Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

"Μερικές "ενοχλητικές" αλήθειες"


"Η αλήθεια είναι μία και μη αμφισβητήσιμη: «Το 70% των αναγνωστών- φίλων του troktikou δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο Σωκράτης Γκιόλιας» όχι τουλάχιστον πριν από τη δικαστική διαμάχη με τον Τρυανταφυλλόπουλο. Ναι είμαι (ήμουν) και εγώ μέσα σε αυτό το ποσοστό. Το θέμα δεν είναι αν κάποιος αγιοποιήθηκε έγινε ίνδαλμα, καθημερινή κουβέντα σε πηγαδάκια, παρέες κλπ. Το θέμα είναι τι έκανε αυτός για να αξίζει τόσο ντόρο...
και για την ακρίβεια τι έκανε για να αξίζει της προσοχής μας.
Σε μία εποχή του ωχαδελφισμού και της αδιαφορίας προς τον συνάνθρωπο, του εμπαιγμού και της υπεροψίας από κάθε εξουσία προς το λαό, της μετριότητας της ενημέρωσης ήταν αυτός που με (διαπιστωμένο πλέον) κίνδυνο της ζωής του απαίτησε και κυρίως προσέφερε κάτι το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ σε μία Δημοκρατία : «Ελεύθερη γνώμη και έκφραση», και εφάρμοσε ανοικτά το πασίγνωστο πλέον «Όλα στο φώς» που λυμαίνονται και κακοποιούν τόσα χρόνια τα κόμματα. Εγώ ο ανώνυμος απέκτησα φωνή και τα 15 λεπτά δημοσιότητας που μου αναλογούσαν κατά τον Andy Warhol μεταφράστηκαν σε κείμενα που πονούσαν την εξουσία, ένιωσα ότι έχω φωνή και δύναμη να ακουστώ. Τελικά θα προτιμήσω να μείνω ανώνυμος σε όλη αυτή την διαδικασία αλλά όχι αμέτοχος.
Ισως τελικά ο Σωκράτης να ξεχαστεί από εμάς σε λίγα χρόνια όπως ξεχάστηκαν τόσοι άλλοι, ίσως πάλι και όχι. Ένα όμως είναι σίγουρο κάποιοι πρέπει να αρχίσουν να νιώθουν άβολα γιατί το μαγικό μονοπάτι της ανωνυμίας που χάραξε για όλους εμάς τώρα αρχίζει να γίνεται λεωφόρος.

Υ.Γ. κα Βαγιάννη δεν πρόκειται να ξοδέψω ούτε γραμμάριο φαιάς ουσίας για να απαντήσω στο κείμενο σας. ΑΠΛΑ ΑΠΑΞΙΩ"

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ








Share on Facebook