"«Δεν συμφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»
Με αυτή την αυτονόητη ελευθερία λόγου μεγάλωσε η δική μου γενιά. Τόσο αυτονόητη, που ποτέ δεν κατάλαβα την μάνα μου κάθε φορά που εναντιωνόμουν σε καθηγητή στο σχολείο, που μου ‘λεγε «μην μιλάς, θα σε διώξουν, μην μιλάς θα σε κόψουν». Και θύμωνα ακόμα περισσότερο μαζί της και...
φωνάζοντας της έλεγα:
«Aυτός δηλαδή θα είναι ο αντίλογός τους στις δικές μου απόψεις, η τιμωρία; Αν δεν έχουν επιχειρήματα για να με αντικρούσουν θα καταφύγουν στη βία της εξουσίας; Αν δεν μπορούν να κάνουν διάλογο μαζί μου θα με φιμώσουν για παραδειγματισμό;»
«Εγώ για το καλό σου το λέω, για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο» μου απαντούσε και έσκυβε στη δουλειά της.
Ποτέ δεν φοβήθηκα την εξουσία και την τιμωρία της, δεν έσκυψα το κεφάλι σ’ αυτήν. Η τιμωρία τους θα ήταν έπαινος για μένα και φόβος γι’ αυτούς.
Η αλαζονεία της εξουσίας επιβάλλεται με τα όπλα. Ορατά και αόρατα.
Εξουσία και αντιεξουσιαστές. Οι δύο άκρες του κύκλου που ενώνονται, για να γίνουν ένα.
«Τον νου σου ρε! Στο μυαλό είναι ο στόχος.»"
http://mediasoup.gr/
Share on Facebook