"Σύμφωνη με την Κοινοτική Νομοθεσία οι ρυθμίσεις στην αδειοδότηση των Φαρμακείων"

"Σήμερα το πρωί (Τρίτη 1 Ιουνίου 2010) το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι οι ποσοστικοί περιορισμοί (πληθυσμιακοί και αποστασιακοί) στη χορήγηση αδειών προς τα Φαρμακεία είναι:...

1) Σύμφωνοι με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία,

2) Επιβεβλημένοι για λόγους προστασίας της Δημόσιας Υγείας, και

3) Δεν υπάρχουν άλλα μέτρα, πλην αυτών, ικανά να διασφαλίσουν τον ποιοτικό και ανεμπόδιστο εφοδιασμό του πληθυσμού ενος Κράτους με φάρμακα.

Τέτοιες ρυθμίσεις (περιορισμοί) υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια και στην Ελλάδα.

Πρόκειται για μία απόφαση-σταθμό του Ανωτάτου Ευρωπαϊκού Δικαστικού Οργάνου που ουσιαστικά παίρνει θέση κατά της απελευθέρωσης (απορρύθμισης ακριβέστερα) των Φαρμακείων στην Ε.Ε., και υπέρ της ύπαρξης περιορισμών (ρυθμίσεων ακριβέστερα) στο επάγγελμα αυτό.

Στην πράξη, μετά την Κομισιόν (με τις ευρωπαϊκές οδηγίες 36/2005 και 123/2006), τώρα και η Ανώτατη Δικαστική Αρχή της Ε.Ε. αποφαίνονται ότι καλώς υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν περιοριστικές ρυθμίσεις στα Φαρμακεία,

δηλαδή ότι η Ε.Ε. θέλει τα Φαρμακεία να μην απελευθερωθούν σαν επάγγελμα (απορρυθμιστούν ακριβέστερα) αλλά να μείνουν ρυθμισμένα.

Θα σχολίαζα ότι ο κοινόχρηστος όρος "απελευθέρωση" είναι παραπλανητικός επικοινωνιακά, γιατί ελευθερώνομαι είναι κάτι θετικό, αλλά απορρυθμίζομαι (οδηγούμαι στην ασυδωσία της τύχης χωρίς πρόνοια και κατεύθυνση) είναι κάτι αρνητικό για την κοινωνία και τους πολίτες.

Φαρμακεία ανοίγουν στη χώρα μας συνέχεια μέχρι και σήμερα και θα ανοίγουν πάντα.

Αλλά ανοίγουν ρυθμισμένα για επιτακτικούς λόγους Δημοσίου Συμφέροντος, ένας από τους οποίους είναι η ομοιόμορφη διασπορά τους παντού όπου υπάρχουν έλληνες πολίτες.

Αυτό συμβαίνει και συνέβαινε πάντα στην Ελλάδα, και η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε τόσο νομοθετικά (πρόσφατα) όσο και δικαστικά (σήμερα) ότι αυτό θέλει να συνεχίσει να συμβαίνει στον χώρο των Φαρμακείων."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ




Share on Facebook