Συνέντευξη του Kυριάκου Bελόπoυλoυ

Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις:

1)Το έχετε απαντήσει πολλές φορές (μάλλον άπειρες) αλλά επειδή ακόμα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν θα ήθελα να πείτε γιατί είπατε ναι στο ΔΝΤ.... Κάποιοι λένε ότι ούτως η άλλως θα χρεοκοπούσαμε οπότε με το ΔΝΤ απλά το καθυστερήσαμε και τώρα είμαστε περισσότερο χρεωμένοι από πριν. Τι έχετε να πείτε σε όλους αυτούς?

Επειδή πολλοί ήταν πολύ σκληροί στην κριτική τους για το ναι στο σχέδιο διάσωσης της χώρας θα επαναλάβω πως το όχι σήμαινε με σιγουριά έλλειψη χρημάτων, στάση πληρωμών, μπλοκάρισμα των τραπεζικών καταθέσεων, πτώχευση της Ελλάδας. Το όχι θα έφερνε ξεπούλημα όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών και «κλείσιμο» όπως - όπως των εθνικών μας θεμάτων!

Το ναι αντίθετα σημαίνει διατήρηση της ελπίδας πως με θυσίες θα ανταπεξέλθουμε και τελικά δεν θα χρεοκοπήσει οικονομικά και γεωπολιτικά.

Σκεφτείτε πως εγώ αποκάλυψα εδώ και αρκετό καιρό τα παιγνίδια των Paulson και Soros οι οποίοι για καιρό τώρα έχουν επενδύσει δις ευρώ στη χρεοκοπία της Ελλάδος με αποτέλεσμα να καταστραφούμε, σαν έθνος.

Τα μέτρα είναι σκληρά, είναι απάνθρωπα για πολλούς συμπατριώτες μας αλλά πάνω από την όποια διαφωνία μου για τα μέτρα, υπάρχει η πατρίδα!!

2)Η δεύτερη ερώτηση έχει να κάνει πάλι με την επικαιρότητα. Είδα στην εκπομπή Ελληνιστί που μιλήσατε για το θέμα της επίθεσης των Ισραηλινών και τους δήθεν ακτιβιστές. Μπορείτε να μας πείτε τι ακριβώς συνέβη? Τι παιχνίδια παίζονται? Επίσης θέλω να μου πείτε ποια πιστεύετε ότι θα είναι η επόμενη μέρα στις σχέσεις των δύο χωρών. Υπάρχει περίπτωση να υπάρξει σύρραξη?

Το σχέδιο του Ερντογάν είναι μεγαλεπήβολο. Αποσκοπεί στη συμπαράταξη Τούρκων, Αράβων και Ιρανών, με την Αγκυρα ως εκπρόσωπο του μουσουλμανικού κόσμου. Το πρώτο δείγμα ότι οι σχέσεις δοκιμάζονταν παρουσιάστηκε στις αρχές του 2009, όταν ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποχώρησε από διεθνή διάσκεψη για να μη μοιραστεί το βήμα με τον ισραηλινό πρόεδρο Σιμόν Πέρες.

Η επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών συνιστά απόρροια του «νεο-οθωμανισμού», δηλαδή της στροφής της Αγκυρας προς ανατολάς. Από εκεί και πέρα, η μάχη γίνεται με μοναδικό στόχο την ηγεμονία στη Μέση Ανατολή, δηλαδή η Τουρκία αμφισβητεί έμπρακτα πλέον το ρόλο των Ισραηλινών στην περιοχή και αυτό σημαίνει ότι αν δεν αλλάξει ρότα οι 'συγκρούσεις' μεταξύ τους θα είναι συνεχείς μέχρι κάποια από τις δύο χώρες να υποχωρήσει.

3)Στο βιβλίο σας Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ που είχατε εκδώσει το 2009 είχατε πει ότι για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας θα πηγαίναμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ένα χρόνο μετά τα λεγόμενα σας φαίνεται να γίνονται πραγματικότητα. Θα ήθελα να μου πείτε πως το είχατε προβλέψει ότι θα γίνει (ποια στοιχεία σας οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα). Επίσης θα ήθελα να μου πείτε ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το αποτέλεσμα της δίκης αν πάμε, και ποια θα πρέπει να είναι η στάση της Ελλάς σε περίπτωση που τα συμφέροντα της κινδυνεύσουν.

Παίρνουμε ρίσκο με τη Xάγη. Η προσφυγή της Ελλάδας στη Χάγη μπορεί να εξελιχθεί σε παγίδα και μάλιστα με μεγάλο πολιτικό κόστος . Φοβάμαι ότι με την παραπομπή των διαφορών του Αιγαίου στο Διεθνές Δικαστήριο, η Ελλάδα ρισκάρει να μην τα κερδίσει όλα.

Στην υφαλοκρηπίδα η Χάγη μπορεί να μη μας δώσει αυτά που θεωρούμε ότι δικαιούμαστε. H Χάγη έχει πάρει τρεις παρόμοιες αποφάσεις, μία το 1969 για τη Βόρεια Θάλασσα, το 1982 για τη Λιβύη και την Τυνησία και το 1985 για τη Λιβύη και τη Μάλτα. Αυτές οι αποφάσεις δεν έδωσαν ίσα δικαιώματα σε κατοικημένες νήσους όπως στο ηπειρωτικό έδαφος. Αν ληφθεί ανάλογη απόφαση για το Αιγαίο, δεν θα πετύχουμε αυτό που θέλουμε. H εναλλακτική λύση είναι τα χωρικά ύδατα. Αλλά αν τα πάμε όλα στη Χάγη, ρισκάρουμε και να τα χάσουμε όλα.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΕΔΩ: http://tonellinontaiera.blogspot.com/2010/06/blog.html


Share on Facebook