"Είτε μείνετε εδώ είτε φύγετε να είστε πάντα αξιοπρεπείς"

"Ονομάζομαι Άννα και είμαι 29 ετών. Σπούδασα σε ελληνικό πανεπιστήμιο αλλά ποτέ δεν βρήκα δουλειά στο αντικείμενο μου. Δουλεύω από τα 17 μου και με τα λεφτα που έπαιρνα μετα βίας μπορούσα να βάλω 80-100 ευρώ στην άκρη το μήνα. Πριν 1 χρόνο παντρεύτηκα σε ένα ξωκλήσι με στενούς συγγενείς αφού τα οικονομικά μας δεν επέτρεπαν δεξιώσεις στο island ή κάπου αλλού. Πριν 2 μήνες απέλυσαν τον σύζυγό μου από την δουλειά ...
λόγω πολυάριθμου προσωπικού και το κατάστημα που δούλευα ως πωλήτρια έκλεισε την προηγούμενη εβδομάδα λόγω χρέους.
Η Ελλάδα ήταν για μένα πάντα η χώρα του φωτός, του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Ποσο αφελής ήμουνα. Όσο δύσκολα χρόνια κι αν πέρασα διεκδικώντας τα προς το ζην πάντα ήλπιζα πως θα τα καταφερω. Δεν αρκει όμως αυτό…Γιατι στην Ελλαδα φροντισαν να μην τα καταφερει κανεις…Πουλησαμε τα έπιπλα μας και το σπίτι μας κοψοχρονιά σε έναν Ιταλό. Την άλλη βδομάδα φεύγουμε ΟΡΙΣΤΙΚΑ για άλλη χώρα. Μια ξαδέλφη μου, είπε ότι μπορει να μας βρει δουλεια στο εστιατοριο που είναι υπευθυνη. Τρεις κι εξηντα και πάλι….Ευχαριστώ την μάνα μου και τον πατέρα μου που μου έμαθαν πάνω απ’ όλα την αξιοπρεπεια. Το μονο που με ποναει είναι που τους αφηνω πισω…Φύγε κοριτσι μου και μην σε νοιαζει, συγγνωμη που δεν μπορουμε να σου προσφερουμε περισσοτερο. Οι γονεις μου εζησαν δυσκολα χρονια μεσα στην φτωχια και τωρα βλεπουν εμενα να βιωνω το ιδιο..Δεν θελω να στεναχωρεσω κανεναν με αυτό το γραμμα, θελω μόνο να δωσω ελπιδα σε ολους αυτους που παλευουν να μην το βαζουν κατω. Ειτε μεινετε εδώ, ειτε φυγετε σε άλλη χωρα όπως εγω κι ο αντρας μου να ειστε παντα αξιοπρεπεις και περηφανοι.
Στην χώρα που με βία με εξόρισε θα επιστρεψω μονο για λιγες μερες καποια στιγμη για να δω την οικογενεια μου. Αντίο Ελλάδα, χώρα του σκότους…"

ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ


--------------------------------
Άννα είμαι συνομιληκος σου,να ξέρεις ότι απο την στιγμή που θα είσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς όπου και να πατε,θα έχετε για πατρίδα την μεταξύ σας αγάπη και για μέλλον τον κοινό σας στόχο,απο ότι κατάλαβα μάλλον προς το παρόν είστε ατεκνοι,να κανετε και παιδια και να ευτυχησετε.σας εύχομαι ολόψυχα να είναι μικρά τα κύματα που θα συναντήσετε και μεγάλες οι στεριες που θα ξαποστενετε,και μη μασάς πριν 5 χρόνια είχα φύγει και γω για Δουλεια στο Λονδινο,λόγω όμως της αφελειας των 25 τότε ετών επέστρεψα,αλλά πλέον....ευοιμαζω βαλίτσες μονάχα για πάρτη μου στα μεγάλα νησιά του μυαλού και του χάρτη μου.ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.

-----------------------------------
Διαβασα το κειμενο σας και πραγματικα συγκινηθηκα, σας ευχομαι σε οποιο κρατος και να πατε να βρειτε αυτο που πραγματικα δεν σας εδωσε η ελλαδιτσα μας! Γι αυτο παντως που πρεπει να ειστε περηφανη ειναι η θρησκεια μας, καλο ταξιδι μεσα απο την καρδια μου!!!!!!!!!!!
----------------------------------
ο,τι έχουν πει οι προηγούμενοι αναγνώστες, συμφωνώ απόλυτα. Εμείς δεν ήμασταν τα κακομαθημένα των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των δημοσιογράφων. Απλα απο τους γονείς μας, μάθαμε να είμαστε αξιοπρεπείς. Ακολουθήσαμε τους κανόνες : σπουδασαμε, άσχετα αν είχαμε ορισμένους κομματικούς καθηγητές και βλέπαμε ευνοουμενους να προχωρουν, κοινώς διαφορα κομματοσκυλα, "υμετεροι, ημέτεροι". Μετά πήγαμε στρατο και βλέπαμε τον Ρέμο να υπηρετεί τρίμηνη 8ητεια στην αεροπορία και να δίνει συναυλίες ανα την Ελλάδα, π.χ στον Εβρο που ήμασταν εμείς προÎ!
�ειμένου να εκλπηρωσει τις στρατιωτικες (;) υποχρεωσεις του, καιι να μας αποκαλεί και σειρούλες (όλα απο προσωπική εμπειρια).. ακομη και τότε, δε μιλησαμε. Ακολουθήσαμε τον δρομο της αξιοπρεπειας και το δεχτήκαμε και αυτο.Βρήκαμε δουλειά μέσω ΑΣΕΠ αξιοκρατικά ως συμβασιουχοι ακολουθώτας τους κανόνες, δουλευοντας με ζήλο στο δημοσιο, οσο περιεργο και αν ακουγεται, οταν καποιο, απουσιαζαν από το ποστο τους. Μας διώξανε και το δεχτηακαμε και αυτο με αξιοπρέπεια.
Βλέποντας όλο αυτά που εκτυλισσονται στην Ελλάδα, με την ίδα αξιοπρέπεια, αποφασίσαμε να φύγουμε απο το εξωτερικο, λεγοντας "Φτάνει πια!" και να κάνουμε όλα αυτά στα οποία δεν μας εδωσαν την ευκαιρία να κανουμε στην Ελλάδα.
Πια για μένα πατρίδα σίγουρα δεν είναι η Ελλάδα. Πέρα απο την οικογένεια μου και μερικούς καλούς φίλους, τιποτα δε με δένει με την Ελλάδα. Για μένα είναι μια ξένη χώρα. Η χώρα που έδωσε την ευκαιρία είναι η Μεγάλη Βρετανια και την ευχαριστω. Σιγουρα όχι την Ελλάδα.
Επειδή ποτέ δε μιλησαμε δε σημαινει οτι ήμασταν αδυναμοι. Μην εκλαμβανουν τη διακριτικοτητα μας, ως αδυναμια. Ελπιζω οσοι απομείνουν Ελλαδα, να παλέψουν για να ανατρέψουν τη κατασταση. Καλή τ΄θχη σε όλους όσους αναζητουν τη τύχη τους στο εξωτερικο.

Υ.Γ Να σαπίσουν στη φυλακή καποτε αυτοι που μας εφεραν σε αυτη τη κατάσταση και να δημευτουν οι περιουσίες τους. Αυτο θα τους πονέσει πιο πολυ.
-------------------------------------------------------------------------------------

"Πραγματικά πολύ συγκινητικό και ανθρώπινο το γράμμα σου συμπατριώτισσα.
Όμως ξέρεις τι με ενοχλεί σε όλο αυτό;Πως όλα αυτά τα σκέφτηκες όταν θίχτηκε το πορτοφόλι σου.Αν για παράδειγμα πριν 5-6 μήνες εσύ,ο σύζυγός σου ή και οι δυο είχατε καταφέρει να διοριστείτε στο δημόσιο,θα βλέπατε τον ήλιο της Ελλάδας, μάλλον ,με άλλο μάτι!
Τι ακριβώς έκανες όλα αυτά τα χρόνια εσύ ο άντρας σου και οι γονείς σας,βλέποντας το χάλι και τη σήψη της κοινωνίας μας,της πολιτικής,της παιδείας κλπ;
Να σου πω εγώ;
Ψήφιζες,ψηφίζατε,τους ίδιους και τους ίδιους.Τους χειροκροτούσατε και τους υποστηρίζατε στις συζητήσεις,έχοντας πάντα στο βάθος του μυαλού ένα όραμα.
Μια μεζονέτα,ένα εξοχικό και ένα ακριβό αυτοκίνητο!
Να πάτε στο καλό και ελπίζω να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας,που αν κατάλαβα καλά συγκεντρώνονται στο πάχος του πορτοφολιού σας!Η ζωή όμως,όπου κι αν ζεις,θέλει αγώνα και ιδανικά,αλλιώς δεν υπάρχει αξιοπρέπεια!"

ANAΓΝΩΣΤΗΣ




Share on Facebook