Είμαι
ένας απ' τους αναγνώστες πριν από 3 χρόνια, που είχα πάθει ένα είδος
«εθισμού» με την ροή και παρουσίαση ειδήσεων αυτού του blog, η οποία
ήταν ξεχωριστή και μοναδική. Καθημερινή παρακολούθηση, όχι τόσο για την
ουσία των γεγονότων (τουλάχιστον των πιο ασήμαντων) αλλά για τον τρόπο
με τον οποίο περνούσατε στον κόσμο την είδηση...
...Στεναχωρήθηκα είν' η αλήθεια τότε που έκλεισε το
Troktiko, αν και μετά από κάποιες ημέρες κατάλαβα πλήρως τους λόγους που
έγινε αυτή η κίνηση. Τώρα παρατήρησα πως είστε έτοιμοι να επιστρέψετε
και είδα και το οπτικοακουστικό που παρουσιάζετε ο καθείς ξεχωριστά τα
βιώματά του εντός του Troktikou.
Ήδη
είπα πολλά και για να μην σας κουράσω θα περάσω στον σκοπό του
μηνύματός μου, που είναι απλά η κατάθεση της προσωπικής μου γνώμης.
Θεωρώ
πως όπως ο Σωκράτης έφυγε και ζει πλέον μέσα απ' την μνήμη, τις
αναμνήσεις του κάθε δικού του ανθρώπου αλλά και του λειτουργήματος που
ασκούσε. Κάπως έτσι χρειάζεται για 'μένα να μείνει το Troktiko στην
ιστορία του Ελληνικού Διαδικτύου και των Ελλήνων που ενημερώνονταν απ'
αυτό.
Πιστεύω και το νιώθω μέσα
μου, πως το Troktiko έφυγε στο υψηλότερο σημείο δόξας του, έχει μείνει
ακόμη η «μαγική» αυτή γεύση της ιστορίας και πορείας του και θα
χρειαστεί μεγάλη προσοχή να μην χαθούν υψηλά ιδανικά κατά την
επαναλειτουργία του.
Στο Troktiko
είναι κατατεθειμένες πληροφορίες με τρόπο όπου ο καθείς μπορεί να
ιδωθεί με την ασφάλεια της Απόδειξης και χωρίς σκοπιμότητες ή
παραμορφώσεις, η πραγματικότητα του χθες που αντανακλά στο σήμερα. Το
«δικό μου» Troktiko, εκείνο που γνώρισα το 2010, κολύμπησε κατά τον νόμο
του «Πάντα ρει» σε μια διαδρομή μέσα στη ροή του παγκόσμιου ποταμού της
πληροφορίας.
Γι' αυτό και
καταθέτω την παραπάνω άποψη και θεωρώ πως η επαναλειτουργία του
Troktikou χρήζει άριστης προσοχής, διότι σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο με
πριν και πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις εκ μέρους σας αλλά και
εκ μέρους των αναγνωστών, ώστε ναι μεν να μην είναι κάτι εντελώς
διαφορετικό απ' την πορεία που είχε, αλλά να αναδημιουργείται κιόλας υπό
την «μαγεία» του τρόπου και των ιδεών που είχατε, ώστε να συνεχίσει να
ξαφνιάζει κρατημένο στα γερά του θεμέλια που δεν είναι τίποτε άλλο πέραν
απ' το μεράκι σας, απ' την στήριξη του κόσμου και το κυριότερο, την
μνήμη του Σωκράτη εντός σας.
Πραγματικά
εύχομαι ό,τι καλύτερο και θα στηρίξω αυτή την προσπάθεια που κάνετε με
το να σας διαβάζω αλλά και να μιλάω γι' αυτό το blog.
Με εκτίμηση,
ένας φανατικός αναγνώστης του 2010
Share on Facebook
