"Η κριτική της κριτικής"

"...άρχισε το φεστιβάλ
και μαζί του άρχισε και η καλοκαιρινή επίδειξη δύναμης της υποτιθέμενης κριτικής.
Ο γνωστός πόλεμος μεταξύ ψευδομεταμοντερνιστών και κλασσικιστών
(ή τουλάχιστον έτσι το παρουσιάζουν τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια,
ώστε να φαίνεται θεωρητικού τύπου, η διαφωνία)
στην ουσία, είναι η...

διάθεση των νυν κατεχόντων, να κονιορτοποιήσει οποιονδήποτε είναι

εκτός παρέας.

Φέτος όμως, δε θα μείνει αναπάντητη αυτή η επίθεση.

Από εδώ (και ευχαριστώ για τη φιλοξενία) θα ξεκινήσει κάθε βδομάδα, μία στήλη

με τον τίτλο:

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ.

Κάθε κριτική που γράφεται, θα δέχεται την αντίστοιχη κριτική της.

Ευθαρσώς και επωνύμως.

Δε θα γράφω κριτική για τις παραστάσεις (τις οποίες βεβαίως και θα παρακολουθώ),

αλλά για το ίδιο το κείμενο της κριτικής.

Θα σχολιάζω τις "θεατρολογικές παρατηρήσεις" του γράφοντος και τον τρόπο

που εκφράζει την κρίση του.

Κανείς από τους γνωστούς κυρίους ή κυρίες, δε θα γράφει πλέον,

με την ίδια άνεση που πέρδεται.

Γιατί μέχρι τώρα, αυτό γινόταν.

Φτάνει πια, αυτή η επηρμένη κατάθεση γνώμης, που αυτοανακηρύσσεται κριτική

και που (εκτός κάποιων εξαιρέσεων) μένει αναπάντητη,

προσδίδοντας κύρος σε κάποιους, που δυστυχώς δεν έχουν.

Η κριτική του θεάτρου, έχει εκπέσει σε χέρια θεατρικά αγραμμάτων

και ατάλαντων ευθυμογράφων.

Η ειρωνική γραφή, διανθισμένη με εκφράσεις πεζοδρομίου

και κρυόκωλο χιούμορ χαρούμενων ανδρών, είναι προϊόν ερμηνευτικής άγνοιας.

Γνωρίζουν πως η αρνητική κριτική και γενικά ο αρνητικός λόγος

- με λίγα λόγια, η διατυπωμένη άποψη: "ό τι βλέπω είναι αίσχος" -

πουλάει περισσότερο και γεμίζουν σελίδες με χαζοχαρούμενα σχόλια.

Ο πόλεμος άρχισε και θα κρατήσει για καιρό.

Ούτως ή άλλως δεν έχω πολλά να χάσω...

...ανήκω στους τυχερούς!

Ξέρω τους εχθρούς μου και με ξέρουν κι αυτοί

και δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να τους κάνω φίλους..."
http://mediasoup.gr/

Share on Facebook