"Ανεκτιμητο μου τρωκτικο,
χαιρομαι πολυ που γυρισατε και ελπιζω να ηρθατε για να μεινετε.Οσο κι αν χαιρομαι ομως, ο γυρισμος σας μου ανοιγει πληγες που νομιζα οτι ειχαν κλεισει..Αυτο που εγινε με τον Σωκρατη, πριν 3 χρονια, μ'εχει σημαδεψει...
Με σοκαρε τοσο πολυ, που τις νυχτες, για αρκετο διαστημα,ειχα εφιαλτες.Αισθανομουν τις σφαιρες που τρυπαγαν τον Σωκρατη λες και πυροβολουσαν εμενα..Το ξερω,φαινεται λιγο σεναριο επιστημονικης φαντασιας, αλλα δεν υπερβαλλω,ουτε λεω ψεματα..Αυτος ηταν ο εφιαλτης μου...
Αλλα αν το σκεφτεις καλυτερα,οντως κι εμενα σκoτωναν οταν πυροβολουσαν τον
Σωκρατη..Σκοτωσαν την ελευθερια, την δημοκρατια, την καθημερινοτητα μου.Γιατι αυτο ηταν για μενα το τρωκτικο.
Νομιζα οτι ημουν ελευθερη να επιλεξω τον ιδανικο τροπο ενημερωσης και οταν τον βρηκα στο τρωκτικο, καποιοι ,για διαφορους λογους,αποφασισαν να το φιμωσουν τοσο βιαια..Αισθανθηκα ανημπορη, φυλακισμενη μ'ενα
μεγαλο γιατι να με κυριευει...
Ηταν μεγαλη αδικια αυτο που συνεβει πριν 3 χρονια κι ακομα μεγαλυτερη που δεν υπηρξε τιμωρια...Αλλα υπαρχω αρα ελπιζω..Μην ξανασωπασετε...ειστε η ελπιδα μου..
Με εκτιμηση
Μια φανατικη αναγνωστρια σας του τοτε και ελπιζω του τωρα."
Share on Facebook
