Στο Μετρό του Αγίου Δημητρίου, ο ταξιτζής αρνείται ευγενικά την κούρσα γιατί σχολάει. Του λέω μήπως είναι στο δρόμο σου η Ηλιούπολη? Με ρωτάει αν πάω στη κηδεία του Δημοσιογράφου. Του λέω ναι, και μου ανοίγει την πόρτα.
Πως το κατάλαβες, απόρησα.
Υπάρχει άνθρωπος που ...
δεν το ξέρει, μου απαντάει.
Φτάνοντας στην είσοδο της πλατείας που ήταν παρατεταγμένες οι "συναδελφικές" κάμερες, αρνήθηκε να μου πάρει λεφτά.
Άναψε ένα κερί κι από μένα για το παλικάρι, μου είπε.
Για τον "μάρτυρα" Σωκράτη Γκιόλια, το πιο θερμό χειροκρότημα από εχθρούς και φίλους που τον τίμησαν αυτοπροσώπως στο τελευταίο του ταξίδι , ήρθε όταν δεν ήταν πια στη ζωή.
Όπως γίνεται πάντα...
http://adena-gr.blogspot.com/2010/07/blog-post_21.html
Share on Facebook