πέσει όπως λέει ο "φίλος" αναγνώστης. Χρόνια τώρα ακούμε την καραμέλα του 5% του ΑΕΠ στην παιδεία αλλά τίποτα. Εξοπλισμούς πληρώνουμε αλλά για παροχές στους φοιτητές (εστίες και σίτηση για άπορους) και στην εκπαίδευση τίποτα.
Επίσης, πόσο προβληματικό θα είναι για ένα αδύναμο οικονομικά παιδί που δεν θα μπορεί να πάει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, να πηγαίνει σε ένα δημόσιο το οποίο, όπως και να το κάνουμε θα υποβαθμιστεί. Και θα υποβαθμιστεί για πολλούς λόγους. Κατ'αρχάς καθηγητές περγαμηνών θα πηγαίνουν στα ιδιωτικά που θα προσφέρουν μεγαλύτερους μισθούς που το δημόσιο (καλά ειδικά με τις περικοπές τώρα) δεν θα μπορεί να προσφέρει. Θα υποβαθμιστεί γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που ειδικά στη χώρα μας οι κυβερνήσεις κάνουν χαρούλες στα ιδιωτικά συμφέροντα. Αλλα κυρίως θα υποβαθμιστούν γιατί το κατεξοχήν πρόβλημα των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι ότι ακριβώς ακολουθούν τις επιταγές της αγοράς εργασίας. Με λίγα λόγια, αν η αγορά χρειάζεται μηχανικούς για συγκεκριμένη δουλειά, το πρόγραμμα σπουδών ακριβώς αυτό θα προσφέρει και γρήγορα-γρήγορα για να τελειώνει. Είναι δεδομένη η έλλειψη βάθους στις σπουδές γιατί αυτό δεν πουλάει. Είναι δεδομένη η δια βίου μάθηση γιατί οι γνώσεις θα μεταβάλλονται ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς και δεν θα υπάρχει υπόβαθρο να τις καλύψει. Επίσης το δημόσιο πανεπιστήμιο πολύ πιθανό να γίνει ιδιωτικό!!!(με ότι αυτό συνεπάγεται). Ήδη το σκέφτονται για τα λίγα που έχουν μείνει δημόσια στην αγγλία http://www.independent.co.uk/news/education/education-news/top-universities-may-have-to-go-private-1979959.html
Ας πάμε όμως και λίγο παραπέρα στα ωραία των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τι γίνεται όταν αυτό πέσει έξω? Ιδιωτικό δεν είναι? Μπορεί και να χρεοκοπήσει. Θα κλείσει λοιπόν τμήματα που είναι άχρηστα για την αγορά (βλ. αγγλία http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/apr/29/philosophy-minorities-middleqsex-university-logic)
Αυτό επίσης θα σημάνει αύξηση των διδάκτρων. Μικρό το κακό για τους έχοντες, για τους μη όμως ακόμα χειρότερα. Η λύση που προτείνεται είναι τα περίφημα φοιτητικά δάνεια. Στην αγγλία ήδη υπάρχει πρόβλημα με αυτά τα δάνεια καθώς οι τελοιόφοιτοι αντιμετωπίζουν τεράστια χρέη από τα δάνεια και η εύρεση εργασίας είναι δύσκολη. Χαρακτηριστικά φίλος από την αμερική (Andrew J.) χρωστάει 200,000$ για τη φοίτησή του σε (ομολογουμένως πολύ καλό) πανεπιστήμιο, αλλά παραμένει άνεργος 1 χρόνο και κινδυνεύει με χάσιμο του σπιτιού του ενώ φυσικά η αποπληρωμή ένας θεός ξέρει πότε θα γίνει (θα δουλεύει δλδ για τις τράπεζες που τον "βοήθησαν" να σπουδάσει).
Και τέλος επειδή πολλά έχουν ακουστεί για τα φοβερά ξένα πανεπιστήμια και τα τραγικά ελληνικά, σας πληροφορώ ότι σπούδασα σε αγγλικό πανεπιστήμιο πολιτικός μηχανικός (το UCL συγκεκριμένα) και Master. Ερχόμενος λοιπόν στην ελλάδα έπρεπε να περάσω από τη διαδικασία του ΔΟΑΤΑΠ και να γνωρίσω από πρώτο χέρι το επίπεδο του ΕΜΠ και να καταλάβω πραγματικά πόσο ανώτερους επιστήμονες βγάζει. Επίπεδο μαθημάτων που ούτε στο Master δεν μαθαίνουμε στην αγγλία διδάσκονται εδώ για πτυχίο. Και σε ότι αφορά στο ίδιο το ΔΟΑΤΑΠ, καλά κάνει και υπάρχει γιατί δεν μπορεί να έρχεται ο κάθε μ!#@$ που είχε τα λεφτά να πάει στα εύκολα (γιατί πραγματικά είναι πολύ πιο εύκολα εκεί) και να έρχεται στην ελλάδα και να απαιτεί να το παίξει πολιτικός μηχανικός τη στιγμή που ξέρω από πρώτο χέρι ότι δεν ξέρει την τύφλα του!!!
Αλλαγές θέλει το πανεπιστήμιο, αρκεί να φροντίσουμε να γίνουν προς την σωστή κατεύθυνση και όχι αντιδραστικά προς την ιδιωτικοποίηση.
Θα'θελα να'ξερα, ο φίλος αναγνώστης πάσχει από ΔΝΤίαση?
αντι-αναγνώστης"
-----------------------------------------------------------------------------
"Καλό είναι να μη συγχέονται τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια με την αγορά εργασίας. Αφενός μεν επειδή πας δεν πας Πανεπιστήμιο, τα ίδια χρήματα καταλήγεις να κυνηγάς (αυτά της επιβίωσης) για να μην πω ότι αν δεν έχεις πάει σε ΑΕΙ μια χαρά καλύτερα είσαι μιας και λιγότερες προσδοκίες έχεις από το μέλλον που έρχεται. Αφετέρου επειδή το αν τελικά βγεις άξιος επιστήμονας δεν έχει να κάνει με το δημόσιο ή ιδιωτικό το πράγματος και σε κάθε περίπτωση άσε να το κρίνει ο εργοδότης που θα σε πάρει.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στην πράξη μαθαίνει κανείς (ή αλλιώς στου κασίδη το κεφάλι). Τελείωσα ΑΕΙ και μεταπτυχιακό αντίστοιχα, ζωή να’ χω, όλα στην Ελλάδα. Αυτό για τα πρακτικά.
Υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων ούτε είμαι ούτε δεν είμαι. Μάλλον τείνω να είμαι (και όσο το σκέφτομαι σίγουρα είμαι) διότι:
(α) Όποιος έχει χρήματα να δώσει για να στείλει το παιδί του σε ιδιωτικό, καλύτερα να το στείλει και να είναι το ιδιωτικό στην Ελλάδα, παρά να φύγει εκτός. Έχουμε και οικονομική κρίση….
(β) Θα βρουν δουλειά πάααααρα πολλοί ταλαίπωροι διδάκτορες που πολεμάνε χρόνια όντας αντιμέτωποι με το κλασσικό πατρογονικό- κληρονομικό- δουλεύω τσάμπα μπας και με προωθήσει ο καθηγητής- γράφω και τα βιβλία του καθηγητή άμα λάχει- σύνδρομο των σημερινών Πανεπιστημίων.
(γ) Και 3 χρόνια να είναι οι σπουδές, ας κρίνουν τα επιμελητήρια, οι σύλλογοι κ.λπ. με εξετάσεις αν ο απόφοιτος είναι ικανός να ασκήσει το επάγγελμα και
(δ) Από όσο ξέρω και δεν κάνω λάθος, το Harvard και το Yale, δημόσια δεν είναι (όχι ότι περιμένω τέτοιο επίπεδο σπουδών εδώ, αλλά μπορώ να ελπίζω).
Α! Και ένα (ε) ίσως κάποτε να πάψουν να υπάρχουν οι αιώνιοι φοιτητές (που ενίοτε κρατάνε και μια θέση στα μητρώα ανέργων). Διότι δε νομίζω, ο φοιτητής που τελειώνει τη σχολή του από 4 χρόνια που είναι κανονικά, στα 10 να θεωρείται και καλύτερος από τον (υποθετικό) κάποιον που έκατσε 3 χρόνια και έμαθε 2-3 πράγματα και στα υπόλοιπα 7 χρόνια δούλευε…. Λέω τώρα…."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Share on Facebook