"Μοιράζομαι με σένα και τους αναγνώστες σου την εμπειρία που είχα να λάβω μέρος ως εξεταζόμενος στη προχθεσινή (14/7/2010) συνέντευξη, που ήταν η τρίτη κατά σειρά, για τον υπ’ αριθμό Π19ΓΕΝ-20175/ΑΣ 9294/5.9.2003 διαγωνισμό του Υπουργείου Εξωτερικών. Θέμα της, η πρόσληψη ενός εμπειρογνώμονα με γνωστικό αντικείμενο τον Απόδημο Ελληνισμό.
Σημειώνω ότι η αρχική προκήρυξη ήταν για το 2003 και μαζί με άλλους επιλαχόντες, είχα περάσει από συνέντευξη. Λόγω των εθνικών εκλογών που μεσολάβησαν, ο διαγωνισμός επαναλήφθηκε το 2004, με κλήση για συνέντευξη των ίδιων επιλαχόντων. Κρίθηκε όμως άγονος. Χθες, ήταν η τρίτη φορά, καθώς η απόφαση για την πρώτη αναβολή λόγω εκλογών, είχε προσβληθεί στα δικαστήρια από κάποιον ενδιαφερόμενο.
Η χθεσινή συνέντευξη χαρακτηρίστηκε από διάφορα γεγονότα, άλλα δραματικά, άλλα ευτράπελα.
Κατ’ αρχήν, μία εκ των υποψηφίων αποκάλυψε σε όλους εμάς τους υπολοίπους ότι ήταν εκείνη που είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Αιτιολόγησε το ενδιαφέρον της, λέγοντας ότι ήταν εκείνη η οποία είχε επιλεχθεί ως κατάλληλη για τη θέση το 2003. Ισχυρίστηκε δε, ότι η διαδικασία επαναλήφθηκε το 2004 και το αποτέλεσμα της κρίθηκε άγονο, διότι «η επιτροπή ήταν μιλημένη από τη Νέα Δημοκρατία»!
Φυσικά, μου δημιουργήθηκαν ερωτήματα σαν...
τα ακόλουθα, εύλογα ή μη:
Πρώτον, εφόσον σύμφωνα με τη συγκεκριμένη υποψήφια η αξιολόγηση έμελε να τεθεί στην προκρούστεια κλίνη του κομματισμού, με την επιτροπή «μιλημένη από τη Νέα Δημοκρατία» τη δεύτερη φορά, για ποιο λόγο να μην ήταν η επιτροπή «μιλημένη από το ΠαΣοΚ» την πρώτη φορά, πιθανώς για όφελός της; Πόσο μάλλον αφού ήταν εργαζόμενη στο γραφείο του υφυπουργού Εξωτερικών του ΠαΣοΚ, όπως μας αποκάλυψε και η ίδια - εάν καταλάβαμε καλά.
Δεύτερον, εάν η επιτροπή γενικώς …«μιλιέται», γιατί να μην ήταν και η χθεσινή επιτροπή (επί κυβέρνησης ΠαΣοΚ και πάλι, εάν δεν κάνω λάθος) «μιλημένη», πάνω σε κάποιο αποτέλεσμα, από παλιά «μιλημένο» ή εκ νέου;
Τρίτον, εφόσον στην επανάληψη της διαδικασίας το 2004, εγώ, ως ένας από τους αφελείς (έτσι μας έχουν χαρακτηρίσει οι άλλοι, οι έξυπνοι) που υπάκουσαν πιστά στην καραμανλική προτροπή για «σεμνότητα και ταπεινότητα» αλλά κυρίως ως ένας άνθρωπος με αταλάντευτες ηθικές αρχές, δεν είχα φροντίσει να εκμεταλλευτώ την επιρροή της θέσης του Αναπληρωτή Γραμματέα Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης της ΝΔ που κατείχα τότε, προκειμένου να έχω τη δεύτερη επιτροπή «μιλημένη» για όφελός μου, τότε ποιος ήταν άραγε ο μασκαράς εκείνος που είχε την επιτροπή «μιλημένη» για δικό του όφελος, ή για όφελος οποιουδήποτε άλλου; Προσωπικά, πού θα ήθελα να μάθω. Έτσι, στο όνομα της σεμνότητας και ταπεινότητας!
Στη συνέχεια της χθεσινής διαδικασίας, δεν πέρασε πολλή ώρα προκειμένου να μάθουμε ότι θα εξεταζόμασταν με βάση το φάκελο που περιείχε τα στοιχεία μας του 2003. Χωρίς να έχει την παραμικρή σημασία για την Επιτροπή Εκλογής και το Υπουργείο Εξωτερικών τι είχε συμβεί στη ζωή, στην καριέρα, στην εξέλιξή μας, από τότε μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια, ότι συμπληρωματικές σπουδές και αν είχε κάνει κάποιος στο ενδιάμεσο διάστημα των 8 ετών, όποια πρόσθετη επαγγελματική εμπειρία και αν είχε αποκομίσει, δεν ενδιέφερε καν την Επιτροπή και το ΥΠΕΞ. Για την ακρίβεια, ούτε και που ρωτηθήκαμε για οτιδήποτε τέτοιο!
Επιπλέον, επί μία ώρα οι πιο τυχεροί, επί δύο και τρεις ώρες οι πιο άτυχοι, στεκόμασταν όρθιοι στο διάδρομο και περιμέναμε τη σειρά μας για να περάσουμε στην αίθουσα και να εξεταστούμε, χωρίς να υπάρχει μία καρέκλα, ή ένα σκαμπό για να καθίσουμε έστω και για λίγο. Βασανιζόμασταν επίσης από δίψα, αφού για λίγο νερό, έπρεπε να πάμε στον 7ο (!) όροφο όπου υπήρχε κυλικείο. Φυσικά, μέσα στην αγωνία του μπες-βγες των υποψηφίων, κανείς μας δεν πήγε στον 7ο. Τελικά, μπαίναμε στην αίθουσα για να εξεταστούμε κουρασμένοι, διψασμένοι και εκνευρισμένοι. Εγώ προσωπικά, έστεκα όρθιος στο διάδρομο για πάνω από δύο ώρες και όταν μπήκα στην αίθουσα, όχι μόνο ήμουν εξουθενωμένος, με το στόμα κολλημένο από τη δίψα, αλλά είχα χάσει κάθε αυτοσυγκέντρωση από τον εκνευρισμό της υποβολής όλων μας σε μία αντιμετώπιση τύπου Άμπου Γκρέιμπ (Abu Ghraib). Δεν θέλω καν να φανταστώ πόση ταλαιπωρία ένιωθαν κάποιοι υποψήφιοι που είχαν έρθει σε αυθημερόν ταξίδι από πόλεις της Ελληνικής Περιφέρειας.
Τέλος, υπήρχε και το σύνηθες κερασάκι πάνω σε όλη αυτή την τούρτα των δυσάρεστων εκπλήξεων.
Τις δύο προηγούμενες φορές είχαμε όλοι μας εξεταστεί καθαρά και μόνο πάνω σε θέματα Αποδήμων, καθώς σε αυτό το γνωστικό αντικείμενο αναφέρεται η θέση του εμπειρογνώμονα που είχε προκηρυχθεί το 2003. Χθες, κρατούντα ρόλο έπαιξαν τα άσχετα με το φάκελο «Ελληνική Ομογένεια» ερωτήματα ενός κυρίου, το όνομα του οποίου δυστυχώς αγνοώ, διότι απλά ουδείς από την Επιτροπή Εκλογής είχε την ευγένεια να μας συστηθεί.
Ο εν λόγω κύριος, έχοντας προφανώς την έγνοια να επιβεβαιώσει ότι είναι επιστήμων, κάτι που φανέρωσε ανάμεσα στα συμφραζόμενά του κάποια στιγμή αναφέροντας «εγώ είμαι εμπειρογνώμων, δηλαδή επιστήμων», επέμενε σε θεωρητικά ερωτήματα και ορισμούς της Πολιτειολογίας. Δε γνωρίζω εάν νόμιζε πως εξέταζε πανεπιστημιακούς τελειόφοιτους. Αν και αυτή η σκέψη, μου καλλιεργήθηκε πιο έντονα στη συνέχεια, όταν διαμαρτυρόμενοι στη Γραμματέα της Επιτροπής οι περισσότεροι υποψήφιοι για το γεγονός ότι αν και σαραντάρηδες και σαρανταπεντάρηδες στην ηλικία υποβαλλόμασταν στο απίστευτο μαρτύριο της ορθοστασίας, εισπράξαμε την ακόλουθη απάντηση που μας άφησε πραγματικά εμβρόντητους: «Όταν δίνατε στο πανεπιστήμιο προφορικά μάθημα, δεν περιμένατε ώρες απ’ έξω»;
Πάντως, σε ότι αφορά εμένα προσωπικά, τις νύχτες που μελετούσα γι’ αυτή τη συνέντευξη (καθώς σε όλη τη διάρκεια της ημέρας είμαι σκληρά εργαζόμενος στην ιδιωτική αγορά) εστίασα στο να φρεσκάρω τις γνώσεις μου συγκεκριμένα πάνω στα Θέματα Αποδήμων και όχι να ανατρέξω στα παλιά μου φοιτητικά συγγράμματα. Φαντάζομαι κάτι αντίστοιχο έκαναν και οι άλλοι υποψήφιοι, οι οποίοι επίσης δήλωσαν απολύτως αιφνιδιασμένοι από τις περίεργες, κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό, ερωτήσεις του εν λόγω κυρίου. Παρεκτός και αν είχαμε πάλι τίποτα περίεργα … «μιλήματα». Υπόσχομαι πάντως στον ανώνυμο εξεταστή (και επιστήμονα φυσικά), ότι εάν με τη δική του ψήφο καταλάβω μία υπηρεσιακή θέση παρόμοια προνομιακή με τη δική του, μόνιμη, καλά αμειβόμενη και στη βάση του συνήθους ωραρίου υποθέτω, τότε θα έχω την άνεση και τον χρόνο να καθίσω πλάι του και να κάνουμε παρέα μία γερή επανάληψη θεωριών και ορισμών: από Πολιτειολογία, έως Ιστορία της Τέχνης -αν του κάνει κέφι.
Όσο για τα θέματα των Αποδήμων Ελλήνων, ποιος τα λογαριάζει αλήθεια;
Με εκτίμηση
Υ.Γ.: Δράττομαι της ευκαιρίας, να συγχαρώ τον κύριο Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος πέρα από πρωθυπουργός είναι και υπουργός Εξωτερικών, για όλα τα παραπάνω. Θα του ήταν ενδεχομένως χρήσιμο να διερευνήσει εάν και κατά πόσο με τις ερωτήσεις και την εν γένει στάση της η Επιτροπή, φάνηκε προσανατολισμένη στην επιλογή ενός εμπειρογνώμονα κατάλληλου για να υπηρετήσει τη «νέα στρατηγική για τους Αποδήμους» την οποία εξήγγειλε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε σε ομογενειακά μέσα της Νέας Υόρκης".
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Share on Facebook