"Είμαι εγγυος στο δευτερό μου παιδί και δοξάζω το Θεό που ο άντρας μου εναι αγροτης.
Αν τον έχανα δεν ξέρω τι'θα κανα...
Μάλλον τα παιδιά μου θα μένανε ορφανά και από τους δυο γονείς αφού η θα τρελενόμουνα η θα έπιανα τις πέτρες η όπλο.
Τι γίνεται...τα'χω χάσει, τι να μάθω εγώ στα αγόρια μου μεθαύριο αν μου ζητήσουν να πάνε στην Αθήνα...
Τι να τους πω;;;;
Οτι πρέπει σ'όλη τους τη ζωή να φοράνε "φούστα" και να λένε ψέματα για να μη φύγουν αφίνοντας και αυτοί πίσω τους μωρά παιδιά;;;
Φοβάμαι.
Φοβάμαι.
Φοβάμαι.
Κλοτσάει το παιδί στην κοιλιά μου και όταν μου τη χαιδευει ο άντρας μου νιωθω ασφάλεια.
Δύστυχη γυναίκα.
Σταθείτε δίπλα της όσοι τη γνορίζετε.
Δε ζω στην Αθήνα αλλά όσοι είστε να πατε στην κηδεία αύριο."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
Share on Facebook