Mια αληθινή ιστορία για τον Ανδρέα και την Σεμινα

"Εφυγε" σαν σήμερα, πριν 14 χρόνια..

Ανοιγα το παράθυρο του δωματίου μου και σχεδόν έβλεπα τι γινόταν στο Εκτελεστικό του Πασόκ.Σπίτι απέναντι από το Κίνημα, δίπλα στην ''Εξόρμηση'', απέναντι από την ''Αιχμή''.Παραμονές της δεκαετίας του 80 και εγώ μια ευκολόπιστη (ακόμη είμαι) ρεπόρτερ, που θαυμάζω τον Αντρέα και πιστεύω πως θ αλλάξει τον κόσμο.


Δουλεύω για τρεις και εξήντα στο ...κομματικό όργανο, έχοντας παραιτηθεί από την Ελευθεροτυπία, γιατί από εκείνο το μετερίζι, δε συμμετέχω ενεργά στην αλλαγή του κόσμου.

Βλέπω συχνότατα τον Αντρέα, είτε από το παράθυρο του δωματίου μου, (οι κόρνες ειδοποιούν πάντα ότι παρκάρει), είτε από το γραφείο του Μαρούδα και του Στρατή, που στοχεύουν κατευθείαν στο γραφείο του Μεγάλου. Ο αρμόδιος επί των καφέδων, μας γνωστοποιεί εγκαίρως τα κέφια του, ώστε να προετοιμαζόμαστε καταλλήλως, γι αυτά που θ ακολουθήσουν.

Ο Αρκούδος, (ο Αθανασάκης), μας μεταφέρει τα καινούργια αστεία του, ο Αντώνης Σ. εξυφαίνει αστικούς μύθους(;) για μια γκαρσονιέρα στον περιφερειακό, όπου ξεκουράζεται, μόνος ή με παρέα, κάποια απογεύματα, ο Αντρέας Χ. τον προσφωνεί πάντα ''Πρόεδρέ μου'' και τον σέβεται αληθινά, η Αθηνά Ραπίτου, μετρημένη και προσεκτική πάντα, μας επαναφέρει στην τάξη, όταν αναλύουμε ''γυναικεία'', τι σόι αρσενικό, είναι αυτός ο τύπος, που λατρεύει ξαφνικά όλη η Ελλάδα, ο Σεραφείμ Κωνσταντινίδης, μας αγνοεί επιδεικτικά, ασχολούμενος μόνο με οικονομικές αναλύσεις, ενώ ο Γιώργος Παπαχρήστος, είναι ερωτευμένος με τη Νατάσσα και θέλει να γίνει σταρ.

Που και που έρχεται και η Μαλβίνα και μάλιστα υπερθεματίζει -στο πόσο ελκυστικός είναι ο Μεγάλος- χρησιμοποιώντας λέξεις, που κάνουμε πως καταλαβαίνουμε, αλλά μετά, ψάχουμε στο λεξικό.

Ο Αντρέας λοιπόν, όταν απαλάσσεται από τις βαρετές κουστωδίες, που και καλά τον προστατεύουν από τους ενοχλητικούς και όταν δεν παίζει εκείνους τους ανόητους ρόλους που του υπαγορεύει το αξίωμά του, είναι ο πιο γοητευτικός άνθρωπος του πλανήτη.

(Εμένα μ άρεσε πολύ, όταν παρατηρούσα, κάποιους να του αναλύουν επί μακρόν, ένα αδιάφορο γι αυτόν, θέμα κι εκείνον να ξεστομίζει πάντα, την κλασσική ατάκα

''Τι μου λες;''

και να εξαφανίζεται. Μια φορά, την είπε και σε μένα.)

Ο Αντρέας στη Χαριλάου Τρικούπη, είναι η Αλίκη στη WONDERLAND!

Είναι μέσα στο παραμύθι. Είναι το ίδιο το παραμύθι.

Ωρες ώρες, πιστεύω πως έχει καταλήξει σε 5-6 δυνατούς ρόλους της παγκόσμιας δραματουργίας και τους παίζει αναλόγως των περιστάσεων. Θέλω να πω, ότι τον έχω δει με τα μάτια μου, στο ρόλο του Ρεξ Χάρισον στην ''Ωραία μου Κυρία'', του Τσάρλτον Εστον στον ρόλο του Μωυσή, του Ζεράρ Ντεπαρντιέ στον ''Συρανό'', αλλά και του Αντονι Κουίν στο ''Ζορμπά''... Εννοείται ότι υπάρχουν φορές, που επιλέγει το στυλ Χορν, σε εκρηκτικό συνδυασμό με (ολίγον) Τζακ Νίκολσον, για εξαιρετικές περιπτώσεις...

Κάνει πάντα κομπλιμέντα σε όλες μας, στη Μαριάννα, στη Μαρίνα του Λαλιώτη, στη Ρένα Λ., στην Καίτη, ακόμη και στην Καλλιόπη Μ. Υποδύεται ότι ζηλεύει, όταν πάμε με τη Μαργαρίτα, τη Σοφία και την Τίνα, στον μπαρμπα Γιάννη στα Εξάρχεια, για φασολάδα ή κεφτέδες.

Βάζει -θεατρικά- τις φωνές στον Κουλούρη, για αυτοσχεδιασμούς που δεν εγκρίνει, ακούει με προσοχή τον Γεννηματά, (που λίγο πριν, με έχει βάλει ''μέσον'', για να φτιάξει η μαμά μου τυρόπιτα), ''συνομωτεί'' με τον Λιβάνη, τα παίρνει με τον Ζιάγκα, ''ζηλεύει'' το σουξέ της Μελίνας, λέει πάντα -ποιός ξέρει τι;- μυστικά με τον Κάρολο, μιμείται, κρυφά, τα εκατοντάδες τικ του Ακη, αυτοσαρκάζεται, γελάει δυνατά...

Μετά από μια απίστευτη προεκλογική συγκέντρωση στην Κρήτη, μας καλεί -καμμιά τριανταριά δημοσιογράφους- για ένα ποτό. Ρεσιτάλ χιούμορ και διπλωματίας, απίστευτη ενέργεια, συναρπαστική προσωπικότητα. Απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις, κάνει ντρίμπλες, καρφώνει με στυλ, φλερτάρει, εκεί που νομίζεις ότι παραδίνετα σε στριμώχνει, μπλοφάρει, κινείται ανάμεσά μας σαν να παίζει σκάκι.

Ενας δημοσιογράφος μόνο, δε συμμετέχει στο...συμπόσιο, ίσως γιατί ''δουλεύει στο Ριζοσπάστη'', μ ενημερώνει η Μαριάννα. Αργότερα ρεμβάζοντας στο μπαλκόνι, μου συστήνεται. Γιώργος Βαρεμένος.

Ενας άλλος τύπος, που τον είχα γνωρίσει σε μια αποστολή στο Ευρωκοινοβούλιο, μοιάζει κι αυτός συνεπαρμένος, αλλά όχι από τον Αντρέα. Αυτός ασχολείται μόνο με τον Λαλιώτη. Είναι ο Πέτρος Κωστόπουλος.

Σ αυτό το κείμενο, δε θα μιλήσω για τον πρωθυπουργό, που γνώρισα λίγο πριν το 80, ούτε για την πολιτική του και το πού μας οδήγησε, ούτε για τον Αρχηγό που ...έβλεπε τα στελέχη να φεύγουν, μιλάω για τον Αντρέα που έζησα στη Χαριλάου Τρικούπη, στο Καστρί, σε κάποιες αποστολές, αλλά και κάποια μοναδικά βράδυα στου Τσιτσάνη και στο Περιβόλι του Ουρανού.



Συνεχίζεται...


http://www.mediasoup.gr/

Share on Facebook