"Αγανακτισμένη πολίτης"

"Θέλω να εκφράσω την οργή μου για μια κατάφωρη κατά τη γνώμη μου κοινωνική αδικία εις βάρος των ανέργων κυρίως αλλά και γενικά των ατόμων με χαμηλά...



εισοδήματα. Όπως θα γνωρίζετε, υπάρχουν κατηγορίες επιβατών του ΟΑΣΑ οι οποίες απαλάσσονται από την καταβολή κομίστρου για τις μετακινήσεις τους. Μια από αυτές τις κατηγορίες είναι και οι βουλευτές. Και ερωτώ: είναι δίκαιο να μην πληρώνουν εισιτήριο οι βουλευτές με τους παχυλούς μισθούς και οι άνεργοι να μη δικαιούνται την παραμικρή μείωση τιμής? Αναρωτιέμαι με ποια κριτήρια θεσπίστηκε η συγκεκριμένη διάταξη. Απόδοση τιμής? Τιμά δηλαδή το κράτος αυτούς που παίρνουν ένα σκασμό λεφτά και αρκετοί εξ’αυτών διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα και κατέκλεψαν το λαό και δεν τιμά τους πραγματικούς ήρωες αυτής της κοινωνίας, τους ανθρώπους χωρίς εργασία, και στην ουσία τους θεωρεί πολίτες β’ κατηγορίας?Θα πω και κατι άλλο. Εκτός από παιδιά, οπλίτες, αναπήρους πολέμου και ΑΜΕΑ που πιστεύω δικαίως απαλάσσονται από την καταβολή κομίστρου, απαλάσσονται επίσης και οι αστυνομικοί και το πολιτικό προσωπικό του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, πυροσβέστες, λιμενικοί και αγροφύλακες και τούτο όχι μόνο εν ώρα υπηρεσίας. Δεν έχω τίποτα απολύτως με τις συγκεκριμένες εργασιακές ομάδες απλώς κάνω τη σκέψη ότι δικαιότερο θα ήταν σαν κριτήριο απαλλαγής το εισόδημα, όπως αυτό συμβαίνει σε προηγμένες χώρες της Ευρώπης. Ή, εν πάσει περιπτώσει, στις κατηγορίες αυτές ας προσθέσει το κράτος και τους οικονομικά ασθενείς. Βέβαια θα μου πειτε, θα βαρύνει ο προϋπολογισμός, αλλά ας μην είναι πάντα οι φτωχοί που παραγκωνίζονται σ΄αυτή τη χώρα. Ας βρούν λύση οι κύριοι και κυρίες της Βουλής που στο κάτω κάτω γι΄αυτό τους πληρώνει ο ελληνικός λαός. Ας περιορίσουν τα υπέρογκα έξοδά τους. Όπως θέσπισαν τη διάταξη για τους εαυτούς τους ας κάνουν το ίδιο και για μας τους κοινούς θνητούς.
Δε νομίζω πως είμαι παράλογη, σκεφτομαι όπως και ο κοινός νους. Κάποιοι παροτρύνουν - και σωστά - τους νέους να μην αφήσουν την Ελλάδα. Εγώ έζησα χρόνια στο εξωτερικό αλλά αποφάσισα να γυρίσω από νοσταλγία για την πατρίδα μου. Δεν έχω δουλειά και τρώω στα συσσίτια της εκκλησίας. Δεν μετανιώνω που γύρισα αλλά πικραίνομαι βαθιά. Δεν θα μπορούσε το κράτος να αγκαλιάσει όλους εμάς παρέχοντάς μας τα στοιχειώδη δικαιώματα που στην υπόλοιπη Ευρώπη θεωρούνται αυτονόητα ακόμα και για τους ξένους εκτός κοινότητας? Ως πότε τελικά η Ελλάδα θα τρώει τα παιδιά της?"

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Share on Facebook