Παιχνίδι σε βάρος της μαχητικότητας του Ελληνικού Στρατού - Ο ρόλος της ΕΑΒ

Μία εξέλιξη που καταδεικνύει, αν μη τι άλλο, ότι οι κρατικές αμυντικές βιομηχανίες ενίοτε εξυπηρετούν, ηθελημένα ή αθέλητα, συμφέροντα ξένων εταιρειών σε βάρος ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών, αλλά και της ασφάλειας της χώρας, σημειώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες...



στο πρόγραμμα του νέου ΤΟΜΑ BMP-3HEL. Συγκεκριμένα η ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία), με επιστολή της στη ΓΔΑΕΕ κι ενώ μετά από δύο χρόνια το πρόγραμμα βρίσκεται στο «παρά 1΄» της υπογραφής του, πρότεινε να αναλάβει την κατασκευή του Συστήματος Διοίκησης Ελέγχου (ΣΔΕ) ΗΝΙΟΧΟΣ της RDE (Rheinmetall Defence Electronics) για το BMP-3HEL. Με κόστος το 1/10 του κόστους που η RDE χρέωσε το ελληνικό δημόσιο πριν από έξι χρόνια! Μέχρις εδώ, κανένα πρόβλημα, αν εξαιρέσουμε ότι η ΕΑΒ έχει τόση εμπειρία στην κατασκευή ΣΔΕ, όση έχει και στην παραγωγή πυρομαχικών!
Επίσης αν εξαιρέσουμε και το γεγονός ότι η ΕΑΒ όποιο πρόγραμμα αναλαμβάνει να υλοποιήσει κατά κανόνα το παραδίδει με τέτοια χρονική καθυστέρηση που η τεχνολογία του προγράμματος βρίσκεται σε…αποδρομή. Χαρακτηριστική η περίπτωση του συστήματος επικοινωνειών ΕΡΜΗΣ ΙΙ του ελληνικού Στρατού που απλώς ουδέποτε παραδόθηκε από την ΕΑΒ!

Το πιό εντυπωσιακό στοιχείο της επιστολής στην ΓΔΑΕΕ είναι η κοστολόγηση της πρότασης για το ΗΝΙΟΧΟΣ.

Λοιπόν η ΕΑΒ με την μηδενική εμπειρία κατασκευής ανάλογων συστημάτων, χωρίς να έχει κάνει ποτέ τεχνική μελέτη για ΣΔΕ, την μηδενική γραμμή παραγωγής, την μηδενική εμπειρία εγκατάστασης και ανύπαρκτης γνώσης δοκιμών λειτουργικότητας τέτοιων συστημάτων, αλλά και με ΕΠΑ άνω του 50%, ζήτησε για όλη αυτή την διαδικασία (αγορά τεχνογνωσίας, γραμμή παραγωγής, ανάπτυξη πρωτοτύπου, ολοκλήρωση του συστήματος στο όχημα, διασύνδεση του συστήματος με τους λοιπούς αισθητήρες του οχήματος, τις επικοινωνείες κλπ), το ποσό των 45.000 ευρώ ανά σύστημα!

Σχεδόν δέκα φορές κάτω από το ποσό που κοστολόγησε και φυσικά πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο στην κατασκευάστρια του ΣΔΕ ΗΝΙΟΧΟΣ, την RDE πριν από 6-7 χρόνια! Τότε, το 2003, το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στην RDΕ, το ποσό των 404.000 ευρώ για κάθε σύστημα που εγκαταστάθηκε στα LΕΟ2HEL!

Από τα 404.000 ευρώ, τώρα η ΕΑΒ ζητεί 45.000 ευρώ για το ίδιο σύστημα, με την RDE εξοφλημένη, φυσικά...

Εδώ δύο τινά συμβαίνουν: Είτε η RDE εξαπάτησε τότε το ελληνικό δημόσιο και θα πρέπει να μηνυθεί για αισχροκέρδια, αλλά και να εισαχθεί ση black list του υπουργείου Εθνικής Άμυνας - κάτι που δεν πιστεύουμε ότι συμβαίνει - είτε η νυν διοίκηση της ΕΑΒ θα πρέπει να ελεγχθεί άμεσα για το περιεχόμενο της επιστολής της. Περίπτωση να κοστίζει σήμερα το ΗΝΙΟΧΟΣ 45.000 ευρώ, απλώς δεν υπάρχει.

Βέβαια, ουδέποτε θα ελεγχθεί η νυν διοίκηση της ΕΑΒ, γιατί σε λίγες ημέρες η νυν διοίκηση της ΕΑΒ θα είναι παρελθόν, η δε επιστολή όμως μένει... Δεν είναι δυνατόν να δεχθεί κάποιος ότι ένα σύστημα μάχης πριν από έξι-επτά χρόνια στοίχιζε 10 φορές περισσότερο από ότι σήμερα και μάλιστα με τις απαραίτητες αναβαθμίσεις του. Απλώς γίνεται το γνωστό παιχνίδι που έχει γίνει και άλλες φορές με απίθανες προσφορές κρατικών εταιρειών που απλώς είναι "λαγοί" ξένων συμφερόντων.

Σημειωτέον ότι όπως αναφέρουν πηγές της ΓΔΑΕΕ, η ΕΑΒ, ούτε καν γνωρίζει την εσωτερική διαμόρφωση του BMP-3HEL, αλλά και τις ανάγκες διασύνδεσης των μεταξύ τους συστημάτων, προκειμένου να είναι δυνατή η εξαγωγή κοστολογίου για το ΗΝΙΟΧΟΣ.

Τι έχει συμβεί λοιπόν στην περίπτωση αυτή και υπάρχει αυτή η εξέλιξη: Για το Σύστημα Διοίκησης Ελέγχου του BMP-3HEL, από την αρχή η ΓΔΑΕΕ είχε καταστήσει σαφές στους Ρώσους ότι θα ήταν ελληνικής παραγωγής και συμβατό με το ΗΝΙΟΧΟΣ που έχει εγκατασταθεί στα LEO2HEL.

Οι Ρώσοι δέχθηκαν την ελληνική απαίτηση και κατατέθηκαν διάφορες προτάσεις, με πλέον σοβαρές αυτές της INΤRACOM για το iBMS και της THEON για ένα δικό της σύστημα.

Ουδέποτε στα δύο χρόνια που διαρκούν οι συνομιλίες για την βιομηχανική συμπαραγωγή του BMP-3HEL, η ΕΑΒ πρότεινε την ανάληψη του προγράμματος του ΣΔΕ και πως θα μπορούσε άλλωστε αφού η τεχνογνωσία της, όπως και οι γραμμές παραγωγής της είναι ανύπαρκτές, όπως ήδη αναφέραμε. Όπως σημείωνε στέλεχος της ΓΔΑΕΕ «Πιό εύκολα θα μπορούσε να κατασκευάσουν τα ΕΑΣ το ΣΔΕ, παρά η ΕΑΒ».

Αντίθετα η RDE ξεκίνησε συνομιλίες με την INTRACOM για την εκ νέου πώληση του ΗΝΙΟΧΟΣ (στο LEO2HEL η ελληνική εταιρεία ήταν υποκατασκευαστής πριν αναπτύξει το δικό της σύστημα), οι οποίες όμως δεν κατέληξαν πουθενά, με την RDE να «απειλεί» ότι δεν θα απελευθερώσει τα πρωτόκολλα για διασύνδεση των LEO2HEL με το BMP-3HEL, οπότε δεν θα καταστεί δυνατή η η διασύνδεση ΗΝΙΟΧΟΥ με iBMS (στο μεταξύ κατασκευαστές, ΓΕΣ και υπουργείο είχαν επιλέξει το iBMS ως το σύστημα διαχείρισης μάχης του ΤΟΜΑ).

Όταν οι συνομιλίες με την ΓΔΑΕΕ και την ΙΝTRACOM κατέληξαν σε αδιέξοδο λόγω των «υπερβολικών», κατ’αυτούς, απαιτήσεων της γερμανικής εταιρείας, φαίνεται ότι βρέθηκε «άλλο μονοπάτι», για τους Γερμανούς, η ΕΑΒ. Οχι όμως τόσο για να πουληθεί ο ΗΝΙΟΧΟΣ, όσο για να καθυστερήσει και να «χαλάσει» τελικά το πρόγραμμα.

Γιατί με 45.000 ευρώ ανά σύστημα το μόνο που αγοράζει κανείς, όχι μόνο στον ΗΝΙΟΧΟ, αλλά και σε άλλα συστήματα ΣΔΕ διεθνώς, είναι το hardware, το κουτί και τα περελκόμενά του, δηλαδή.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Rheinmetall είναι ο μεγάλος χαμένος από την επιλογή του BMP-3HEL, ως το νέο ΤΟΜΑ του Ελληνικού Στρατού, αφού απώλεσε την προμήθεια των 450 μεταχειρισμένων Marder A3, που είχαν συμφωνηθεί αρχικά να αποκτηθούν από τον Ε.Σ. Όπου βέβαια και θα εγκαθίστατο το ΗΝΙΟΧΟΣ.

Από εκεί και πέρα όταν κατατίθεται μία πρόταση εκτός πάσης οικονομικής λογικής (έστω και αν εκθέτει την RDE σε ότι αφορά την προμήθεια του ΗΝΙΟΧΟΣ στο LEO2HEL), μπορεί να καθυστερήσει το πρόγραμμα του BMP-3HEL λόγω της αναγκαστικής αξιολόγησής του (όλα αυτά στο παρά 1΄ της υπογραφής κύριας σύμβασης).

Έτσι ή αλλιώς ουδείς πρόκειται να λογοδοτήσει από τη νυν διοίκηση της ΕΑΒ, η οποία εκτός του γεγονότος ότι ουσιαστικά έχει πτωχεύσει την ΕΑΒ (η εταιρεία ζει μόνο χάρη στα κρατικά κονδύλια), σε μερικές ημέρες θα είναι πλέον παρελθόν, με δεδομένη της κυβερνητική αλλαγή. Όμως η επιστολή του στυλ «όλα τα σφάζω και όλα τα μαχαιρώνω» για 45.000 ευρώ, θα μείνει...

Δεν είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα όπου κρατικές εταιρείες του αμυντικού τομέα «συνεργάζονται», για να το πούμε κομψά, με ξένες εταιρείες, πολλές φορές χωρίς καν να αντιλαμβάνονται τα συμφέροντα που εξυπηρετούν. Αυτή όμως η περίπτωση ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Πέρα όμως από το θέμα της τιμής υπάρχουν και άλλα ερωτήματα που χρήζουν μιας καλής απάντησης όπως :

• Πώς δύναται να επιτευχθεί η δεδηλωμένη ΕΠΑ σε προϊόν που είναι «έτοιμο – προς επίδειξη διαλειτουργικότητας» και που κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι λογισμικό το οποίο θα αγοραστεί έτοιμο από την RDE;

• Με τι τεχνικά στοιχεία που αφορούν το όχημα BMP-3 η εταιρεία ΕΑΒ μελέτησε και κοστολόγησε τις εξειδικευμένες απαιτήσεις διασύνδεσης, και εγκατάστασης του ΗΝΙΟΧΟΣ στο BMP-3, ώστε να είναι σε θέση να κάνει προσφορά;


• Πως, πότε και από ποιόν το ΣΔΕ ΗΝΙΟΧΟΣ διασυνδέθηκε στο BMP-3 και στην νέα επικοινωνιακή πλατφόρμα για τα BMP-3 και με ποιά τεχνικά στοιχεία, ώστε να είναι έτοιμο για επίδειξη;

Όλα αυτά βέβαια, ένα θύμα έχουν: Όπως και στην περίπτωση του ολοκληρωμένου συστήματος επικοινωνιών ΕΡΜΗΣ ΙΙ και της αμαρτωλής σχέσης EAB-Siemens, έτσι και τώρα το θύμα θα είναι ο Ελληνικός Στρατός και η γενικότερη αμυντική ικανότητα της χώρας...

defencenet.gr

Share on Facebook