Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

"Που θα παει η κατάστασή"


Όταν ήμουν μικρή οι γονείς μου με έμαθαν να είμαι με ψηλά το κεφάλι, να έχω μια υπερηφάνεια και να μην βασίζομαι ποτέ σε πλάτες άλλων για να ανέβω εγώ. Ετσι αποφάσισα να σπουδάσω και κρατώντας αυτά που μου χαν πει τοτε πήρα το πτυχίο μου και αυτό κράτησα στη δουλειά...



Βρίκα δουλειά χωρίς "βίσμα" χωρίς κάποιος να "σπρώξει" την κατάσταση - με ψηλά το κεφάλι υπερήφανη γι αυτό που είμαι, για τις σπουδές μου αλλά και για την προσωπικότητα μου.

Σήμερα πλέον το μόνο που βλέπω, το μόνο που διαβάζω είναι το πως θα βγάλει κάποιος ευκολο χρήμα. Τσόντες - βίζιτες - ναρκωτικά αλλά και τραγουδιστές , ηθοποιοι, ποδοσφαιριστές, life style, δημοσιογραφοι πουλημένοι, ξεπεσμένοι βουλευτές ... όλοι βγάζουν εύκολα λεφτα κοροιδεύοντας τον κόσμο - τον υπόλοιπο κοσμάκη που μοχθεί και που ακούει συνέχεια για νεα
μέτρα και που κλείνεται στο καβούκι του κάθε μέρα όλο και περισσότερο.

Μακάρι να μπορούσε να διορθωθεί η κατάσταση, μακάρι να μπορούσαμε να έχουμε μέλλον εδώ αλλα
δυστυχώς δεν πιστεύω πως τα πράγματα πρόκειται να φτιάξουν ποτέ.
Κάθε πρωί ξυπνάω με μια αισιοδοξία αλλά μετά από λίγες ώρες δυστυχως καταλαβαίνω πως τίποτα
δεν πρόκειται να αλλάξει .. και είναι κρίμα αυτό γιατί έχω ακόμα το μέλλον μπροστά μου αλλα
πιο μέλλον???
Ποια όνειρα μας αφήσατε να κάνουμε? Σε ποιά Ελλάδα να επενδύσουμε?
Λυπάμαι, γι αυτούς που μας κατάντησαν έτσι...

Αναγνώστης...

Share on Facebook