Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

"Ο Vicenh NAVARRO ξεκαθαρίζει τι κρύβεται πίσω από την κρίση των χωρών της ευρωζώνης"


"Αν και οι περισσότεροι από εμάς, δεν γνωρίζουμε τον Vicenh Νavarro, ωστόσο πρόκειται για μία προσωπικότητα που ασχολείται με την ανάλυση βασικών ζητημάτων που τίθενται στην παγκόσμια σκηνή. Ένα από αυτά είναι και η ανάλυση του ζητήματος της κρίσης των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, όπου...


αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Όπως υποστηρίζει ο ίδιος, το πραγματικό πρόβλημα δεν το δημιούργησαν οι χώρες του νότου, με τις σπατάλες τους και την έλλειψη δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αρκεί να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει δημόσια κατασπατάληση στο βαθμό που υπάρχει σε άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ, αφού τα δημόσια έξοδα των χωρών του νότου είναι πολύ χαμηλότερα συγκρινόμενα με εκείνα άλλων χωρών της ΕΕ, ενώ και τα εισοδήματά τους βρίσκονται πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο της ΕΕ.

Η βασική πηγή του προβλήματος, θα πρέπει να αναζητηθεί στο κέντρο και όχι στην
περιφέρεια, εννοώντας ότι η προσοχή θα πρέπει να στραφεί στην Γερμανία, που εδώ και χρόνια, η οικονομία της
δεν βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση, οι επενδύσεις της τα τελευταία 10 χρόνια υπήρξαν ελάχιστες, η ανεργία της συνεχώς αυξάνεται, ενώ δεν υπήρξε καμία αύξηση των μισθών, με αποτέλεσμα να υπάρχει μειωμένη εσωτερική ζήτηση.

Ωστόσο, γνώρισε μεγάλη άνθιση στο τομέα των εξαγωγών. Αυτό είχε ως συνέπεια να συσσωρευτεί πολύ χρήμα στις γερμανικές τράπεζες, που έπρεπε με κάποιο τρόπο να χρησιμοποιηθεί. Έτσι ξεκίνησε η πρακτική των δανείων στις μεσογειακές χώρες. Αυτό συνακόλουθα είχε ως αποτέλεσμα, λόγω της τεράστιας ροής χρήματος, να διογκωθεί για παράδειγμα ο κατασκευαστικός τομέας, ανεβάζοντας στα ύψη τις τιμές των ακινήτων σε πολλές χώρες του νότου.

Από την άλλη, η γερμανική τράπεζα, προέβη σε αγορές των χρεών(με υψηλό επιτόκιο) των μεσογειακών χωρών. Έτσι μεγάλο μέρος των χρεών ανήκει στις τράπεζες της Γερμανίας και ένα μικρότερο μέρος στις τράπεζες της Γαλλίας.

Όμως η έκρηξη της κατασκευαστικής φούσκας και η κρίση των βρετανικών και αμερικανικών τραπεζών, προκάλεσαν αναταραχή και στις γερμανικές τράπεζες. Και σε αυτό το σημείο βρίσκεται η «καρδιά» του προβλήματος. Οι γερμανικές τράπεζες, πρέπει πάσα θυσία να εξασφαλίσουν, ότι θα λάβουν πίσω τα χρήματα που έχουν δανείσει. Τα χρήματα που τώρα θα δανειστούν οι χώρες του νότου, αποσκοπούν στην τελική αποπληρωμή των τραπεζών των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης.

Ενδιαφέρον έχει η άποψη του ιδίου, ότι αν στη Γερμανία, είχε εκλεγεί υποψήφιος από την αριστερά, η χώρα θα είχε αναπτυχθεί οικονομικά με τέτοιο τρόπο που θα εξασφάλιζε την αύξηση της εγχώριας ζήτησης, γεγονός που θα απέφερε θετικά αποτελέσματα όχι μόνο για την γερμανική εργατική τάξη, αλλά και για όλη την ΕΕ αλλά και κυρίως για τις χώρες του νότου, αφού μία τέτοια εξέλιξη θα διόρθωνε το υπερβολικό αρνητικό έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών.

Στόχος τώρα της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και ακόμη και της τράπεζας της Ισπανίας, είναι να ληφθούν εκείνα τα μέτρα ώστε να μην πληγούν οι τράπεζες, οι οποίες έκαναν απίστευτα κέρδη μέσω , της εκμετάλλευσης τεράστιων χρεών, δημόσιων ή ιδιωτικών. Ωστόσο ανα πάσα στιγμή μπορεί να αποκαλυφθεί η αχίλλειος πτέρνα της πρακτικής αυτής.

Τελειώνοντας, ουσιαστικά την ανάλυση που έκανε ο Νavarro, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Το σίγουρο ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι αν οι χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα και αναγκάζονται να δανειστούν, θα καταφέρουν ποτέ να ξεπληρώσουν τα χρήματα στους δανειστές τους και αν όχι τι ανταλλάγματα θα ζητηθούν, σε περίπτωση που δεν θα είναι δυνατή η μελλοντική αποπληρωμή του χρέους
eurozoi.gr/"

Share on Facebook