"Παιδεία: Η δημόσια διαβoύλευση και τo δημόσιo δούλεμα"

"Κοίτα να δεις που καθώς πληκτρολόγησα τον τίτλο, ο Η/Υ μού φανέρωσε ότι δεν υπάρχει για αυτόν η λέξη «διαβούλευση». Την υπογράμμισε με κόκκινο. Έλα ρε συ, Η/Υ… Αφού τη λέει συνέχεια η Υπουργός Παιδείας. Δεν ξέρει αυτή που έχει λύσεις για όλα και ξέρεις εσύ… Πάντως, για να ξέρεις φίλε αναγνώστη, τη λέξη «δούλεμα» ο Η/Υ την αναγνώρισε κανονικά. Άρα, υπάρχει και μεγαλουργεί.
Ένα πολύπαθο διδακτικό έτος μόλις τελείωσε. Δεν θυμάμαι – από...

τη θητεία μου στο σχολείο ως μαθητής και ως εκπαιδευτικός – τόσο πολύ δημόσιο δούλεμα από τόσο μικρούς ανθρώπους σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα. Όλοι οι υπουργοί ήθελαν να γραφτούν στην ιστορία για τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις τους, αλλά η νοοτροπία ότι όλα ήταν έως τώρα σκάρτα και με νεόκοπο μεσσιανικό προφίλ σαρώνουμε τα πάντα δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ με τέτοια ένταση τα τελευταία είκοσι χρόνια. Και αφού υπάρχει η «διαβούλευση» προσπαθούν να μας πείσουν ότι εμείς ο!
δηγούμε τις αλλαγές!!
Υπάρχει όμως ο συνδικαλισμός που προασπίζεται τα συμφέροντα του σχολείου και του εκπαιδευτικού, θα έλεγε ένας ωραίος αντίλογος. Όταν όμως έγραψα λίγες γραμμές παραπάνω για «μικρούς ανθρώπους» εννοούσα και τους κομματικά σκεπτόμενους και ενεργούντες συνδικαλιστές, τα φερέφωνα της εξουσίας και αυτούς που βάζουν το κομματικό συμφέρον και κόστος πάνω από τη γνήσια και ανιδιοτελή υπηρεσία της παιδείας. Σε όλο το διδακτικό έτος, φάνηκε μια ξέπνοη ΟΛΜΕ, έρμαιο των κομματικών παρατάξεων που την αποτελούν, ανίσχυρη να υψώσει ένα ξεκάθαρο λÏ!
�γο, παρά μόνο βερμπαλιστικά, ανέξοδα και ακίνδυνα αναμασήματα. Να στηρίζει «ηθικά» το δίκαιο αγώνα των αναπληρωτών και να χαρίζει ωραία ευχολόγια. Πού και πού καλούσε σε καμιά ανεπαίσθητη απεργία, έτσι για να μας πει ότι υπάρχει. Γίνονταν πρωτόγνωρες σεισμικές δονήσεις στην παιδεία και η ΟΛΜΕ σκεφτόταν εάν θα συμμετέχει στη γενική απεργία της ΑΔΕΔΥ. Δεν είμαι υπέρ της αναταραχής στο χώρο της παιδείας ούτε υπέρ των πολυήμερων απεργιακών κινητοποιήσεων, εξαντλητικών για την τσέπη αυτών που συμμετέχουν και ανέξοδων για αυτούς που τις α!
ποφασίζουν. Πιστεύω όμως ότι το σύ!
νθημ
α «φαντασία στην εξουσία» πρέπει να το χωνέψουμε και ως «φαντασία στην αντίσταση κατά των αυθαιρεσιών της εξουσίας». Οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις συνδικαλιστών που αρνούνται (με λόγια και με έργα) τα κομματικά δεκανίκια, απλώς επιβεβαιώνουν την ανάγκη να γυρίσουμε την πλάτη στον κομματικό συνδικαλισμό, ο οποίος επίσης μας δουλεύει. Να πούμε όχι στην ξεθωριασμένη από τον πράσινο ήλιο ΟΛΜΕ, σε αυτήν που καψαλίστηκαν τα φτερά της από τη γαλάζια δάδα και που φρενάρει μονίμως με την κόκκινη άρνηση σε όλα.
Σχετικά με την εισηγήτρια της διαβούλευσης και τη μεγάλη πρωταγωνίστρια στο δημόσιο δούλεμα, δεν είναι τυχαίο ότι σε συζητήσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων ακούγεται όλο και πιο έντονα το σλόγκαν ότι η προκάτοχος ψυχίατρος δεν ήταν τίποτε μπροστά στην κάτοχο μηχανικό. Κάτι ήξερε παραπάνω η γριά και πολυχρονούσε το σουλτάνο…
Βέβαια, τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο ζοφερά εάν η κυρία Άννα ρωτούσε και άκουγε και κανέναν σχετικό με την παιδεία, ακομμάτιστο και ανένταχτο κι όχι μόνο τα παπαγαλάκια της εξουσίας. Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα εάν κοιτούσε γύρω της και όχι μόνο τον καθρέφτη που απαντά καταφατικά στο ερώτημα «εγώ δεν είμαι η μόνη που έχω τόσο προχωρημένο όραμα για την παιδεία;». Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα εάν συζητούσε με τους εκπαιδευτικούς για τους οποίους λέει ότι είναι οι πρωταγωνιστές και χωρίς αυτούς δεν γίνεται τίποτε. Θα ήταν καλύτερα εάν συζη!
τούσε με τους μαθητές που τους βάζει πάνω από όλα (ναι, βέβαια…) και τους γονείς τους. Αλήθεια, ήθελα να ήξερα… Όταν λέει αυτές τις ατάκες, δεν γελάει κανείς από τους παρατρεχάμενους; Τόσο αφιονισμένοι είναι επιτέλους;
Αλλά τι λέω… Ξέχασα…. Όλα τα θέτει σε δημόσια διαβούλευση πριν γίνουν νόμος. Φίλε αναγνώστη, εάν θέλεις, πίστεψέ το. Θες από περιέργεια, θες από μαζοχισμό, θες από ενδιαφέρον, το χειμώνα διάβασα περίπου τις μισές από τις χιλιάδες απόψεις εκπαιδευτικών, φορέων και πολιτών για τις προτάσεις που κατατέθηκαν προκειμένου να καταρτιστεί το πολυνομοσχέδιο. Η συντριπτική τους πλειοψηφία αντιδρούσε στο σχεδιασμό της αλλαγής του τρόπου προσλήψεων στο σχολείο. Δικαιούμαι να εικάσω ότι αυτή ήταν η θέση και όσων απόψεων δεν διάβασα. Το αποτέλεσμα;!
Το πολυνομοσχέδιο τα άλλαζε όλα, όπως είχε προαποφασίσει και προαναγγείλει η Υπουργός, αφού βέβαια έλαβε υπόψη της (!!!) τα αποτελέσματα της διαβούλευσης. Εγώ ένιωσα ηλίθιος. Εσύ;
Ήρθε τώρα να μας πει για το νέο Λύκειο. Τόνισε βέβαια, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι τίποτε δεν έχει αποφασιστεί. Αντιγράφω λοιπόν από τον ιστότοπό της: «Ένα νέο, αυτόνομο σχολείο, που έχει βεβαίως υποχρεωτική τη Λογοτεχνία και τη Νεοελληνική γλώσσα, μικρό αριθμό υποχρεωτικών μαθημάτων, με πολλές όμως ώρες…». Τελικά, είμαι τόσο χαζός; Μήπως είμαι τόσο αγράμματος που δεν καταλαβαίνω τι λέει; Αυτά δεν είναι προαποφασισμένες θέσεις; Από όλα τα παραπάνω, το νόημα για μένα είναι «ελάτε να συζητήσουμε για να ανακοινώσω όσα έχω ήδη αποφασίσει. !
Τη θέλω τη διαβούλευση για στάχτη στα μάτια, για να σας δουλέψω με το γάντι. Εντάξει κάποιοι θα το καταλάβετε, αλλά πάντα θα υπάρχουν τα σκυλάκια μου να με βγάλουν ασπροπρόσωπη. Τι λέτε; Θα συμμετέχετε στο νέο δούλεμα;»
Ως ταπεινός εκπαιδευτικός, που με πληρώνει το κράτος για να λέω την αλήθεια στους μαθητές μου, να τους μάθω να σκέφτονται ελεύθερα και να είναι αξιοπρεπείς, σας ρωτάω κυρία Υπουργέ:
- Γιατί αυτή η ευαισθησία για τη Λογοτεχνία και τη Νεοελληνική γλώσσα; Μήπως επειδή εσείς και το καρντάσι σας, η ειδική γραμματέας του Υπουργείου Θάλεια Δραγώνα, έχετε κατηγορηθεί για διεθνισμό, άκρατη υποστήριξη της αγγλικής γλώσσας, για το πλήγμα στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στους Έλληνες του εξωτερικού και για τη δίωξη της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στη Θράκη;
- Ποιος επιστημονικός φορέας αποφάσισε λίγα υποχρεωτικά μαθήματα στο Λύκειο; Μήπως να μας τα πείτε για να μας λυθεί η απορία; Μήπως να μας βάλετε να αλληλοσφαχτούμε, υποστηρίζοντας ο καθένας το μάθημα που κάνει; Συγγνώμη για το θράσος, αλλά θέλω να ρωτήσω τι έχετε αποφασίσει μαζί με τους φωτισμένους, κρατικοδίαιτους και παχυλά αμειβόμενους συμβούλους σας για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Λύκειο; Ξέρετε, αυτό το κατάλοιπο σκοταδισμού, το μηχανισμό παραγωγής θρησκόληπτων και προσηλύτων, που και μόνο στο άκουσμά του παραβιάζεται η ελεύθÎ!
�ρη συνείδηση των μαθητών και με το οποίο διαφωνεί ο αψεγάδιαστος, ανοιχτόμυαλος και προοδευτικός Συνήγορος του Πολίτη…
- Μήπως πριν από όλες τις σχεδιαζόμενες δημόσιες διαβουλεύσεις να βάζατε σε δημόσια κριτική το έως τώρα έργο σας και να ζητούσατε την απάντηση στο ερώτημα εάν ο εκπαιδευτικός κόσμος, αλλά και όλοι οι πολίτες κρίνουν ότι πρέπει να παραμείνετε κι άλλο στο Υπουργείο Παιδείας; Έτσι, για να δούμε ποιος δια-δουλεύει ποιον…."

Αναγνώστης


Share on Facebook