Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

"Γονείς είμαστε όχι τέρατα"


"Με αφορμή το πόστ της κοπέλας για τα βρεφικά είδη, θέλω να εκφράσω τα παράπονά μου για τη γενικότερη συμπεριφορά της κοινωνίας απέναντι σε μας τους νέους γονείς.
Την άσχημη αυτή συμπεριφορά την παρατηρώ κυρίως σε νέους ανθρώπους και όχι σε ηλικιωμένους που υποτίθεται είναι και πιο παράξενοι.
Βγαίνουμε να πάμε κάπου με το μωρό και στα μαγαζιά μας κοιτάνε κάπως.
Στην παραλία το ίδιο.
Ιδίως όταν κλαίει ( συχνά ...
ομολογώ)
Καλούμε φίλους στο σπίτι και με ευγένεια μας προτείνουν να το "παρκάρουμε" στη μάνα μου και να πάμε κάπου έξω.
Διακοπές ναι, θα το αφήσουμε και θα πάμε με άλλα δύο φιλικά ζευγάρια γιατί εκτός από τη δική μας ταλαιπωρία σκεφτήκαμε το ξίνισμα των μούτρων τους που θα είναι και το παιδί μαζί.
"Πω πω πω, πως αντέχετε?", μας έχουν ρωτήσει ακόμα και στο δρόμο, σε άσχημες στιγμές όπως πχ όταν κλαίει σα μανιακός ο γιος μας, όταν προσπαθούμε να ανεβάσουμε το καρότσι κάπου κτλ...
Και τα νέα παιδιά μας κοιτάνε ειρωνικά.
Οι οδηγοί δε...δε σέβονται ούτε το καρότσι ούτε τίποτα.
Λοιπόν, κοιτάξτε να δείτε.
Ναι, παντρευτήκαμε μικροί, κάναμε παιδί μικροί και δεν το έχουμε μετανιώσει ούτε ένα δευτερόλεπτο.
Και κάνουμε έξοδα για το παιδί μας και δε φοράμε γκούτσι και πράντα όπως όταν ήμασταν ανύπαντροι.
Και σε πείσμα σας, είμαστε πολύ ευτυχισμένοι κι'ας γίναμε γονείς πριν τα τριάντα.
Ρωτήστε όποιο γονιό θέλετε αν θα γύριζε πίσω, θα ξανάκανε παιδί?
΄Ολοι "Με χίλια" θα σας πουν.
Δεν ξέρετε τι χάνετε και λυπάμαι όσους δε θα το μάθετε.
Όσο για τους "παράξενους", ιδίως της πολυκατοικίας, έχω να πω ότι άλλος έχει μωρό, άλλος σκύλο, άλλος γάτα, άλλος αμαξι που κάνει θόρυβο, άλλος μουσική στο τέρμα.
Ε, ναι λοιπόν, μωρό είναι, θα κλάψει, σκύλος είναι, θα γαβγίσει, γάτα είναι, θα νιαουρίσει.
Τι να κάνουμε, να τους βάλουμε σιγαστήρα???
Ετσι είναι η ΖΩΗ, μιλάει!!
Και σ'όποιον δεν αρέσει να πάει να γίνει ερημήτης.
Ούφ!
Τα είπα και ξεθύμανα!
Καλό μεσημέρι!"

ΜΑΜΑ...






Share on Facebook