"Σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες έξω από τα Γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όπου συρρέουν αδιόριστοι εκπαιδευτικοί για να υποβάλλουν αιτήσεις, προκειμένου να διοριστούν ως Αναπληρωτές ή Ωρομίσθιοι. Κι αυτό γιατί η προθεσμία 6 εργάσιμων ημερών που δόθηκε από...
το Υπουργείο Παιδείας, η οποία εκπνέει αύριο (2 Ιουλίου 2010) – μαζί με τις ελπίδες χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών-, και εκπνέει ότι ώρα αποφασίσει το κάθε Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, προφανώς και δεν επαρκεί.
Το ιλαροτραγικό είναι ότι πολλοί υποψήφιοι, στην προσπάθειά τους να προλάβουν να υποβάλουν τα χαρτιά τους, πηγαίνουν και περιμένουν σε ουρές έξω από τα Γραφεία από τις 5.00 π.μ., έτσι ώστε στις 7.00 π.μ. που θα ανοίξει το Γραφείο να προλάβουν να πάρουν αριθμό προτεραιότητας!!! ως το 70, καθώς μόνο 70 αιτήσεις καθημερινά δέχεται το Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Νέας Ιωνίας. Και πρέπει να λέμε και ευχαριστώ, γιατί άλλα Γραφεία δέχονται 30 με 40 αιτήσεις και πολλές είναι!!!, όπως μας εξήγησαν. Τα «μπακαλο-χαρτάκια προτεραιότητας» εξαντÎ!
�ούνται γύρω στις 6.30 με 7.00 π.μ. Μετά από αυτό, περίπου στις 9.00 π.μ. αρχίζουν να δέχονται αιτήσεις. Και ως τις 2.30 το μεσημέρι περίπου, 5 άτομα που χειρίζονται τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές έχουν πάρει 70 αιτήσεις!!! (Δηλαδή κάθε χειριστής περνάει περίπου 12 αιτήσεις σε 5 ώρες!!!) Και δεν γίνεται να επισπεύσουν τη διαδικασία, γιατί το σύστημα αργεί και μπορεί και να πέσει, όπως μας τόνισαν. ( Όχι το εκπαιδευτικό σύστημα φυσικά, αφού αυτό, ούτως ή άλλως, βρίσκεται στην κατάσταση που όλοι βιώνουμε). Δεν γίνεται επίσης να εργαστούν περισσότερο γι!
ατί δεν πληρώνονται και υπερωρίε!
ς. Πα
ράλληλα, έχουν και μια Λίστα Εφεδρικών; (κάπως έτσι την έχουν βαφτίσει), που γράφονται εκεί γύρω στα 150 άτομα κάθε μέρα. Εκεί, στη «Λίστα του Σωφρονισμού», γράφονται από το Γραφείο οι υπναράδες που κοιμούνται ως τις 5.00 το πρωί οι τεμπέληδες!, οι αδιάφοροι που πηγαίνουν μετά τις 7.00΄, όσοι δεν θέλουν να ταλαιπωρούν τους γέροντες γονείς τους και δεν τους στέλνουν να στηθούν στην ουρά γι’ αυτούς, ή όσοι δεν έχουν προλάβει να σπρώξουν αρκετά το πρωί στις 6.00 για να προλάβουν να πάρουν νούμερο π.Ε. (προ Εβδομήντα δηλαδή ) και όχι μ.Ε.
« Όλη τη νύχτα θέλω να μείνεις άυπνος για χάρη μου. Και το ξημέρωμα θα σε ανταμείψω. Και έχει υπόψη σου ότι αν αργήσεις δύο λεπτά, δεν θα προλάβεις ούτε καν το 69»
Αφού, λοιπόν, έχεις πάει δύο και τρεις φορές στη διάρκεια της 6ήμερης προθεσμίας (5ήμερης κατ’ ουσία, καθώς εντός της προθεσμίας, ήταν και μία μέρα απεργία) και περιμένεις ως τις 2.30 το μεσημέρι, μήπως και οι 70 αιτήσεις εισέλθουν πιο γρήγορα στο σύστημα, και προλάβουν να καταχωρηθούν κι άλλες, όπως σου έχουν πει, γύρω στις 2.30 μ.μ. τελικά κλείνουν οι πόρτες, γιατί δεν πρόλαβαν. (Μα αυτό το δημόσιο σχεδόν σε όλες τις υπηρεσίες του στην οριζόντια και κάθετη δομή του να μην προλαβαίνει σχεδόν ποτέ!) Το ωραίο είναι ότι σκίζεται και η «Λίστα το!
υ Σωφρονισμού» γιατί, όπως μας ενημέρωσαν, δεν μπορεί να ισχύσει και να πάμε ανθρώπινα την άλλη ημέρα στις 9.00 το πρωί να υποβάλουμε την αίτησή μας, γιατί αυτοί που θα καταφέρουν να μην κοιμηθούν το βράδυ και να είναι εκεί στις 5 το πρωί, θα μέμψουν το Γραφείο ότι στη Λίστα είναι οι δικοί τους, δηλαδή «τα ρουσφέτια» καταλάβατε. (Τρίτο Γραφείο, μην ανησυχείς. Γνωρίζουμε ότι τα ρουσφέτια, δεν γράφονται στις Λίστες ούτε περιμένουν Αριθμό Προτεραιότητας. Τι σόι ρουσφέτια θα ήταν, άλλωστε, αν ήταν να περιμένουν στις ουρές. Αφήστε που αυτά δεν !
γίνονται στο χώρο της Παιδείας. Εί!
δατε
, για παράδειγμα, εσείς ποτέ κανέναν να διοριστεί εκτός Α.Σ.Ε.Π.; Είδατε ποτέ εκπαιδευτικό να παίρνει μόρια από δυσπρόσιτο σχολείο και να υπηρετεί στην Αθήνα;)
Εύλογες απορίες:
1/Γιατί δεν ισχύει ΜΙΑ Κατάσταση με μοναδικό αύξοντα αριθμό όπου θα εγγράφεται κάθε υποψήφιος που πηγαίνει να υποβάλλει τα χαρτιά του; Και ανάλογα με την απορρόφηση από το σύστημα να προσέρχεται ο καθένας, κάποια μέρα ή ώρα ώστε να εξυπηρετείται εντός εύλογου χρόνου;
2/ Γιατί η διαδικασία που ισχύει αυτές τις ημέρες δεν γίνεται να ισχύσει όλο το χρόνο ή για κάποιους μήνες και απλά να συμπληρώνονται κάποια δικαιολογητικά και τα αντίστοιχα μόρια που ενδέχεται κάποιος να έχει πάρει με τη λήξη του Σχολικού Έτους;
3/ Γιατί κάθε χρόνο είναι ανάγκη να υποβάλλουμε εκ νέου τα χαρτιά μας;
4/ Γιατί και ποια εγκύκλιος αναφέρει να ισχύει αυτή η ευτελής και «αυθαίρετη» διαδικασία με τους Αριθμούς Προτεραιότητας;
5/ Γιατί υπάρχει η Εφερδρική Λίστα για όσους δεν έχουν χαρτάκι με αριθμό προτεραιότητας ως το 70, αφού τελικά σκίζεται καθημερινά και κανείς δεν εξυπηρετείται;
6/ Γιατί και ποιος αποφασίζει πόσες αιτήσεις θα δεχθούν κάθε ημέρα; Και τι γίνεται με όσους δεν προλάβουν να υποβάλουν τα χαρτιά τους; Απλά δεν έχουν καμία πιθανότητα να επιλεγούν, ή να εργαστούν, ενώ αυξάνονται οι πιθανότητες να προσληφθούν τα 350 άτομα που υπέβαλαν συνολικά αίτηση εντός των 5 ημερών και είχαν τη δυνατότητα να είναι έξω από το Γραφείο στις 5 το πρωί...
7/ Αξίζει όλη αυτή η χρονοβόρα και ψυχοφθόρα, αν όχι ευτελής, διαδικασία, αξίζει να δαπανώνται όλες αυτές οι εργατο-ώρες εκ μέρους εργαζομένων στο Υπουργείο για 40 ως 70 αιτήσεις την ημέρα, και ο χαμένος χρόνος των εκπαιδευτικών που περιμένουν εν τέλει άσκοπα;
8/ Γιατί δεν υπάρχει η δυνατότητα, έστω, ηλεκτρονικής υποβολής των αιτήσεων;
Πάνω απ’ όλα, αξίζει ο εκπαιδευτικός κόσμος να αυτοϋποτιμάται τόσο με το να πηγαίνει από τις 5.00 τα χαράματα και να παίρνει «μπακαλο-χαρτάκια προτεραιότητας» και αυτό να θεωρείται λύση ή να γίνεται αποδεκτό από κάποιους άλλους εκπαιδευτικούς που μοιράζουν τα χαρτάκια;
9/ Γιατί τουλάχιστον δεν δίνεται παράταση μερικών ημερών ώστε να προλάβουν να υποβάλουν αίτηση όλοι οι ενδιαφερόμενοι, ή δεν παρατείνεται το ωράριο υποβολής αιτήσεων;
Πού πας, ανυποψίαστε εκπαιδευτικέ;
-Μόνο αν είσαι έτοιμος για όλα, για τολμηρές συμπεριφορές, άνευ όρων και ορίων, έλα. Κοινώς, πού πας να υποβάλεις αίτηση χωρίς να «σπρώξεις», να «φτύσεις» και να «τσουρομαδήσεις» αυτούς που είναι πριν από σένα; Ρίξε καμιά «κλωτσιά» κι εσύ, μπορείς!!!
-Πώς τολμάς να πηγαίνεις να συνωστίζεσαι στο 3ο Γραφείο Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Β΄ Αθήνας, στη Νέα Ιωνία, όταν, όπως μας ενημέρωσαν από εκεί, μπορούμε να πάμε σε άλλα Γραφεία, όπως στον Ασπρόπυργο, στην Ελευσίνα, στα Μέγαρα, στη Νέα Πέραμο, στο Κορωπί, στη Λούτσα, στον Άγιο Στέφανο, στο «Μη χειρότερα» που δεν έχουν και πολλές αιτήσεις; (Ήταν και ευγενέστατοι οι άνθρωποι. Μας έδωσαν και φωτοτυπίες με τις Διευθύνσεις των άλλων Γραφείων).
-Εν τέλει, πώς τολμάς να πιστεύεις ότι το εκπαιδευτικό σύστημα -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- σέβεται τον εαυτό του; Αν τον σεβόταν έτσι θα ήταν η Ελλάδα;
Απορία: υπάρχει άνθρωπος που έχει εξουσία, που σέβεται τον εαυτό του και νιώθει σημαντικός με όλη αυτή την κατάσταση;"
Αναγνώστης
Share on Facebook