"Νομοσχέδιο για την υγεία"

"Σ' ένα κράτος που η υπερκατανάλωση υπηρεσιών υγείας είναι η λερναία Ύδρα του συστήματος που ρουφάει πόρους όχι για 10 αλλά σαν να είμαστε ...35000000 κάτοικοι ακούς για ολοήμερο νοσοκομείο και τρελαίνεσαι. Λες «μα καλά έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα εκεί στο υπουργείο;» Εδώ η έλλειψη ιατρικού, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού σήμερα στα νοσοκομεία είναι τεράστια και με τις αποχωρήσεις λόγω του ασφαλιστικού θα γίνει δραματική και σχεδιάζουν την επιπλέον συμφόρηση τους;

Η άναρχη οργάνωση του ΕΣΥ ξεκινάει από την γέννηση του. 25 χρόνια 7 νομοσχέδια κι ο θεσμός οικογενειακού γιατρού ουδέποτε εφαρμόζεται. Ρετιρέ χωρίς θεμέλια είναι το σύστημα. Έτσι το δευτεροβάθμιο νοσοκομείο μένει χωρίς την κάλυψη του που είναι η πρωτοβάθμια βαθμίδα υγείας. Χρόνος, κόπος και λεφτά χωρίς αντίκρισμα.

Στην Ευρώπη που αναφέρονται στο νοσοκομείο πας ή με το ΕΚΑΒ ή με ραντεβού που σου έχει κλείσει ο γιατρός της πρωτοβάθμιας υπηρεσίας υγείας (οικογενειακός). Δεν έρχεται ο κάθε ασθενής αξιολογώντας προσωπικά την πάθηση ή αυτό που αισθάνεται για να μπλοκάρει την λειτουργία των νοσοκομείων. Φαντάζεστε τι έχει να γίνει εδώ, με τους άπορους, τους νεόπτωχους, τους μετανάστες, τον κόσμο γενικά που φτάνει στα νοσοκομεία χωρίς πρωτοβάθμια φροντίδα, φοβισμένος από την ανέχεια του κι από αυτό που αισθάνεται, τρομοκρατημένος κι μπερδεμένος από τα ΜΜΕ, διωγμένος από τον ιδιωτικό τομέα που δεν δέχεται άνευ ρευστού να βρίσκεται μπροστά σ’ έναν δημόσιο φορέα που αντικειμενικά δεν μπορεί να τον εξυπηρετήσει;

Το νομοσχέδιο εισάγει ξανά την πλασματικότητα των εφημεριών αφού οι εφημερίες μετατρέπονται σε επίδομα κι οι πλασματικότητα θεσμοθετείται (Συντονιστές διευθυντές). Εφημερίες θα γράφονται αλλά δεν θα γίνονται ενώ οι ανάγκες για τμήματα των 5 ιατρών δεν θα καλύπτονται ούτε αριθμητικά. Η προσπάθεια που ξεκίνησε από τον κ.Χριστοδουλάκη για αποπλασματικοποίηση των προγραμμάτων εφημεριών κι έφτασε στα ασφαλή προγράμματα που προτείνονται από τα Επιστημονικά Συμβούλια ανατρέπεται. 10-12 χρόνια δουλειάς πάνε περίπατο.

Το νομοσχέδιο ειδικά στην Α Ζώνη στέλνει τους ειδικούς και πεπειραμένους ιατρούς στο σπίτι τους με εφημερίες ετοιμότητας κι αφήνει τα νοσοκομεία στους νέους ειδικευόμενους ιατρούς.

Το νομοσχέδιο ανατρέπει το πολυδιευθυντικό σύστημα και εισάγει ξανά το αποτυχημένο σύστημα του ενός και διά βίου Συντονιστή Διευθυντή Αφέντη. Ειλικρινά θα μπορούσε κανείς να μου πει αν οι σπατάλες, οι ατασθαλίες σε αναλώσιμα, φάρμακα, υλικά κ.ά. που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τώρα, αλλά γονατίζουν οικονομικά τα νοσοκομεία χρόνια, ήταν και είναι σε γνώση των διευθυντών; Αν ήταν είναι συνένοχοι αν δεν ήταν είναι ανίκανοι να διοικούν τμήματα και μονάδες. Πόσο ακόμα θα πληρώνει ο ελληνικός λαός αυτή την αιμορραγία;

Αυτά προς το παρόν για ένα νομοσχέδιο γραμμένο στο πόδι που αφορά ένα λαό που δοκιμάζεται όσο ποτέ άλλοτε στην σύγχρονη ιστορία του και απαιτεί σοβαρότητα για τις θυσίες του. Το ξαναζεσταμένο φαί ενός αποτυχημένου νόμου (ν.2889/2001) με μερικές ‘ταχτοποιήσεις’ ημετέρων ατόμων κι ομάδων πασπαλισμένο με μπόλικο επικοινωνιακό βερμπαλισμό δεν είναι λύση."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ


Share on Facebook