"Η πιο ευτυχισμενη μανα του κοσμου!"

"Διαβασα για το ζευγάρι που καταφερε με την 4η εξωσωματικη να πραγματοποιησουν το ονειρο τους και χαιρομαι απιστευτα πολυ. Εγω ομως ανηκω στην κατηγορια της αλλης πλευρας που το 1999 μετα απο διαπιστωμενο προβλημα αποφασίσαμε να υιοθετησουμε ενα παιδακι και ετσι το δικο μας ονειρο εγινε πραγματικοτητα το 2001. θελω να σας παραθεσω καποια πραγματα που διαπιστωσαμε μεσα απο...

ολη αυτη την διαδικασια, οτι ενω ειναι τρομερα αργη και δυσκολη ολη η γραφειοκρατια που απαιτειται εμεις οι ιδιοι οι ενδιαφερομενοι την κανουμε ακομη πιο δυσκολη ή και αδυνατη καποια στιγμη, Πως αυτό? Οταν για παραδειγμα καταφευγουν εκει ζευγάρια εχοντας την υιοθεσια σαν τελευταια λυση στο προβλημα τους και αφού εχοντας δαπανησει ενα σωρο χρηματα, αγωνια, προσμονη, υπομονη, εχοντας ταλαιπωρηθει ψυχικα και συναισθηματικα παρα πολυ και φυσικα αφού εχουν περασει αρκετα χρονια προσπαθειας και σκεψης αν θα πρεπει να το κανουν ή οχι..και μιλαω φυσικα για περιπτωσεις σαν την δικη μας που η φυση του προβληματος ηταν τετοια που δεν μας αφηνε περιθώρια ελπιδας καθολου...καθισαμε μιλησαμε συζητησαμε προσπαθησαμε να το δουμε απο ολες τις πλευρες,επαιξε στην σκεψη μας να μην "παραδωσουμε" τα οπλα αλλα απο την αλλη μπηκε η λογικη που ευτυχως για μας "ισοπεδωσε" την υποτιθεμενη ελπιδα ...δεν υπηρχε ελπιδα και οσο πιο γρηγορα το αντιλαμβανομασταν τοσο πιο γρηγορα θα προχωρουσαμε στην ζωη μας και αυτο τελικα καναμε γιατι βεβαιωθηκαμε, πειστηκαμε οτι αυτο που θελαμε ήταν να γινουμε γονεις και εγω προσωπικα δεν ειχα το καημο να δω την κοιλια μου να φουσκωνει αλλα ειχα τον καημο να παρω στην αγκαλια μου ενα παιδι ....και ο θεος με αξιωσε να το παρω και να καμαρωνω σημερα μια κοπελαρα που τον αλλο μηνα θα κλεισει τα 9 και ακομη στιγμες στιγμες την βλεπω και κλαιω...δεν πιστευω οτι αυτο το πλασμα το μεγαλωσα εγω, οτι το ποτισαμε με την αγαπη μας και το δεχτηκε τοσο ομορφα, ναι το δεχτηκε γιατι το ξερει απο 3 ετων οτι ειναι υιοθετημενη και σημερα πια κανοντας διαφορες ερωτησεις βλεπουμε οτι το επεξεργαζετε στο μυαλο της και το δεχεται τοσο γλυκα, ομορφα και σαν κατι τοσο φυσιολογικο που και εμεις στιγμες στιγμες δεν το πιστευουμε....μεσα απο την διαδικασια αυτη εμαθα οτι υπαρχουν πολλα ζευγαρια που κανουν αιτηση υιοθεσιας και ζητανε παιδια με συγκεκριμενα χαρακτηριστικα...να ειναι ξανθα ή μελαχροινα...με γαλαζια ή καστανα ματια, να ειναι απαραιτήτως αγορι ή κοριτσι...κατα παραγγελια παιδια δεν γεννιούνται και οταν θέτουμε εμεις τα δικα μας ορια οποια και αν ειναι αυτα περιοριζουμε τις πιθανότητες να βρεθει ενα παιδι ετσι ακριβως οπως το εχουμε φανταστει...και περνουν τα χρονια και περιμενουν ενα παιδι...και δυστυχως αυτο δεν ερχεται..εμεις ειχαμε την τυχη να παρουμε αυτο το παιδι σε ενα χρονο απο τοτε που καταθεσαμε την αιτηση..ρεκορ μας ειπαν ...και μαλλον ετσι ηταν οπως διαπιστωσαμε εκ των υστερων...αλλα δεν ζητησαμε ουτε αγορι ούτε κοριτσι..δεν ειπαμε αν θελουμε ελληνακι ή κινεζακι ή μαυρακι ...δεν δωσαμε χρωμα ματιων ή χρωμα δερματος ή χρωμα μαλλιων...δεν θεσαμε οριο ηλικιας δηλαδη να ειναι ημερων ή μηνων ή ακομη και χρονων...εμεις θελαμε ενα παιδι...το μονο που ζήτησα με πονο ψυχης το λεω αυτο ήταν να ειναι γερό και ας ήταν οτι να ήταν...δεν με ενοιαζε κατι αλλο...τωρα εκ των υστερων σκεφτομαι οτι αν μπορουσα θα επαιρνα και αλλο παιδι και ας ειχε και προβλημα...θα το εκανα αλλα δυστυχως δεν μας δινουν γιατι ηδη εχουμε υιοθετησει ενα...το μηνυμα μου ποιο ειναι ? γιατι σας τα γραφω ολα αυτα? οταν βρεθειτε σε αυτο το σταυροδρομι που βρεθήκαμε εμεις μην δειλιασετε...καντε το βήμα ...ανοιξτε την καρδια σας και μην κανετε "παραγγελια"¨τα παιδια...αν το γεννουσατε εσεις θα ξερατε πως θα ήταν? σε ποιον θα εμοιαζε? τι χρωμα μαλλιων ή ματιων θα ειχε? οχι...υποθεσεις θα κανετε και θα εκφραζατε ευσεβεις ποθους και αυτο ειναι το λογικο...δεν χρειαζετε να εχετε περιουσια ή κατι αλλο...και εμεις μπατιρακια ειμασταν τοτε..ενα σπιτι με δανειο ειχαμε παρει και ενα αυτοκινητο ειχαμε, ούτε καταθεσεις ουτε περιουσιες ούτε τιποτε,...και ολα εγιναν καθολα νομιμα με δικαστηρια κτλ..ετσι λοιπον αν το προβλημα σας ειναι μη αναστρεψιμο μην αφηνετε τον χρονο να περναει....γυριζει εναντιων σας...καντε το μην το σκεφτεστε και θυμηθειτε με ....θα ανταμοιφθειτε με συναισθηματα που ουτε καν φανταζεστε...και κατι πικαντικο για το τελος? Η κορη μου ειναι ιδια ο αντρας μου,,,μην ρωτατε το πως, οσο περιεργο και αν σας ακουγετε...βιολογικο παιδι μας να ηταν δεν θα του εμοιαζε τοσο πολυ...πιστεψτε το και καντε το...ειναι το πιο γλυκο συναισθημα του κοσμου..

Η πιο ευτυχισμενη μανα του κοσμου!"


Share on Facebook