"Αισθάνομαι και εγώ την ανάγκη να πω δημόσια πόσο λυπάμαι για τον χαμό -της ψυχής του τροκτικού-,για την οικογένεια που αφήνει πίσω και πόσο οργίζομαι με τα σημεία των καιρών μας.
Η συχνή επίσκεψη στο blog σας αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μου εδώ και πολλούς μήνες μιας και ξέρω ότι εδώ θα διαβάσω ό,τι δεν τολμά να πεις κανένας μεγαλοδημοσιογράφος και ό,τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία έξω από την γυάλα της σαχλαμάρας που μας επιβάλλουν από παντο! ύ. Έχετε καταφέρει να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μας όταν όλα γύρω μας καταρρέουν. Δεχτήκατε επίθεση και μαζί με εσάς και όλοι μας που σας παρακολουθούμε. Η απώλεια αυτού του παιδιού μόνο θαυμασμό σου εμπνέει από όλα όσα γράφονται για την στάση ζωής του. Αυτοί που είναι πίσω από την δολοφονία του και αυτοί που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα σε δημόσιους επικήδειους να ξέρουν ότι σε εμάς -που αρέσκονται να μας αποκαλούν απλό κόσμο- τα γεγονότα είναι πολύ ξεκάθαρα και ας τα θολώνουν σε αναλύσεις περί τρομοκρατίας ή συνεπειών της ανώνυμης δημοσI! ?ογραφίας. Μπορεί να κοιμηθήκαμε ό! λο αI ?τόν τον καιρό αλλά δεν ναρκωθήκαμε και σιγά σιγά ξυπνάμε...."
αναγνωστης
Share on Facebook