Ο δρόμος της Αρετής του Σωκράτη Γκιόλια…

"Τον Σωκράτη Γκιόλια τον γνώρισα πριν από
σχεδόν δέκα χρόνια. Ιούλιος του 2000, εγώ
έκανα τα τελευταία μου βήματα στον
αλήστου μνήμης Sprint FM. Ετυχε να μιλήσουμε
τελείως επαγγελματικά, κάτι
ηχογραφημένα στιγμιότυπα έψαχνε, κάτι
τηλέφωνα, κάτι ...ραντεβού να κανονίσει με
τον Καραγιαννίδη για διάφορες ιστορίες
βρωμιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου, που
θα παρουσίαζε τότε στην εκπομπή του ο
Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Πέρασε από τον
σταθμό, κάποια στιγμή του έστειλα εγώ
κάτι, ευχαριστώ, τα λέμε.

Διατηρήσαμε μια σχέση χαλαρή. Και το
τονίζω το χαλαρή, διότι πολλοί θα βγουν
τώρα και θα πούνε πόσο κολλητοί ήτανε
μαζί του, για να κερδίσουν ένα λεπτό
δημοσιότητας σ’ αυτή τη μακάβρια
ιστορία. Ανθρωποι που δεν τον ξέρανε καν
να τον αποκαλούν τώρα «ο Σωκράτης μας»,
λες και είχαν ακούσει ποτέ τη φωνή του…
Δυστυχώς πια, οι φορές που ενοχλήσαμε ο
ένας τον άλλο ήταν για δουλειά. Τηλέφωνα,
πληροφορίες και τα ρέστα. Το θέμα αυτών
των πραγμάτων δεν έχει σημασία πια, που ο
άνθρωπος κείτεται κάτω από το χώμα.
Αυτό που έχω να τονίσω και να καταθέσω
είναι ότι ο άνθρωπος ήταν από τους
δημοσιογράφους της δημοσιογραφίας κι
όχι της τσέπης. Κι αυτό το θεωρώ τίτλο
τιμής. Με την έννοια ότι δεν είχε καμία
διάθεση να… εξαργυρώσει τη
δημοσιογραφική του ποιότητα
(αναμφισβήτητη, αφού «χτύπησε» τέτοιες
υπεύθυνες θέσεις σε τόσο μικρή ηλικία) με
τη χλίδα και τη γκλαμουριά που (δυστυχώς)
χτυπάει την πόρτα οποιουδήποτε
«ανερχόμενου αστέρα» της
δημοσιογραφίας.

Ο Γκιόλιας θα μπορούσε κάλλιστα, αν είχε
την παραμικρή διάθεση να εκμεταλλευθεί
τη «δύναμή» του, να ζει στα απώτατα
βόρεια προάστια, σ’ ένα σπίτι-πύργο,
φρουρούμενος από ένοπλους αστυνομικούς,
τους οποίους θα μπορούσε να σέρνει μαζί
του και στις εξόδους του για να δείξει
τάχα (όπως κάνουν τόσοι…) πόσο ισχυρός
είναι, να ντύνεται με σινιέ μάρκες από
την κορυφή ως τα νύχια, να οδηγεί
πανάκριβο αυτοκίνητο, τέλος πάντων να
απολαμβάνει όλου του κόσμου τα καλά. Το
ότι προτίμησε να διαλέξει το δύσκολο
δρόμο, αυτόν την Αρετής, σ’ όλη τη
καριέρα και τη ζωή του που κόπηκε τόσο
τραγικά, το θεωρώ το μεγαλύτερο παράσημο
που μπορεί να δοθεί στις μέρες μας, όπου
ΟΛΟΙ, μα ΟΛΟΙ, το πρώτο που κοιτάζουν
είναι τι κέρδος έχουν απ’ αυτά που
κάνουν.

Θα μπορούσε, επίσης, να είναι πρώτο όνομα.
Με παρουσίες σε τηλεοπτικά παράθυρα, με
βαρυσήμαντα άρθρα σε εφημερίδες, με
εκπομπές άποψης στο ραδιοφωνικό σταθμό
στον οποίο ήταν διευθυντής. Ούτε αυτό
έκανε. Ολοι αυτοί που απευθύνουν ύμνους
και συλλυπούνται τους οικείους του το
πιθανότερο είναι να μην τον αναγνώριζαν
αν τον έβλεπαν δίπλα τους στο δρόμο ή στο
αυτοκίνητο.

Θα μου πεις, τι νόημα έχουν τα ωραία και
συγκινητικά λόγια τώρα που το παιδί
βρίσκεται στο χώμα κι αφήνει πίσω του ένα
ορφανό δύο ετών κι ένα ορφανό αγέννητο
ακόμα. Επειδή η ανθρώπινη ζωή είναι το
υπέρτατο αγαθό, το μήνυμα που έρχεται από
την στυγνή δολοφονία του είναι σαφές:
«Κάνε τα στραβά μάτια φίλε αν θες να
ζήσεις τη ζωούλα σου. Μη χώνεις τη μύτη
σου βαθιά σε θέματα που καίνε. Μην
ενοχλείς». Φαντάζομαι ότι όποιος έφτασε
στο σημείο να γαζώσει ένα ανθρώπινο
κορμί με 16 σφαίρες θα είχε στείλει
προειδοποιήσεις. Τώρα τις
προειδοποιήσεις δεν τις λαμβάνει ένας,
αλλά όλοι εμείς που θέλουμε να λεγόμαστε
δημοσιογράφοι σκέτο, χωρίς το «αλήτες,
ρουφιάνοι» από μπροστά.

Ο ιδανικός επίλογος σ’ αυτό θα ήταν ένας
βαρύγδουπος και δακρύβρεχτος όρκος ότι η
θυσία του Σωκράτη δεν θα πάει χαμένη και
ότι όλοι οι συνάδελφοί του θα συνεχίσουν
να μάχονται με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο για
το ξεσκέπασμα της βρωμιάς στην Ελλάδα.
Μα, ας μην κοροϊδεύουμε άλλο. Ο κόσμος
έχει ξυπνήσει. Μόνο ο χρόνος θα δείξει αν
η ερευνητική - ενοχλητική δημοσιογραφία
στην Ελλάδα δέχτηκε καίριο χτύπημα με το
θάνατο του Σωκράτη ή θα συνεχιστεί, και
μέσω των blogs και αλλού, όπως είχε. Το πιο
πιθανό στη χώρα που ζούμε είναι οι
ελάχιστοι πια που έχουν απομείνει να
βαράνε τα μεγάλα συμφέροντα να
σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν
ξεκινήσουν κάποια μάχη. Και τις
περισσότερες φορές να αυτολογοκρίνονται
τόσο που να σκέφτονται «έλα μωρέ, εγώ θα
βγάλω το φίδι από την τρύπα»; Και θα
επιλέγουν τον εύκολο δρόμο. Ενα
τηλεφωνάκι στον βουλευτή, τον υπουργό,
τον επιχειρηματία που βρέθηκε μπόσικος
για να… ρυθμιστεί το θέμα σ’ έναν
λογαριασμό offshore εταιρείας…

Ο Κερδοσκόπος εκφράζει τα πιο θερμά του
συλλυπητήρια στους οικείους του, στην
οικογένειά του, τους συνεργάτες του, τα
φιλαράκια του.

http://www.kerdoskopos.com"

Share on Facebook