"Απoσπασμέvoι εκπαιδευτικoί στην Γερμανία"

"Οι εκπαιδευτικοί που αποσπαστήκαμε στη Γερμανία αποφασίσαμε να αφήσουμε τη χώρα μας και να βοηθήσουμε στην προσπάθεια της Ελληνικής Πολιτείας να δώσει Ελληνική Παιδεία και Εκπαίδευση στους εδώ Ελληνόπαιδες, παίρνοντας ο καθένας από εμάς αυτή την απόφαση για τους δικούς του λόγους.
Μερικοί από τους λόγους αυτούς ήταν:

ι) Οι σπουδές των παιδιών μας.
ιι) Η αυτοεπιμόρφωσή μας, με το να έρθουμε σε...

επαφή με μια διαφορετική κουλτούρα, ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης των εκπαιδευτικών πραγμάτων και μια διαφορετική οργάνωση ζωής, που θα μας διεύρυνε τους ορίζοντες, θα μας έδινε περισσότερα εφόδια για την επαφή μας με τα παιδιά και περισσότερες ιδέες για την οργάνωση της δουλειά μας και την αποτελεσματικότητά της.
ιιι) Η οικονομική βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας και της ζωής των παιδιών μας, έστω και για τα λίγα χρόνια της παραμονής μας εδώ.

Η απόφαση αυτή πάρθηκε με βάση τις τότε συνθήκες και τα τότε οικονομικά δεδομένα και όπως φαίνεται από τα παραπάνω δεν ήταν απόρροια μόνο οικονομικών λόγων.
Αν λάβουμε υπόψη ότι το ύψος του τότε επιμισθίου, των 1751 ευρώ, με δυσκολία αρκούσε να αντεπεξέλθει κάποιος στα έξοδα της εδώ παραμονής του, εξαιτίας του υψηλού κόστους ζωής (ένα μικρό δυάρι διαμέρισμα κοστίζει 700-900 ευρώ ζεστό, υπάρχει υψηλό κόστος υπηρεσιών κλπ ) και του γεγονότος ότι χρειάστηκε να στήσουμε εδώ από την αρχή ένα μικρό νοικοκυριό, γίνεται κατανοητό ότι τα οικονομικά της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων ήταν σε οριακό σημείο, μερικοί μάλιστα αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν και σημαντικό μέρος του μισθού της Ελλάδας για να αντεπεξέλθουν οικονομικά και να ζουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Πρέπει να τονίσουμε στο σημείο αυτό ότι ο μισθός της Ελλάδος (βασικός μισθός χωρίς κανένα επίδομα) δεν περίσσευε αφού αφήσαμε και εκεί υποχρεώσεις, ενοίκια, κοινόχρηστα, δάνεια, παιδιά που σπουδάζουν σε άλλες πόλεις από αυτές της μόνιμης κατοικίας κλπ.
Για να μπορέσουν κάποιοι συνάδελφοι, με σημαντική δυσκολία, να αγοράσουν ή να βελτιώσουν ένα σπίτι στην Ελλάδα, το έκαναν υποβαθμίζοντας την καθημερινότητά τους, παίρνοντας δάνεια και αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις, που δυστυχώς έχουν γίνει πλέον δυσβάσταχτες.

Ξαφνικά η Ελληνική Πολιτεία επικαλούμενη οικονομικά προβλήματα, που είναι γνωστό ποιοι διαχρονικά τα δημιούργησαν με τα λάθη, τις παραλείψεις και τις σκοπιμότητες τους, πήρε μέτρα που ανέτρεψαν τα πάντα με ακραίο, μονόπλευρο και άδικο τρόπο, μέτρα που μας φέρνουν σε απελπιστική κατάσταση.
Με ποιο τρόπο μπορεί κάποιος να δικαιολογήσει τη δραματική μείωση του επιμισθίου; Με ποιο τρόπο μπορεί να δικαιολογηθεί ότι το επιμίσθιο θεωρείται έσοδο απαλλαγμένο υποχρεώσεων και περικόπτεται και φορολογείται ολόκληρο με αποτέλεσμα να μειώνεται με τόσο ακραίο τρόπο;
Αρχικά το επιμίσθιο θεωρήθηκε επίδομα και μειώθηκε κατά 12%, στη συνέχεια μειώνεται άλλο ένα 8% , γίνεται σε αυτό αρχική παρακράτηση φόρου 20% , θεωρείται ταυτόχρονα (ανέξοδο) έσοδο και συμψηφίζεται με τις αποδοχές της Ελλάδας με συνέπεια να γίνει παρακράτηση φόρου, τουλάχιστον 10% επιπλέον.
Έπεται και συνέχεια, γιατί ξεπερνάμε το όριο των μηνιαίων αποδοχών που προβλέπεται για την καταβολή του πετσοκομμένου δώρου και του επιδόματος αδείας, άρα χάνουμε άλλα 500+250+250=1000 ευρώ.
Τελικά το μηνιαίο επιμίσθιο θα διαμορφωθεί γύρω στα 1050 με 1100 ευρώ μηνιαίως.

Έλεος κύριοι αρμόδιοι, υποδείξτε μας λοιπόν, μετά από αυτές τις περικοπές, πειστικούς τρόπους ώστε να είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις που έχουμε ήδη αναλάβει εδώ αλλά και στη Ελλάδα μετά τη δραματική μείωση των αποδοχών μας.

Δε νοείται ένα κράτος δικαίου να παγιδεύει τους υπαλλήλους του, αλλάζοντας εκ των υστέρων και μονομερώς τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας.

Πώς είναι δυνατό να αναβαθμιστεί η εκπαίδευση στην Ελλάδα και η Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση εδώ στην αλλοδαπή, όπως προαναγγέλλετε, με ταυτόχρονη υποβάθμιση και εξαθλίωση των εκπαιδευτικών;
Πώς είναι δυνατό να μας πείσετε ότι το πρόβλημα θα λυθεί αν πληρώσουν μόνο οι οικονομικά αδύνατοι, μεταξύ των οποίων και οι εκπαιδευτικοί, δηλαδή οι άνθρωποι που δεν ευθύνονται για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και να μείνουν ουσιαστικά στο απυρόβλητο αυτοί που κατά κύριο λόγο δημιούργησαν το πρόβλημα, αυτοί που καταλήστεψαν το δημόσιο πλούτο και που έχουν λύσει τα δικά τους οικονομικά προβλήματα εις βάρος μας;
Είμαστε άραγε οι Έλληνες εκπαιδευτικοί υπεύθυνοι για τους διάτρητους, διεφθαρμένους και αναποτελεσματικούς μηχανισμούς που επέτρεψαν αυτή τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου;
Τι έγινε ο πλούτος που παρήγαγε η χώρα; Αυτοί που διοικούσαν διαχρονικά τη χώρα δε μας έλεγαν ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν για πολλά χρόνια πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο; Σε ποιες τσέπες πήγαν όλα αυτά τα χρήματα; Ποιοι έπαιξαν με τις ζωή μας και υπονόμευσαν τη ζωή των παιδιών μας; Κανένας δεν ευθύνεται ; Κανένας δεν θα πληρώσει παρά μόνο εμείς;
Εξηγήστε μας πως είναι δυνατό να σωθεί η χώρα και ταυτόχρονα να εξαθλιωθούν οι πολίτες της;
Κύριοι αρμόδιοι, πρέπει να παραδεχθείτε ότι δεν είναι πολιτική γενναιότητα να παίρνονται μονόπλευρες αποφάσεις που εξουθενώνουν τους οικονομικά αδύνατους.
Πολιτική γενναιότητα είναι να αποδώσετε δικαιοσύνη στρεφόμενοι κατά αυτών που δημιούργησαν τα οικονομικά αδιέξοδα, αυτών που πλούτισαν εις βάρος του Ελληνικού Λαού που εξέθρεψαν τη διαφθορά και έστησαν μηχανισμούς που προκάλεσαν και δημιούργησαν όλη την σημερινή κατάσταση, στρεφόμενοι εναντίον αυτών που δίχασαν και διχάζουν βαθιά την Ελληνική κοινωνία με τις άδικες και μονόπλευρες επιλογές τους. Είναι γνωστό σε ποια πλευρά πρέπει να αναζητηθεί η οικονομική λύση. Δεν είναι δυνατό να πεισθούμε ότι οι συγκεκριμένες επιλογές σας ήταν μονόδρομος.
Πρέπει να τονίσουμε ότι η πίκρα μας ξεχειλίζει και τα λόγια μας δεν έχουν αντιπολιτευτική διάθεση ή οποιαδήποτε κομματική ή άλλου είδους σκοπιμότητα, αλλά είναι λόγια προάσπισης του βασικότερου για μας αγαθού της τιμής και της αξιοπρέπειας της δικής μας και των παιδιών μας.

Τονίζουμε ότι ως αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στηρίξαμε και στηρίζουμε την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση και Παιδεία στο εξωτερικό με όλες μας τις δυνάμεις , επισημαίνουμε όμως ότι η διαρκής και πολύπλευρη υποβάθμισή μας θα έχει δραματικό αντίκτυπο στην ποιότητα της παρεχόμενης Εκπαίδευσης και Παιδείας των Ελληνοπαίδων με όλα τα συνακόλουθα.
Κάνουμε έκκληση σε κάθε αρμόδιο φορέα ή πρόσωπο να μας στηρίξει έμπρακτα. Ας αναλάβει επιτέλους ο καθένας τις ευθύνες που του ανήκουν.
Εμείς κουραστήκαμε να εισπράττουμε συμπάθειες και επικλήσεις στο υψηλό λειτούργημα που επιτελούμε και από την άλλη πλευρά απαξίωση και περιφρόνηση. Όταν μας χρειάζεστε μας εξυψώνετε, όταν θέλετε να μας επιβάλετε αποφάσεις και μέτρα που μας αδικούν μας διαβάλλετε και μας διασύρετε.
Έχουμε κατά κόρο ενημερώσει τους υπεύθυνους για τα προβλήματά μας, μάλιστα σε υψηλότατα κλιμάκια και το μόνο που εισπράττουμε είναι αδιαφορία και περιφρόνηση.
Δυστυχώς, η εξουσία μας έχει πείσει ότι έχει επιλεκτική ακοή και ευαισθησία.
Οι τραγικές συνέπειες, από τις περικοπές που εφαρμόζονται σωρηδόν, ήδη έχουν εγκλωβίσει σε οικονομικά αδιέξοδα τους συναδέλφους που είναι αποσπασμένοι σε σχολεία του εξωτερικού πολλοί από τους οποίους επιδιώκουν τον επαναπατρισμό τους.
Οι εκπαιδευτικοί του εξωτερικού είμαστε αναγκασμένοι να υπογράφουμε συμβόλαια για διάφορες παροχές στις χώρες που εργαζόμαστε και απαιτείται για κάθε περίπτωση χρονοβόρα διαδικασία διακοπής, τουλάχιστον τριών μηνών, όπως για ενοικίαση και ασφάλιση κατοικίας, συνδέσεις για σταθερό και κινητό τηλέφωνο, για διαδίκτυο, σύνδεση ηλεκτρικού ρεύματος, υδροδότησης, ασφάλισης αυτοκινήτου και οδική βοήθεια κλπ. Για το λόγο αυτό θα πρέπει η πολιτεία να μας ενημερώνει έγκαιρα για τις προθέσεις της και ιδιαίτερα γιʼαυτές που αφορούν ανακλήσεις αποσπάσεων ή μετακινήσεις.

Φτάνει πια !!!

Ζητάμε, έστω και την ύστατη αυτή στιγμή, να ληφθούν μέτρα που να διορθώνουν τα πράγματα που μας αφορούν.

- Να οριστεί αφορολόγητο ποσό στο ύψος του επιμισθίου, διότι το επιμίσθιο δεν είναι ανέξοδο έσοδο για να φορολογείται με τέτοιο τρόπο.
- Να βρεθεί τρόπος ώστε το ύψος του επιμισθίου, σε κάθε περίπτωση, να αρκεί για τη κάλυψη των υποχρεώσεων που έχουμε ήδη αναλάβει και που είναι αδύνατο να αλλάξουν, δηλαδή να είναι στο ύψος του επιμισθίου που ίσχυε.
- Να ενημερώνονται έγκαιρα οι συνάδελφοι για τα θέματα που τους αφορούν και ιδιαίτερα όσα αφορούν παράταση των τριετιών, ανακλήσεις και μετακινήσεις, ώστε να μην έχουν πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις και να παίρνουν έγκαιρα τις αποφάσεις τους για τη συνέχιση της παραμονής τους ή όχι, την έγκαιρη συμμετοχή τους στις διαδικασίες τοποθέτησής τους στην Ελλάδα κλπ . Οι παρατάσεις να ανανεωθούν για την περιοχή κατοικίας που διαμένει ήδη ο εκπαιδευτικός.
- Να πληρωνόμαστε κάθε μήνα έγκαιρα και να μην υπάρχουν οι πολλές και μερικές φορές πολύμηνες καθυστερήσεις πληρωμών.
- Να ανακληθούν όλα τα άδικα και άνισα μέτρα που κατήργησαν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών μέσα σε λίγες μέρες, όλα όσα ανατρέπουν τις ζωές μας με δραματικό τρόπο.
- Κάθε αλλαγή που αφορά την Ελληνόγλωσση Παιδεία και εκπαίδευση στο Εξωτερικό να γίνεται μετά από ουσιαστικές και όχι προσχηματικές συζητήσεις οι οποίες να έχουν την συναίνεση των τοπικών ομογενειακών φορέων και των εκπαιδευτικών οργανώσεων. Σε κάθε περίπτωση να λαμβάνεται υπόψη το βαθύτερο Εθνικό συμφέρον και όχι μόνο στενά οικονομικά δεδομένα.

Απελπισμένο γράμμα ενός αποσπασμένου εκπαιδευτικού στην Γερμανία."

Share on Facebook