Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Αδικία ή δικαίωση


Είναι ανθρώποι σαν τον Γκιόλια που πρέπει να μας κάνουνε περήφανους. Είναι ανθρώποι σαν τον Γκιόλια που πρέπει να μας εμπνέουν. Όχι επειδή πέθανε. Όχι επειδή έκανε πρωτοσέλιδα ο θάνατος του. Όχι επειδή άφησε πίσω του οικογένεια.

Ο Γκιόλιας μεγάλωσε πραγματικά αγωνιζώμενος. Δεν βρήκε τίποτα...

έτοιμο και ο δρόμος που ακολούθησε δεν ήταν διόλου εύκολος.

Τον θυμάμαι από το 1985 να κάνει χιλιόμετρα προπόνησης βάδην στο καλιμάρμαρο. Με πείσμα, αφοσίωση, και αγάπη για αυτό που έκανε. Βάδην. Ένα άθλημα κάπως παρεξηγημένο στην χώρα μας. Ένα άθλημα που εξ\'ορισμού ο αθλητής αδικείται αφού μετά από 18 χλμ. τον βγάζει \"άκυρο\" ο κριτής. Μαχώμενος ο Σωκράτης.

Τον παρακολουθήσαμε στην συνέχεια να αθλητικογραφεί για τον στίβο. Σε εφημερίδες όπου το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ καλύπτουν στρέμματα χαρτιού ενώ ο στίβος μπαίνει μόνο 3 φορές τον χρόνο. Ο αθλητής του στίβου τελείωνε τον αγώνα λυπόθυμος. Ο Γκιόλιας το ήξερε το συναίσθημα και προσπαθούσε και εκεί να σταματήσει την αδικία. Μαχώμενος πάλι ο Σωκράτης.

Ενεπλάκη έπειτα στην κοινωνικοπολιτική δημοσιογραφία. Με ένα μαγνητοφωνάκι και ένα μπλοκακι έτρεχε παντού. Δεν το κανε για ζήσει την οικογένεια του. Δεν το έκανε για να βγάλει λεφτά. Ακουγε από εδώ και από κει περί χορών εκατομμυρίων και γέλαγε. Ψιλογούσταρε που γινόταν φίρμα όντας χαμηλών τόνων. Δεν το έκανε ούτε για την προοπτική πολιτικής καριέρας. Ούτε καν είχε σκεφτεί τέτοια πράγματα. Είχε αφοσιωθεί στο πως θα καταπολεμήσει την λαμογιά στην χώρα μας. Δεν κυνήγησε ποτέ τους δολοφόνους. Θεωρούσε μάλιστα πως ο δολοφόνος πριν σκοτώσει ήταν λαμόγιο. Επειδή το λαμόγιο έφτανε στο αμην και δεν μπορούσε να καλυφθεί γινόταν δολοφόνος. Αυτό πίστευε ο Γκιόλιας και θεωρούσε πιο επικοδομητικό να σταματήσει τα λαμόγια πριν αυτά γίνουν δολοφόνοι. Προσπαθούσε δηλαδή να σταματήσει την αδικία. Μαχώμενος ο Σωκράτης.

Ξέρεις φίλε τι αίσθηση είναι να είσαι πάντα με τους αδικιμένους; Ξέρεις τι είναι να μπορείς να ξεκινάς από το μηδέν και να φθάνεις να μιλάει όλη η Ευρώπη για πάρτι σου;

Ο Σωκράτης δεν κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες για να σώσει το smart. Κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες για να πιάσει τον κλέφτη, να τον φέρει ενώπιον των αναγνωστών και έτσι να τον τιμωρήσει με τον καλλίτερο τρόπο.

Δεν ξέρω ποιοι τον σκότωσαν και γιατί. Σίγουρα όμως ξέρω πόσο τους είχε πονέσει η δράση του. Ο τρόπος της δολοφονίας το υποδυκνύει.

Δεν ξέρω αν θα τους πιάσει η αστυνομία. Και να τους πιάσουν Δεν ξέρω κατα πόσο τους τιμωρήσει η δικαιοσύνη.

Αυτό όμως που σίγουρα θα συμβεί είναι πως οι δολοφόνοι που σίγουρα τα τσεπωσαν για το συγκεκριμένο προτζεκτ μια μέρα θα έρθουν σε ρήξη με τους \"εργοδότες τους\" και τότε θα βρεθούν κι αυτοί στην πλευρά των αδικημένων. Και κάπου εκεί ο Σωκράτης θα χαμογελάει από τον ουρανό προφανώς δικαιομένος...


Share on Facebook