Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

"Αλήθειες για την απoχή των δικηγόρων"


"Οι δικηγόροι για να παρασταθούν σε μία δίκη πρέπει να πάρουν την άδεια του δικηγορικού τους συλλόγου. Με ένα υπόμνημά τους εκθέτουν το κατεπείγον της υπόθεσής του και ο σύλλογος...



αποφασίζει ανάλογα. Και εγώ ως Έλληνας πολίτης μίας χώρας που έχει γεννήσει την δημοκρατία και ως πολιτισμένο ον που απευθύνθηκα στην δικαιοσύνη ερωτώ τα εξής: Με ποιο δικαίωμα ένας δικηγορικός σύλλογος δικαιλογείται να κρίνει αυτός ποιο είναι το κατεπείγον ή το σοβαρό μίας υποθέσεως. Είναι οι κύριοι αυτοί δικαστές; Αναλαμβάνουν την ευθύνη εάν με την στάση τους βλάψουν ανεπανόρθωτα μία υπόθεση; Κι εάν υποθέσουμε ο δικηγόρος που με εκπροσωπεί δεν έχει τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με κάποιον από τους κυρίους που δίνουν ή στερούν με την απόφαση τους την άδεια στον δικηγόρο να παραστεί σε μία δίκη, είναι σωστό να "κρέμεται" μία υπόθεση από την θέληση του; Είναι δυνατόν σε μία αντιδικία να δίνουν άδεια και να θέτουν τον όρο "έχει το δικαίωμα ο αντίδικος δικηγόρος να κάνει αποχή και σε αυτή την περίπτωση να πάρει αναβολή"; Μα ήμαστε σοβαροί; Θα θέλει ποτέ κάποιος δικηγόρος που ξέρει ότι ο πελάτης του ότι έχει άδικο, να μην εκμεταλλευτεί αυτό το προνόμιο που του δίνει ο σύλλογος του; Τέτοια χώρα δεν υπάρχει στο πλανήτη. ο κάθε φασίστας συμπεριφέρεται όπως του καπνίσει. Δεν υπάρχουν δικαιώματα και νόμοι.

Κι ύστερα σε περιοδικά γράφουν οι "γραβατοφορεμένοι" για αρνησιδικία και για μεγάλες καθυστερήσεις στα δικαστήρια. Αίσχος και ντροπή τους. Μας καταστρέφουν κάθε μέρα. 4 μήνες αποχή και κανείς δεν λέει τίποτα εκτός από εσάς. Σιχάθηκα αυτό το κράτος και τους δήθεν "μορφωμένους" που έχουν πιάσει καρέκλες προνομιακές."

ANAΓΝΩΣΤΗΣ
-----------------------------------------------------------------------------------

"Ούσα η ίδια δικηγόρος και με αφορμή την ανάρτηση που αφορά την αποχή των δικηγόρων θα ήθελα να ενημερώσω για τα εξής. Ο αναγνώστης που υπογράφει την ανάρτηση αναρωτιέται που πήγαν τα δικαιώματα και οι νόμοι. Τοι αναφαίρετο δικαίωμα της αποχής το οποίο μάλιστα είναι και το πλέον θεμελιώδες δικαίωμα του εργαζόμενου δεν υπάρχει?Την αποχή την αποφάσισε η ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων όλης της Ελλάδος και όχι 2-3 δικηγόροι ή ένας δικηγορικός σύλλογος γιατί βαρέθηκε να δουλεύει.Ειδικά μάλιστα την τωρινή περίοδο που η οικονομία πάει απÏ!
Œ το κακό στο χειρότερο είναι νομίζω πασιφανές πως από μία αποχή μόνο να ζημιωθούμε μπορούμε οικονομικά οι δικηγόροι, πόσο μάλλον για μια συνεχιζόμενη επί 4 μήνες αποχή. Δεν γίνονται δικαστήρια - δεν πληρωνόμαστε. Τόσο απλά!Ο λόγος για τον οποίο απέχουμε λοιπόν 4 μήνες είναι μάλλον πολύ σοβαρός ώστε να μην αποτελεί για μας τροχοπέδη η οικονομική αδυναμία στην οποία έχουμε περιπέσει λόγω της αποχής. Κι όμως συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε ώστε οι ολότελα παράλογες και άδικες μεταρρυθμίσεις που θέλουν να θεσμοθετήσουν να μην περάσουν. Κα!
τανοώ απόλυτα οτι κάθε πολίτης ο ο!
ποίο
ς έχει αδικηθεί θέλει να δικαστεί η υπόθεσή του, πόσο μάλλον αν έχει ήδη προηγηθεί μία ή και περισσότερες αναβολές. Θα πρέπει όμως και αυτός να κατανοήσει την πάλη μιας επαγγελματικής ομάδας που η αποχή είναι το μόνο όπλο της για να αμυνθεί. Ο δικηγορικός σύλλογος δεν είναι δικαστής, αλλά ούτε και θεός. Από δικηγόρους απαρτίζεται και νομίζω πως λόγω της τριβής μας με το επάγγελμα είμαστε οι πλέον κατάλληλοι μέσω των εκλεγμένων μελών του δικηγορικού συλλόγου μας να κρίνουμε αν μία υπόθεση είναι τόσο σοβαρή ώστε να αποτελέσει λόγο εξαίρÎ!
�σης από την αποχή. Ο ίδιος μάλιστα ο σύλλογος προβλέπει πως τα αδικήματα τα οποία είναι στα όρια της παραγραφής, εξαιρούνται από την αποχή. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, αλλά το διεκδικεί και κανείς άλλος για να μας κρίνει?"

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Share on Facebook