Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

"Μία "ανώνυμη" απάντηση στον κ. Λαλιώτη"


"κ. Λαλιώτη
Κατ'αρχήν σας ευχαριστούμε που δεν έχετε ξεχάσει ακόμα εμάς τα εκατομύρια "Ανώνυνους" ανα την Ελλάδα. Ανώνυμους ψηφοφόρους οι οποίοι στο όνομα μίας υπόσχεσης για ένα καλυτερο μέλλον απο τις εκάστοτε κομματικές σας γραμμές...




προσερχόμασταν στη κάλπη. Εμάς τους ανώνυμους νέους οι οποίοι κανουν ουρά στα ταξιδιωτικα γραφεία για ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή, μακριά απο την Ελλάδα και τα ιδανικά της λαμογιάς με τα οποία την κτίσατε όλα αυτά τα χρόνια. Εμάς τους ανώνυμους φοιτητές με το πτυχίο δίπλα στο εικονοστάσι μπας και γίνει κάποιο θαυμα....Εμάς τους ανώνυμους που ακόμα σας κάνουμε την χάρη να βρίσκεστε ακόμα στην Ελλάδα. Προσπαθείτε με μια επιστολή- απάντηση να αποδείξετε ακριβώς τί; Το μόνο που κάνετε κ. Λαλιώτη είναι να δοκιμάζετε ακόμα ποιό πολύ το λαικό αίσθημα. Τα επικοινωνιακά σας παιχνίδια χάθηκαν και ξεπεράστηκαν κάπου ανάμεσα στα ψέματα σας όλα αυτά τα χρόνια και στην υλιστική αντίληψη περι πολιτικής την οποία έχετε. Κλειστείτε λοιπόν στον μικροκοσμό σας και πάλι και αφήστε όλους εμάς τους Ανώνυμους να παλεύουμε για μια Ελλάδα την οποία αλλιώς μας την υποσχεθήκατε και αλλιώς μας την προσφέρατε. Η βγείτε και πείτε ότι ξέρετε. Όχι με φάκελο στην εξεταστική αλλά δημόσια. Αλλά δυστυχώς το δημόσιο για εσας σημαίνει πρωτίστως βόλεμα-χρήμα-λαμογιά. Αλήθεια κ. Λαλιώτη γιατί τόσα χρόνα υπουργικού βίου είστε άρρηκτα συνδεδεμένος με υπουργεία έργων????
Υ.Γ. Η ανωνυμία μου στην βουλευτική σας (πρώην) ασυλία."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

-------------------------------------------------------------------------------------

"Εχετε δίκιο κύριοι όταν λέτε ότι γι αυτή την κατάσταση φταίνε οι μεγαλύτεροι, οι σημερινοί πενηντάρηδες. Αλλά όχι μόνον οι πολιτικοί. Φταίμε και εμείς, οι γονείς σας που, όντας στερημένοι στα νεανικά μας χρόνια προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να σας εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Που δεν φροντίσαμε να σας δώσουμε σωστές κατευθύνσεις, σας βάλαμε στο μυαλό την ιδέα ότι ένα πτυχίο είναι το παν, ύστερα ένα μεταπτυχιακό, ύστερα ένα διδακτορικό. Και ύστερα η ανεργία!!! Ηταν εν γνώσει μας το πού θα έφτανε το πράγμα όμως δεν κάναμε τίποτε για να το προλάβουμε. Γίναμε όλοι λαμόγια για να σας δώσουμε όσα δεν είχαμε εμείς στα νειάτα μας.
Όμως έχετε κι εσείς ευθύνες διότι δεν αντιδράσατε. Πόσοι από σας παιδιά γιατρών δεν ξέρατε ότι οι μπαμπάδες σας κλέβουν την εφορία, φέρονται απάνθρωπα στους ασθενείς τους και σφυρίζατε αδιάφορα μόνο και μόνο για να μην στερηθείτε τα κινητά σας, τα αυτοκίνητά σας, τις βόλτες σας, τα μπαράκια σας και τη βόλεψή σας. Το ίδιο και εσείς παιδιά εφοριακών, παιδιά υδραυλικών και πολλών άλλων των οποίων ουκ έστιν αριθμός.
Ολοι μαζί φθάσαμε την ελλάδα μας στο χείλος του γκρεμού. Και τώρα δεν έχουμε επιλογές. Διότι αν υπάρχουν, ας μας τις πει κάποιος. Το να φύγουμε από το μηχανισμό και το ΝΑΤΟ είναι επιεικώς, ένα ρητορικό σχήμα χωρίς περιεχόμενο από ανθρώπους του πνεύματος που όμως δεν έχουν καμια σχέση με την οικονομία. Τι θα κάνετε αν την άλλη μέρα δεν πέσει ο μισθός του μπαμπά δημόσιου υπάλληλου, ή η σύνταξη του 50ρη μπαμπά, ή της μαμάς που βγήκε νεότατη σε σύνταξη για να μεγαλώσει τα ανήλικα παιδιά της των 16 ετών; Δεν υπάρχει απάντηση.
Θα περίμενα από τα συνδικάτα μας να διαπραγματευτούν το μετά την κρίση διότι είναι άκαιρη οποιαδήποτε διαπραγμάτευση σήμερα. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί. Όμως θα μπορούσαν να δεσμεύσουν τους κυβερνώντες μας για το μετά!!! Αντ’αυτού, στείρα άρνηση.
Και επειδή η ανωνυμία δε μου αρέσει, υπογράφω το κείμενό μου."

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ


Share on Facebook